Забалацце (Пухавіцкі раён)

Вёска Забалацце Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Пярэжырскі Каардынаты 53°41′15″ пн. ш. 27°43′41″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼67 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1713 Паштовыя індэксы 222843 Аўтамабільны код 5 СААТА 6244848041 Забалацце на карце Беларусі ±

Забалацце на Вікісховішчы

За́балацце^[1] (трансліт.: Zabalaccie, руск.: Заболотье) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Пярэжырскага сельсавета. Месціцца за 36 км на паўночны захад ад Мар’інай Горкі, 32,5 км ад Мінска, каля чыгуначнай лініі Мінск — Асіповічы.

Тапонім ёсць назвай-арыенцірам, паказвае што паселішча месціцца за балотам.

У XVIII стагоддзі сяло Забалоцце ўваходзіла ў склад Менскага павета Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У XIX стагоддзі ўласнасць генерала Аляксандра Іскрыцкага, адносілася да маёнтка Такарня. Пасля 1861 года ў Пярэжырскай воласці Ігуменскага павета.

У 1884 годзе была адкрыта школа граматы. Паводле перапісу 1897 года таксама мела назву Луцішча, была капліца на могілках. У 1912 годзе створана народнае вучылішча.

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1925 годзе створаны цагляны завод. У пачатку 1930-х праведзена прымусовая калектывізацыя, на 1933 год быў калгас «Чырвоны транспартнік».

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

• 1816 год — 19 гаспадарак
• 1858 год — 157 жыхароў
• 1897 год — 56 двароў, 378 жыхароў
• 1908 год — 61 двор, 469 жыхароў
• 1917 год — вёска, 78 двароў, 442 жыхары; чыгуначная будка, 6 жыхароў
• 1960 год — 289 жыхароў
• 2002 год — 38 двароў, 60 жыхароў
• 2010 год — 37 двароў, 73 жыхары
• 2012 год — 34 двары, 70 жыхароў
• 2019 год — 67 жыхароў^[2]

• Іван Крук (1909—1992) — беларускі навуковец ў галіне таваразнаўства.

• Забалоцце // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 4 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 140. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
• Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
• Jelski A. Zabołocie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn (польск.). — Warszawa, 1895. — S. 193.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Забалацце (Пухавіцкі раён)