ਰਾਇਪੁਰ, ਮਾਨਸਾ
ਰਾਏਪੁਰ, ਜਾਂ ਰਾਇਪੁਰ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮਾਨਸਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਸਰਦੂਲਗੜ੍ਹ ਤਹਿਸੀਲ ਦਾ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਹੈ।[2] 2001 ਵਿੱਚ ਰਾਏਪੁਰ ਦੀ ਅਬਾਦੀ 5530 ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਖੇਤਰਫ਼ਲ 23.93 ਕਿ. ਮੀ. ਵਰਗ ਹੈ। ਭੂਗੋਲ ਰਾਏਪੁਰ, ਜਿਸਦੀ ਔਸਤ ਉਚਾਈ 212 metres (696 ft),[3] ਲਗਭਗ ਕੇਂਦਰਿਤ ਹੈ29°54′20″N 75°15′17″E / 29.90556°N 75.25472°E[4] ਇਹ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮਾਨਸਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਝੁਨੀਰ ਬਲਾਕ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਮਾਨਸਾ ਸ਼ਹਿਰ ਇਸਦੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ (21 km), ਇਸ ਦੇ ਉੱਤਰ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਬਠਿੰਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ, ਇਸ ਦੇ ਦੱਖਣ ਵੱਲ ਸਰਦੂਲਗੜ੍ਹ (32) km) ਅਤੇ ਰਾਜ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਇਸ ਦੇ ਦੂਰ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵੱਲ (203 km). ਇਤਿਹਾਸਕ ਸ਼ਹਿਰ ਤਲਵੰਡੀ ਸਾਬੋ 21 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਉੱਤਰ ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ। ਇਹ ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ 11 ਪਿੰਡਾਂ ਬਾਜੇ ਵਾਲਾ, ਬੀਰੇ ਵਾਲਾ ਜੱਟਾਂ, ਝਰੀਆਂ ਵਾਲਾ (ਬਿਸ਼ਨਪੁਰਾ), ਟਾਂਡੀਆਂ, ਨੰਗਲਾ, ਪੇਰੋਂ, ਬੈਹਣੀਵਾਲ, ਬਾਣੇ ਵਾਲਾ, ਤਲਵੰਡੀ ਅਕਲੀਆ (ਛੋਟੀ ਤਲਵੰਡੀ), ਮਾਖਾ ਅਤੇ ਛਾਪਿਆਂ ਵਾਲੀ ਨਾਲ ਸਿੱਧਾ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।[5] ਜਨਸੰਖਿਆ2001 ਦੀ ਮਰਦਮਸ਼ੁਮਾਰੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ 5,530 ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ 940 ਪਰਿਵਾਰਾਂ, 2,940 ਮਰਦ ਅਤੇ 2,590 ਔਰਤਾਂ ਸਨ।[6] ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲ ਆਬਾਦੀ ਦਾ 53% ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ 47% ਹਨ, ਪ੍ਰਤੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚ 880 ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਲਿੰਗ ਅਨੁਪਾਤ ਨਾਲ। ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਜੋ ਕਿ ਸਿੱਧੂ ਗੋਤ ਦੇ ਜੱਟ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਖੂਹ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਇਹ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਅਣਵਰਤਿਆ ਪਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਲਗਭਗ ਖੰਡਰ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਮਰਦ ਆਪਣਾ ਵਿਹਲਾ ਸਮਾਂ ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਬੈਠ ਕੇ ਜਾਂ ਤਾਸ਼ ਖੇਡ ਕੇ ਪਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ।  ਧਰਮਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਿਮ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਵਾਲਾ ਪਿੰਡ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿੱਖ ਅਬਾਦੀ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਮੁੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਵਾਲੇ ਚਾਰ ਡੇਰੇ ਹਨ। ਟਾਹਲੀ ਵਾਲਾ ,ਡੇਰਾ ਸੰਤ ਤੋਤਾ ਰਾਮ । ਟਾਹਲੀ ਵਾਲਾ ਡੇਰਾ ਪੁਰਾਣਾ ਤੇ ਸੰਤ ਸਵਰਗ ਮੁਨੀ ਜੀ ਦਾ ਤਪ ਸਥਾਨ ਹੈ । style="color:blue;">ਵੱਡਾ ਡੇਰਾ ਟਾਹਲੀ ਵਾਲਾ ਡੇਰਾ ਡੇਰਾ ਬਾਬਾ ਪ੍ਰੀਤ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਸਤਿਕਾਰਯੋਗ ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ।ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਮੰਦਰ ਜੋ ਦੁਰਗਾ ਮੰਦਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਵਾਟਰ ਵਰਕਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਲਈ ਪੂਜਾ ਸਥਾਨ ਵਜੋਂ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਮੁਸਲਿਮ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਦਫ਼ਨਾਉਣ ਲਈ ਕਬਰਸਤਾਨ ਵੀ ਹੈ। ਜਲਵਾਯੂਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮੀ ਹਿਮਾਲਿਆ, ਦੱਖਣ-ਪੱਛਮ ਵਿੱਚ ਥਾਰ ਮਾਰੂਥਲ ਅਤੇ ਮਾਨਸੂਨ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੌਸਮ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਤਾਪਮਾਨ 43 °C (109 °F) ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਹੈ ਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ 5 °C (41 °F) ਸਰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ। ਮਾਨਸੂਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਲਗਭਗ 70% ਬਾਰਸ਼ ਜੁਲਾਈ ਅਤੇ ਸਤੰਬਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਸਿੱਖਿਆ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਵਧੀਆ ਵਿੱਦਿਅਕ ਵਿਕਲਪ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੀ ਇੱਕ ਮੋਹਰੀ ਸੰਸਥਾ ਆਦਰਸ਼ ਪਬਲਿਕ ਸੀਨੀਅਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ, ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਸੀਨੀਅਰ ਸੈਕੰਡਰੀ ਸਕੂਲ ਹੈ।[7][8] ਆਰਥਿਕਤਾਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਸਟੇਟ ਬੈਂਕ[9][10] ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਖਾ ਸਰਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਖੇਤੀ ਬਾੜੀਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਆਮ ਹੈ, ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਮੁੱਖ ਕਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਰੇ ਜੱਟਾਂ ਲਈ ਆਮਦਨ ਦਾ ਮੁੱਖ ਸਰੋਤ ਹੈ। ਨਹਿਰ ਤੋਂ ਸਿੰਚਾਈ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸਪਲਾਈ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਨਹਿਰ ਸੁੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਲੋਕ ਬੈਕਅੱਪ ਵਜੋਂ ਆਪਣੇ ਟਿਊਬਵੈੱਲ ਚਲਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਕਣਕ, ਸਰ੍ਹੋਂ ਅਤੇ ਕਪਾਹ[11] ਖੇਤਰ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਫ਼ਸਲਾਂ ਹਨ। ਹੋਰਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੀਆਂ ਆਪਣੀਆਂ ਦੁਕਾਨਾਂ, ਜਨਰਲ ਅਤੇ ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਆਦਿ ਹਨ। ਦੂਸਰੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰਵਾਰ ਨਵੇਂ ਬਣੇ 2700 ਮੈਗਾਵਾਟ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਵਾਲੇ ਤਲਵੰਡੀ ਸਾਬੋ ਪਾਵਰ ਪਲਾਂਟ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬੁਨਿਆਦੀ ਢਾਂਚਾਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਵਰ ਗਰਿੱਡ, ਵਾਟਰ ਵਰਕਸ ਅਤੇ ਰਿਵਰਸ ਓਸਮੋਸਿਸ ਪਲਾਂਟ[12] ਅਤੇ ਪਸ਼ੂ ਡਿਸਪੈਂਸਰੀ ਹੈ। ਸਮੱਸਿਆਵਾਂਸਿੱਖਿਆ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ 800 ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਲਈ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ।[13] ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਸਾਫ਼ ਸੁਥਰੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ । ਇੱਕ ਵਾਟਰ ਵਰਕਸ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਪਾਣੀ ਘਰਾਂ ਤੱਕ ਸਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦਾ । ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋਗੈਲਰੀ
ਹਵਾਲੇ
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
