Мікалай Сямёнавіч Патолічаў

Мікалай Сямёнавіч Патолічаў
Мікалай Сямёнавіч Патолічаў
	руск.: Николай Семёнович Патоличев
	26 жніўня 1958 — 18 кастрычніка 1985
Кіраўнік урада	Мікіта Сяргеевіч Хрушчоў, ; Аляксей Мікалаевіч Касыгін, ; Мікалай Аляксандравіч Ціханаў, Мікалай Іванавіч Рыжкоў
Папярэднік	Іван Рыгоравіч Кабаноў
Пераемнік	Барыс Іванавіч Арыстаў
	5 ліпеня 1950 — 28 ліпеня 1956
Папярэднік	Мікалай Іванавіч Гусараў
Пераемнік	Кірыл Трафімавіч Мазураў
	16 кастрычніка 1952 — 5 сакавіка 1953
	16 жніўня 1947 — ліпень 1950
Папярэднік	Пётр Ільіч Александрук
Пераемнік	Пётр Мікітавіч Пастушэнка
	4 студзеня 1942 — 21 сакавіка 1946
Папярэднік	Рыгор Давыдавіч Сапрыкін
Пераемнік	Аляксандр Андрыянавіч Белабародаў
	студзень 1939 — 28 снежня 1941
Папярэднік	Аляксей Іванавіч Шахурын
Пераемнік	Міхаіл Якаўлевіч Кануннікаў
Нараджэнне	10 (23) верасня 1908; Золіна[d], Гарахавецкі павет[d], Уладзімірская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	1 снежня 1989 (81 год); Масква, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі;
Бацька	Сямён Міхайлавіч Патолічаў[d]
Партыя	УКП(б) — КПСС з 1928 года
Член у	ЦК КПСС;
Адукацыя	Ваенна-хімічная акадэмія РСЧА[d] (1937);
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна;
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»	Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікала́й Сямё́навіч Пато́лічаў (10 (23) верасня 1908, в. Золіна, цяпер Дзяржынскі раён Ніжагародскай вобласці — 1 снежня 1989, Масква^[4]) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч, у 1950-я гады быў першым сакратаром Камуністычнай партыі Беларусі.

Біяграфія

Нарадзіўся 23 верасня (па новым стылі) 1908 года ў сям’і будучага ўдзельніка Грамадзянскай вайны Патолічава Сямёна Міхайлавіча.

У 1921—1925 гадах працаваў сезонным працоўным, у 1926 годзе ўладкаваўся працоўным на завод імя Свярдлова ў Дзяржынску Ніжагародскай вобласці РСФСР. З 1926 да 1928 года вучыўся ў вучылішчы пры заводзе. З 1928 (калі ён уступіў у партыю) да 1932 гадоў на камсамольскай працы, стаў сакратаром заводскага камітэта камсамолу, а потым сакратаром Дзяржынскага райкама камсамолу.

У 1937 годзе скончыў Ваенную акадэмію хімічнай абароны ў Маскве і быў накіраваны на пасаду памочніка начальніка хімічнай службы 1 Маскоўскай пралетарскай дывізіі.

У 1938 годзе пераведзенв на партыйную работу, ён стаў адказным арганізатарам аддзелу ЦК УКП(б).

З 1939 да 1941 года быў першым сакратаром Яраслаўскага абкама і гаркама партыі, а з 1941 да 1946 года — першым сакратаром Чалябінскага абкама і гаркама партыі. У сакавіку — маі 1946 года Патолічаў займаў пасаду загадчыка аддзелу ЦК УКП(б). У 1946—1947 гадах — сакратар ЦК УКП(б), член Аргбюро ЦК УКП(б), начальнік Упраўлення па праверцы партыйных органаў ЦК УКП(б) і адначасова — намеснік кіраўніка Савету па справах калгасаў пры Савеце Міністраў СССР.

З мая да снежня 1947 года занімаў пасаду сакратара ЦК КП(б) Украіны. З 1947 да 1950 года быў паніжаны да першага сакратара Растоўскага абкама партыі. З ліпеня 1950 да 1956 года^[5] быў першым сакратаром Цэнтральнага камітэта КП(б) Беларусі. Прыняў удзел у аднаўленні эканомікі зруйнаванай пасля Другой Сусветнай вайны Беларусі^[6]. Ад 12 чэрвеня 1953 да 25 чэрвеня 1953 года па прапанове Лаўрэнція берыі пасаду першага сакратара ЦК КПБ займаў Міхаіл Зімянін. З 1956 да 1958 займаў пасаду намесніка і першага намесніка міністра замежных спраў СССР. З 1958 да 1985 года быў Міністрам знешняга гандлю СССР.

Памёр 1 снежня 1989 года ў Маскве. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.