Аляксандр Фёдаравіч Мяснікоў

Аляксандр Фёдаравіч Мяснікоў
арм.: Ալեքսանդր Մյասնիկյան
Старшыня Прэзідыума ЦБ КП(б) Беларусі 31 снежня 1918 — 4 сакавіка 1919
Папярэднік	пасада заснаваная
Пераемнік	пасада скасаваная
Нараджэнне	28 студзеня (9 лютага) 1886[1] Нахічэвань-на-Доне, Расійская імперыя[1]
Смерць	22 сакавіка 1925(1925-03-22)[1] (39 гадоў) Тыфліс, Тыфліскі павет, Сацыялістычная Савецкая Рэспубліка Грузія[d], Закаўказская Савецкая Федэратыўная Сацыялістычная Рэспубліка, СССР[1]
Месца пахавання	Баку
Веравызнанне	атэізм
Партыя	РСДРП(б) з 1906
Адукацыя	юрыдычны факультэт МДУ[d] (1911)[1]
Бітвы	Першая сусветная вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алякса́ндр Фё́даравіч Мясніко́ў (сапр. Мяснікян; 1886 — 1925) — адзін з кіраўнікоў падзей Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 г. у Мінску, савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч.

Скончыў Маскоўскі ўніверсітэт (1911). З верасня 1917 г. да мая 1918 г. старшыня Паўночна-Заходняга абласнога камітэта РКП(б). З лістапада 1917 г. галоўнакамандуючы Заходнім фронтам, са снежня выконваючы абавязкі Вярхоўнага галоўнакамандуючага, са студзеня 1918 г. старшыня Аблвыканкамзаха. Пры пачатку германскай інтэрвенцыі ў лютым 1918 года не змог арганізаваць абарону Мінска, у выніку чаго горад быў здадзены германскім войскам без супраціўлення. Спробы арганізаваць партызанскую барацьбу таксама былі беспаспяховыя^[2]. У канцы красавіка — пачатку мая 1918 года прыязджаў у Тамбоў, дзе з некалькімі адказнымі працаўнікамі Заходняй вобласці выступаў на мітынгах, зборах з лекцыямі і дакладамі. З’язджаючы, пакінуў сваю сям’ю пад апеку Фёдара Дзмітрыевіча Макеева. Дзякуючы яму, жонка А. Мяснікова была прызначана загадчыцай мясцовым дзіцячым домам^[3]. У студзені—лютым 1919 г. член Часовага рабоча-сялянскага ўрада Беларусі, старшыня ЦБ КП(б)Б. У лютым 1919 г. Старшыня ЦВК БССР, намеснік старшыні СНК БССР і народны камісар па ваенных справах. Член ЦБ КП(б)Б у 1919 г., член Прэзідыума ЦК КП(б) Літбел у сакавіку 1919 — верасні 1920 гг. Летам 1920 года начальнік палітупраўлення Заходняга фронту.

З восені 1920 ваенны арганізатар, сакратар Маскоўскага камітэта РКП(б), з 1921 старшыня СНК і нарком па ваенных справах Армянскай ССР, з 1922 старшыня Саюзнага Савета ЗСФСР, потым 1-ы сакратар Закаўказскага крайкама РКП(б). Член РВС СССР, член Прэзідыума ЦВК СССР у 1923—1925.

Аўтар артыкулаў па пытаннях марксісцкай тэорыі, гісторыі рэвалюцыйнага руху, армянскай літаратуры.

Загінуў у авіяцыйнай катастрофе.

У Мінску ў 1932 годзе імем А. Ф. Мяснікова названы вагонарамонтны завод, на тэрыторыі якога ў яго гонар усталяваны помнік. Яго імя носіць таксама адна з плошчаў у цэнтры Мінска і прылеглая да яе вуліца.

• Хаўратовіч І. Мяснікоў // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).