ဆဗ္ဗိသောဓနသုတ်
ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ သာဝတ္ထိမြို့ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ “ခီဏာဇာတိ၊ ဝုသိတံ ဗြဟ္မစရိယံ၊ ကတံ ကရဏီယံ၊ နာပရံ ဣတ္ထတ္တာယာတိ ပဇာနာမိ”ဟု အရဟတ္တဖိုလ်၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးလေးမျိုးဖြင့် ပြောဆိုလာသော ရဟန်းကို (၁) တထာဂတဝေါဟာရ လေးမျိုး၊ (၂) ဥပါဒါနက္ခန္ဓာငါးပါး၊ (၃) ဓာတ်(၆)ပါး၊ (၄) အဇ္ဈတို့ကဗာဟိရာယတန(၆)ပါး၊ ၅/၆ အတ္တပရ သဝိညာဏကကာယ ဗဟိဒ္ဓသဗ္ဗနိမိတ္တတို့၌ အဟင်္ကာရ, မမင်္ကာရ, မာနာနုသယ သမူဟတ-ဟူသော မေးမြန်းစိစစ် ချက်(၆)မျိုးတို့ဖြင့် မေးမြန်းစိစစ်၍ မှန်ကန်စွာ ဖြေဆိုနိုင်မှ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ရဟန္တာဟု လက်ခံသင့်ပုံကို ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင် အကျယ်ဟောကြားတော်မူသည့်သုတ်။ ခီဏာသဝ၊ ဝုသိတဝန္တ၊ ကတကရဏီယ၊ ဩဟိတဘာရ၊ အနုပ္ပတ္တသဒတ္တ၊ ပရိက္ခီဏဘဝသံယောဇန၊ သမ္မဒညာဝိမုတ္တတို့သည် ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်၏ ဂုဏ်ပုဒ်များ ဖြစ်ပါသည်။ ဤသုတ်သည် ရဟန္တာ ဟုတ်၊ မဟုတ် စိစစ်သည့်သုတ်ဖြစ်ပါသည်။ အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ ရဟန္တာဟုတ်, မဟုတ် စိစစ်သော အခြားနည်း များနှင့် ပါဠိတော်လာ သိသင့်သောပုဒ်တို့၏ အဓိပ္ပါယ်များကို ဖွင့်ပြထားပါသည်။ [၁] [၂] ကိုးကား
|
Portal di Ensiklopedia Dunia