| Сырэцка-Пячэрская лінія |
|---|
| Кіеўскі метрапалітэн |
 |
| Адкрыццё першага ўчастку: |
1989 год |
| Даўжыня, км: |
23,9 |
| Колькасць станцый: |
16 |
| Час паездкі: |
39 хвіл. |
| Максімальная колькасць вагонаў у складзе цягніка: |
5 |
| Колькасць вагонаў у саставе цягніка: |
5 |
| Інтэрвал руху ў час «пік»: |
1:45, 3:30 |
| Максімальная прапускная здольнасць: |
34 пар цягнякоў на гадзіну |
| Сярэднясутачная перавозка пасажыраў, тыс. чал./суткі: |
330,4 |
| Самая напружаная станцыя: |
Лук’яніўска, Пазнякы |
| Наземныя ўчасткі: |
Паўднёвы мост |
| Электрадэпо: |
Харкаўскае |
Сырэцка-Пячэрская лінія (укр.: Сирецько-Печерська лінія, з 2014 года на афіцыйных схемах адзначаецца як Зялёная лінія метро ці лінія М3) — гістарычна трэцяя лінія Кіеўскага метрапалітэна, мае найбольшую даўжыню з трох галінак. Колькасць станцый — 16, працягласць лініі — 23,9 км, час праезду — 39 мін.
Нумарацыя шляхоў: «Сырэц» — «Чырвоны хутар» — I, «Чырвоны хутар» — «Сырэц» — II.
Гісторыя будаўніцтва
| Пускавы ўчастак (аб’ект)
|
Дата
|
Даўжыня, км
|
«Залатыя вароты», «Палац спорту», «Мечнікава»,
пасадачныя вузлы паміж станцыямі «Залатыя вароты»
і «Ленінская», «Палац спорту» і «Плошча Льва Талстога»
|
31 снежня 1989 года
|
1,9
|
| «Дружбы народаў», «Выдубічы»
|
30 снежня 1991 года
|
4,4
|
| «Славутыч», «Асакаркі»
|
30 снежня 1992 года
|
4,2
|
| «Пазнякі», «Харкаўская»
|
28 снежня 1994 года
|
2,6
|
| «Лук’янаўская»
|
30 снежня 1996 года
|
3,1
|
| «Пячэрская»
|
27 снежня 1997 года
|
—
|
| «Дарагажычі»
|
30 сакавіка 2000 года
|
2,6
|
| Другі выхад на станцыі «Выдубічы»
|
чэрвень 2001 года
|
—
|
| «Сырэц»
|
14 кастрычніка 2004 года
|
1,6
|
| «Барыспальская»
|
23 жніўня 2005 года
|
2,4
|
«Вырліца» на перагоне паміж станцыямі «Харкаўская»
і «Барыспальская»
|
4 сакавіка 2006 года
|
—
|
| Электрадэпо «Харкаўскае»
|
23 жніўня 2007 года
|
—
|
| «Чырвоны хутар»
|
23 мая 2008 года
|
1,1
|
| Усяго:
|
16 станцый
|
23,9
|
Перайменавання
Перспектыва развіцця
Зноскі
Спасылкі
