Далей штаб кватараваў у Пяняках, будынак, у якім ён быў размешчаны, пасля іх ад’езду ў Золачаў, быў падпалены невядомымі людзьмі. У Золачаве штаб арміі быў размешчаны ў трохпавярховым каменным будынку, у якім раней быў банк[1].
2 мая1915 года немцы пачалі магутнае наступленне паміж Горліцэй і Тарнавым, якое суправаджалася моцнай артылерыйскай падтрымкай. Галоўны ўдар немцаў прыйшоўся па 3-й рускай арміі, якая панесла паражэнне з-за недахопу артылерыйскіх снарадаў і дрэннага інжынернага абсталявання акопаў.
10 мая 1915 года пасля страты каля 200 тысяч чалавек і 140 гармат 3-я армія атрымала дазвол адступіць да ракі Сан.
Адзін з афіцэраўБрытанскай ваеннай місіі, капітан Нэйльсан, які быў сведкам цяжкай барацьбы 3-й рускай арміі (Паўднёва-Заходняга фронту), на якую перш за ўсё абрынуўся ўдар Макензена, піша ў сваім данясенні ад 11 чэрвеня:
«Усе апошнія наступы былі проста забойствамі, так як мы атакавалі без артылерыйскай падрыхтоўкі непрыяцеля, які валодае шматлікай лёгкай і цяжкай артылерыяй».
Каб ахарактарызаваць «раставанне» ліку байцоў у гэты трагічны перыяд для Рускай арміі, мы прывядзем указанні аб колькасці байцоў у вышэйзгаданай 3-й Рускай арміі:
а) 19 мая капітан Нэйльсан, даносячы пра страты гэтай арміі, піша: «Страты каласальныя. Мне сказалі, што да 16-га яны былі больш за 100 000, але я думаю, што яны больш ... У X корпусе ў адной дывізіі засталося 1 000 чалавек, у іншай 900; у 12-й Сібірскай стралковай дывізіі засталося толькі 2 000 чалавек».
б) 6 чэрвеня той жа капітан Нэйльсан піша пра 3-ю армію: «...Вось некаторыя дадзеныя аб колькасці пасля ўліцця ўкамплектавання, якія прыбылі сюды пачынаючы з 14 мая (па 2 000 — 4 000 у дзень); 12-я сіб. стралковая дывізія — 18 афіцэраў і 3 000 салдат; X корпус, ва ўсіх трох дывізіях, узятых разам, — 14 000 чалавек; у XXIX корпусе, які з’яўляецца ў арміі самым моцным, — 20 000 чалавек. ХХIII корпус страціў палову свайго складу ў адну атаку. IX корпус страціў 3 500 чалавек у тры дні... У нас вельмі мала снарадаў і стрэльбаў. Усе паказвае на бясплоднасць пасылаць людзей у атаку пры такім каласальным адрозненні ў артылерыйскім ўзбраенні».
— Сайт Милитера, Глава шестая. Распределение военнообязанных между войсками и тылом, Военные усилия России в Мировой войне, Н. Н. Головин — Париж: Т-во объединённых издателей, 1939 год.
Военный энциклопедический словарь. М., Военное издательство, 1984. Галицийская битва 1914, с. 178; Галич-Львовская операция 1914, с. 178; Люблин-Холмская операция, с. 411; Юго-Западный фронт 1914-1917, с. 838;
