Андрэй Уладзіміравіч Нічыпорчык

Андрэй Уладзіміравіч Нічыпорчык
Дата нараджэння	17 кастрычніка 1987(1987-10-17)
Месца нараджэння	Паставы, Пастаўскі раён, Віцебская вобласць, БССР, СССР
Дата смерці	19 мая 2021(2021-05-19) (33 гады)
Месца смерці	Баранавічы, Брэсцкая вобласць, Беларусь
Месца пахавання	Ліда
Альма-матар	авіяцыйны факультэт ВАРБ (2010)
Грамадзянства	Беларусь
Род войскаў	Ваенна-паветраныя сілы і войскі СПА Рэспублікі Беларусь
Гады службы	2010—2021
Званне
Часць	116-я штурмавая авіяцыйная база (Ліда)
Узнагароды і званні

Андрэй Уладзіміравіч Нічыпорчык^[1] (17 кастрычніка 1987, Паставы — 19 мая 2021, Баранавічы) — маёр ВПС Рэспублікі Беларусь, ваенны лётчык першага класа. Загінуў, адводзячы некіруемы самалёт Як-130 ад Баранавічаў. Пасмяротна ўзнагароджаны званнем Героя Беларусі (2021)^[2].

Нарадзіўся 17 кастрычніка 1987 года ў Паставах у сям’і ваеннага лётчыка-снайпера Уладзіміра Нічыпорчыка^[3]. Бацька 33 гады прысвяціў палётам. Ён займаўся фарміраваннем пілатажнай групы ВПС і СПА «Белая Русь». Маці была настаўніцай у пачатковай школе. Андрэй Нічыпорчык з дзяцінства марыў стаць лётчыкам^[4].

У трэцім класе перайшоў у школу № 9 горада Ліды. Прадстаўляў навучальную ўстанову ў розных спартыўных спаборніцтвах, добра ведаў англійскую мову. У 2005 годзе скончыў школу^[4]. Затым паступіў на авіяцыйны факультэт Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь, які паспяхова скончыў у 2010 годзе.

З 2016 года служыў камандзірам і інструктарам вучэбна-баявога авіяцыйнага звяна вучэбна-баявой авіяцыйнай эскадрыллі 116-й гвардзейскай штурмавой авіяцыйнай базы^[2], рыхтаваў да палётаў на Як-130 маладых пілотаў. З 2017 года браў удзел у паветраных парадах, дэманстрацыйных палётах. Неаднаразова ўдзельнічаў у вучэннях і міжнародных конкурсах у Беларусі і за мяжой. За сваю службу асвоіў Як-52, Л-39, Су-25, Як-130^[3].

19 мая 2021 года разам са сваім вучнем лейтэнантам Мікітам Куканенкам выконваў вучэбна-трэніровачны палёт над Баранавічамі. Экіпаж Як-130 (борт 74) выявіў тэхнічную няспраўнасць. Ад моманту ўзнікнення аварыйнай сітуацыі да падзення самалёта прайшло крыху больш за хвіліну. У гэтых умовах на вышыні каля 50 м экіпажу ўдалося стабілізаваць кірунак палёту і накіраваць Як-130 у адзіную кропку, якая была па-за жылымі пабудовамі^[2]. А 12:33 самалёт зваліўся каля двухпавярховак у раёне вуліцы Розы Люксембург, пашкодзіўшы тры дамы.

Пахаваны ў Лідзе^[5].

У загінулага пілота засталася жонка, два маленькія сыны і дачка. На час смерці бацькі старэйшаму сыну шэсць, чатыры дачцэ, самаму малодшаму сыну — паўтара года^[6].

• Герой Беларусі (24 лістапада 2021, пасмяротна) — за мужнасць і гераізм, праяўленыя пры выкананні воінскага абавязку^[1];
• медаль «За бездакорную службу» III ступені^[3].

• У канцы снежня 2021 года Баранавіцкі гарадскі Савет дэпутатаў прыняў рашэнне «Аб прысваенні найменняў», згодна з якім адной з вуліц у Баранавічах было прысвоена імя Героя Беларусі маёра Андрэя Нічыпорчыка^[7].
• Імя А. У. Нічыпорчыка прысвоена піянерскай дружыне сярэдняй школы № 14 горада Ліды^[8]. Там жа яго імя прысвоена сярэдняй школе № 9^[9].
• 20 мая 2022 года ў Баранавічах з нагоды першай гадавіны з дня трагедыі быў адкрыты мемарыял у гонар загінулых лётчыкаў-герояў Андрэя Нічыпорчыка і Мікіты Куканенкі. У цырымоніі адкрыцця прыняў удзел міністр абароны Рэспублікі Беларусь Віктар Хрэнін^[10][11].
• 17 мая 2024 года ў Баранавічах адкрыта мемарыяльная дошка ў гонар лётчыкаў-герояў. Размешчана на доме, які знаходзіцца на скрыжаванні вуліц, названых імёнамі пілотаў^[12].

• Паведамленне прэс-службы Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь Архівавана 24 лістапада 2021. (руск.)