Одрински Вилает

Карта на Одринскиот Вилает. Источна Тракија е денешна европска Турција, и мали делови од Грција и Јужна Бугарија.

Етнографска карта на Одринскиот Вилает во 1912 година според Љубомир Милетиќ. Текстот на картата е на бугарски јазик.

Одрински Вилает (традиц. нарекуван и Одринско) — еден од европските вилаети во Отоманското Царство чиј центар на таа територија бил градот Одрин (Едрене). Оваа територија се протегала од Црното Море до реката Места и од тогашната бугарско-турска граница до Мраморно и Егејското Море, но без Истанбул.^[1]

Потекло на поимот

Името потекнува од градот Одрин. Вилаетот понекогаш се нарекува и со кратенката Одрински, но и со географското име Источна Тракија.

Население

Вилаетот бил населен воглавно од турско, грчко и бугарско население.^[2] Според Љубомир Милетиќ Одринскиот вилает, без Истанбулскиот вилает, во 1912 година имал околу 1,000,000 луѓе. Најмногубројно било турското население со околу 400 илјади жители, а Бугарите, Грците и другите националности биле околу 600 илјади луѓе, од кои 300 илјади зборувале на бугарски, а 200 илјади зборувале на грчки јазик.^[3] Од тие што зборувале бугарски, околу 176,000 биле припадници на Егзархијата,^[4] 96,000 Помаци,^[5] 25,000 припадници на Патријаршијата и 1,700 Униjати.^[6] По Балканските војни, христијанското население од Одринско било прогонето од страна на турските власти^[7], и денес регионот е претежно населен со турско население.

санџак	Турци	Грци	Бугари	други	вкупно
Отомански статистички податоци за Одринскиот вилает и Истанбулскиот вилает од 1910^[8]
Одрин	128,000	113,500	31,500	14,700	287,700
Кирк Килисе	53,000	77,000	28,500	1,150	159,650
Родосто	63,300	36,000	3,000	21,800	144,300
Такирдаг	63,500	56,000	3,000	21,800	144,300
Галиполе	31,500	70,500	2,000	3,200	107,200
Дедеагач	45,300	29,000	17,000	650	91,630
Комотини	185,000	22,000	23,500	2,200	234,700
Чаталџа	18,000	48,500	-	2,340	68,840
Истанбул	450,000	260,000	6,000	130,000	846,000
вкупно %	974,500	676,600	113,500	176,040	1,940,040
Статистички податоци на Патријаршијата од 1912
вкупно %	836,500	726,00	114,000	340,700	2,017,800

Наводи

↑ Българите в най-източната част на Балканския полуостров - Източна Тракия, Димитър Войников.
↑ Спомени на Михаил Герџиков - “Култура“, Скопје
↑ "Разорението на тракийските българи презъ 1913 година", Българска академия на науките, София, Държавна печатница, 1918 г.; II фототипно издание, Културно-просветен клуб "Тракия" - София, 1989 г., София, стр. 7-9.
↑ Тука влегуваат и околу 10,000 Егзархисти од Истанбулскиот вилает.
↑ Според други тие се околу 130,000 души; Ст. Шишков "Помаците в трите български области Тракия, Македония и Мизия, Пловдив 1914, стр. 15.
↑ "Разорението на тракийските българи... стр. 287-300.
↑ Извештај на Карнегиевата балканска комиција (1912-1913) - “Култура“, Скопје
↑ Pentzopoulos, Dimitri (2002). The Balkan exchange of minorities and its impact on Greece. C. Hurst & Co. Publishers. стр. 31–32. ISBN 9781850657026.