Уільям Рамзай

Уільям Рамзай
англ.: William Ramsay
Дата нараджэння	2 кастрычніка 1852(1852-10-02)[1][2][…]
Месца нараджэння	Глазга, Глазга[d], Ланаркшыр[d], Шатландыя, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі[3][4][…]
Дата смерці	23 ліпеня 1916(1916-07-23)[1][2][…] (63 гады)
Месца смерці	Хай-Уікам[d], Бакінгемшыр[d], Бакінгемшыр, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі[3][4]
Грамадзянства	Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Жонка	Margaret Johnstone Marshall[d]
Род дзейнасці	хімік, прафесар, гісторык, археолаг
Навуковая сфера	хімія
Месца працы	Універсітэцкі каледж Лондана[d] Універсітэт Стратклайда Брыстальскі ўніверсітэт Універсітэт Глазга
Альма-матар	Цюбінгенскі ўніверсітэт[5] Універсітэт Глазга (1871)[6] The Glasgow Academy[d] Цюбінгенскі ўніверсітэт (1872)[6]
Навуковы кіраўнік	Вільгельм Рудальф Фітыг[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Баварская акадэмія навук Пецярбургская акадэмія навук Шведская каралеўская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Эдынбургскае каралеўскае таварыства Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d] Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША Турынская акадэмія навук[d][4]
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] Прэмія Лекантэ[d] (1895) медаль Эліята Крэсана[d] (1913) медаль Матэўчы[d] (1907) ганаровы доктар Ягелонскага ўніверсітэта[d] (1900) August Wilhelm von Hofmann Medal[d] (1903) медаль Дэві[d] (1895) Honorary Fellow of the Royal Society of Edinburgh[d] Longstaff Prize[d] (1897) медаль Барнарда[d] (1895)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сэр Уільям Рамзай, таксама Уільям Рэмзі^[7] (англ.: Sir William Ramsay; 2 кастрычніка 1852, Глазга — 23 ліпеня 1916, Хай-Уікам) — англійскі хімік і фізік. Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1888), прэзідэнт Лонданскага хімічнага таварыства (1907—1909). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1904).

Вучыўся ва ўніверсітэтах Глазга (1866—70), Гайдэльберга і Цюбінгена (доктар філасофіі; 1872). 3 1872 ва ўніверсітэце Глазга, з 1880 прафесар Брыстальскага, у 1887—1913 — Лонданскага ўніверсітэтаў.

Навуковыя працы па фізічнай, арганічнай і неарганічнай хіміі, гісторыі хіміі і фізікі. Адкрыў аргон (1894, разам з Дж. У. Рэлеем), неон, крыптон і ксенон (1898, разам з М. Траверсам). Вылучыў гелій з газаў клевіту (разнавіднасць уранавай смаляной руды; 1895). Вызначыў месца інертных газаў у перыадычнай сістэме хімічных элементаў (1900, адначасова з Дз. Мендзялеевым). Эксперыментальна назіраў самаадвольны радыеактыўны распад радыю і радону з утварэннем гелію (1903, разам з Ф. Содзі).