နိဿာရဏီယသုတ်

(၂)သုတ် ရှိပါသည်။

^[၁] ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ သာဝတ္ထိမြို့ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးနေတော်မူစဉ်-

(၁) ကာမမှထွက်မြောက်ရာ နေက္ခမ္မဓာတ်၊

(၂) ဗျာပါဒမှ ထွက်မြောက်ရာ အဗျာပါဒဓာတ်၊

(၃) ဝိဟေသာမှ ထွက်မြောက်ရာ အဝိဟေသာဓာတ်၊

(၄) ရုပ်တို့မှ ထွက်မြောက်ရာ အရူပဈာန်၊

(၅) သက္ကာယမှ ထွက်မြောက်ရာ သက္ကာနိရောဓဓာတ်တို့ ငါးမျိုးနှင့် ထွက်မြောက်ပုံတို့ကိုလည်းကောင်း၊ ထိုဓာတ်ငါးမျိုးရှိသောပုဂ္ဂိုလ်ကို ကာမနန္ဒီ, ဗျာပါဒနန္ဒီ, ဝိဟေသာ နန္ဒီ, ရူပနန္ဒီ, သက္ကာယနန္ဒီတို့မကိန်း၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို “နိရာနုသယ၊ တဏှံ အစ္ဆေစ္ဆိ၊ သံယောဇနံ ဝိဝတ္တယိ၊ ဒုက္ခအန္တကရ” ဟု ဆိုအပ်၏ဟု ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ ဖွင့်ဆိုချက်များရှိပါသည်။

^[၂] ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ သာဝတ္ထိမြို့ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် (၁) မေတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ၊ (၂) ကရုဏာစေတောဝိမုတ္တိ၊ (၃) မုဒိတာစေတောဝိမုတ္တိ၊ (၄) ဥပေက္ခာစေတောဝိမုတ္တိ၊ (၅) အနိမိတ္တာစေတောဝိမုတ္တိ၊ ဘာဝိတာ, ဗဟုလီကတာ, ယာနီကတာ,ဝတ္ထုကတာ, အနုဋ္ဌိတာ, သုသမာရဒ္ဓါ ဖြစ်လျှင် ဗျာပါဒ, ဝိဟေသာ, အရတိ, ရာဂ, နိမိတ္တာနုသာရိဝိညာဏ မဖြစ်တော့ပုံ၊ (၅) အသ္မိမာနသမုဂ္ဃတဟူသော နိဿရဏီဓာတ်(၆)ပါးကို ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။ ^[၃]