မုဋ္ဌဿတိသုတ်

(၂)သုတ် ရှိပါသည်။

^[၁] ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ ... သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် “အဿဒ္ဓ, အဟိရိက, အနောတ္တပ္ပီ, မုဋ္ဌဿတိ, ဒုပ္ပည-ဟူသော ဓမ္မငါးမျိုးရှိသော မာတုဂါမသည် ကွယ်လွန် ပြီးနောက် ငရဲသို့ရောက်ရမည်”ဟု အရှင်အနုရုဒ္ဓါအား ဘုရားရှင်ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

^[၂] ဘုရားရှင် ကောသလနိုင်ငံ ... သီတင်းသုံးတော်မူစဉ် “သတိမရှိ ဆင်ခြင်တုံ ဉာဏ်ပညာမရှိဘဲ အိပ်ပျော်သောသူ၏ အပြစ်ငါးမျိုးနှင့် သတိသမ္ပဇဉ်ယှဉ်၍ အိပ်ပျော်သောသူ၏ အကျိုးငါးမျိုးတို့ကို ကဏှပက္ခ, သုက္ကပက္ခဒေသနာတော်ဖြင့် ရဟန်းတို့အား ဘုရားရှင်ဟောတော်မူသည့်သုတ်။ ^[၃]

မုဋ္ဌဿတိသုတ် သည် မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူခဲ့သည့် သုတ္တန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသုတ္တန်တွင် မြတ်စွာဘုရားသည် သတိလွတ်ကင်းကာ ဆင်ခြင်ခြင်းမရှိဘဲ အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၏ အပြစ်ငါးမျိုးနှင့် သတိမကင်း ဆင်ခြင်ခြင်းရှိ၍ အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၏ အကျိုးငါးမျိုးတို့ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်။^[၄]

ရဟန်းတို့ သတိလွတ်ကင်း ဆင်ခြင်ခြင်းမရှိဘဲ အိပ်ပျော်သောရဟန်း၏ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။ အဘယ်ငါးမျိုးနည်းဟူမူ -

• ဆင်းရဲစွာ အိပ်ရ၏။
• ဆင်းရဲစွာ နိုးရ၏။
• မကောင်းသော အိပ်မက် မက်၏။
• နတ်တို့ မစောင့်ရှောက်ကုန်။
• သုက် လွတ်၏။

ရဟန်းတို့ သတိလွတ်ကင်း ဆင်ခြင်ခြင်းမရှိဘဲ အိပ်ပျော်သောရဟန်း၏ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်းဟု (မိန့်တော်မူ၏)။^[၄]

ရဟန်းတို့ သတိမကင်း ဆင်ခြင်ခြင်းရှိ၍ အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၏ အကျိုးတို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။ အဘယ်ငါးမျိုးနည်းဟူမူ -

• ချမ်းသာစွာ အိပ်ရ၏။
• ချမ်သာစွာ နိုးရ၏။
• မကောင်းသော အိပ်မက်ကို မမက်။
• နတ်တို့ စောင့်ရှောက်ကုန်၏။
• သုက် မလွတ်။

ရဟန်းတို့ သတိမကင်း ဆင်ခြင်ခြင်းရှိ၍ အိပ်ပျော်သော ရဟန်း၏ အကျိုးတို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။^[၄]