Тэатральная (станцыя метро, Кіеў)
Тэатральная (укр.: Театра́льна, ⓘ) — 28-я станцыя Кіеўскага метрапалітэна, размешчаная на Святошынска-Броварскай лініі, паміж станцыямі «Хрэшчатык» і «Універсітэт». Адкрыта 6 лістапада 1987 года пад назвай «Ленінская» (ад вуліцы Леніна, цяпер — Багдана Хмяльніцкага, дзе размешчаная станцыя). Цяперашняя назва — з 2 лютага 1993, ад размешчаных паблізу Рускага драматычнага тэатра імя Лесі Украінкі і Нацыянальнай оперы Украіны. З’яўляецца часткай перасадачнага вузла паміж Святошынска-Броварскай і Сырэцка-Пячэрскай. Таксама побач са станцыяй знаходзяцца Цэнтральны ўнівермаг і Музей прыродазнаўства. ГісторыяСтанцыя ўбудаваная ў дзеючую лінію адмыслова як перасадачны пункт на Сырэцка-Пячэрскую лінію. На поўдзень ад старых тунэляў перагона «Універсітэт» — «Хрэшчатык» пачалі будаўніцтва станцыі і пад’язных тунэляў. На завяршальным этапе будаўніцтва новы вузел далучылі да існуючай лініі. Пры гэтым на працягу паўгода, з 31 сакавіка па 1 кастрычніка 1987 г., калі лінія апынулася разарванай напалам, паміж «Універсітэтам» і «Хрэшчатыкам» цягнікі не хадзілі. На гэты перыяд транспартныя зносіны паміж «Універсітэтам» і «Хрэшчатыкам» выконваў часовы тралейбусны маршрут нумар 32, рухам ад Кіева-Пячэрскай Лаўры да Чыгуначнага вакзала. Саму станцыю адкрылі крыху больш чым праз месяц пасля аднаўлення руху, прымеркаваўшы адкрыццё да 6 лістапада — напярэдадні 70-й гадавіны Вялікай Кастрычніцкай рэвалюцыі. У той жа дзень быў закрыты тралейбусны маршрут нумар 32. Старыя тунэлі, даўжынёй больш за 300 м кожны, знаходзяцца ў закансерваваным стане і часткова пераразаюцца зборам станцыі «Залатыя вароты». Для прафілактычных аглядаў да тунэляў маецца доступ праз службовыя праходы. КанструкцыяСтанцыя глыбокага залажэння. Мае тры падземныя залы — сярэднюю і дзве залы з пасадачнымі платформамі. Залы станцыі злучаныя паміж сабой шэрагам праходаў-парталаў, якія чаргуюцца з пілонамі. Сярэдняя зала пры дапамозе эскалатарнага тунэлю з чатырохстужачным аднамаршавым эскалатарам злучана з падземным вестыбюлем, сумешчаным з падземным пераходам на скрыжаванні вуліц Багдана Хмяльніцкага і Пушкінскай. АрхітэктураПа прычыне таго, што праектная назва станцыі была «Ленінская», архітэктарам паставілі мэту стварыць афармленне падземнага вестыбюля, прысвечанае Леніну. У першым праекце калектыў архітэктараў пастараўся зрабіць акцэнт на тым, што Ленін любіў як чалавек. Аднак гэты праект быў адхілены, і станцыя набыла інтэр’ер у афіцыёзным стылі. У афармленні пераважае граніт чырвона-карычневых тонаў Лезнікоўскага радовішча ў Жытомірскай вобласці (з таго самага, адкуль у 1929 г. узяты камень для Маўзалея Леніна), якім аздобленыя пілоны і тарэц цэнтральнай залы. У нішах пілонаў з боку цэнтральнай залы былі ўсталяваныя металічныя гарэльефы ў выглядзе сцягоў з цытатамі з прац Леніна на рускай і ўкраінскай мовах (у лютым 2014 года падчас «Ленінападу» дэмантаваныя). У тарцы залы размешчаны бронзавы бюст Леніна. У 2014 годзе ён быў зачынены фальшсцяной, на якой у лістападзе 2014 г. выкананы каляровы малюнак глядзельнай залы Кіеўскай оперы. З боку пасадачных платформаў цэнтральная частка пілонаў аздобленая светла-шэрым мармурам. Падсвятленне цэнтральнага і платформенных залаў — закарнізнае. Шляхавыя сцены аздоблены белым мармурам. Верхні цыліндрычны падземны вестыбюль цалкам з’яўляецца кампазіцыяй «Спіраль часу», якая складаецца з гарэльефаў і барэльефаў. Яны ўвасабляюць адлюстраванне гістарычных падзей, якія ператвараюцца ў птушак і прамяні і нарэшце збягаюцца ў цэнтры зводу, дзе зманціравана вялікая жырандоля з мяккім белым святлом. ПерасадкіУ сярэдзіне залы станцыі размешчаны чатыры галерэі-праходы над платформай другога шляху, вядучыя да чатырохстужачнага аднамаршавага эскалатара, па якім можна перайсці на станцыю «Залатыя Вароты». Фотаздымкі
Расклад адпраўлення цягнікоўАдкрыццё — 05:43, закрыццё — 00:18. Адпраўленне першага цягніка ў накірунку:
Адпраўленне апошняга цягніка ў накірунку:
Пераход на станцыю «Залатыя вароты» працуе з 05:50 да 0:27. Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia