Справаздача аб руху грашовых сродкаў

Бухгалтарскі ўлік
Ключавыя паняцці

БухгалтарБухгалтарскі рахунак
Галоўная бухгалтарская кніга
Абаротна-сальдавая ведамасць
Справаздачны перыяд
Уліковая палітыка
Падвойны запісПраводка
Дэбет і крэдытАктывы і пасівы
КалькуляцыяСабекошт
МСФСGAAP

Фінансавая справаздачнасць

Бухгалтарскі баланс
Справаздача аб прыбытках і стратах
Справаздача аб руху грашовых сродкаў
Справаздача аб змене капіталу
КансалідаванаяКамбінаваная

Вобласці бухгалтарскага ўліку

Улік затратФінансавы ўлікСудовая бухгалтэрыя
Улік фондаўКіраўнічы ўлікПадатковы ўлік
Бюджэтны ўлікБанкаўскі ўлік

Аўдыт
Фінансавы кантроль

Справаздача аб руху грашовых сродкаў — дакумент, які змяшчае звесткі аб наяўнасці ў арганізацыі грашовых сродкаў і іх руху, у тым ліку пра крыніцы паступлення і напрамкі выкарыстання гэтых сродкаў[1].

Змест справаздачы

Справаздача ўтрымлівае інфармацыю пра[1]:

  • паступленне грашовых сродкаў у арганізацыю;
  • іх выкарыстанне за справаздачны перыяд;
  • расшыфроўку зместу крэдытавых і дэбетовых абаротаў па бухгалтарскіх рахунках уліку грашовых сродкаў.

У справаздачы адлюстроўваюцца[2]:

  • астаткі грашовых сродкаў на пачатак года;
  • паступленні (у тым ліку выручка ад рэалізацыі, бязвыплатныя паступленні, крэдыты і пазыкі);
  • выкарыстанне сродкаў (на аплату працы, фінансавыя ўкладанні, разлікі з бюджэтам і інш.);
  • астаткі на канец года.

Аналітычнае значэнне

Аналізуючы справаздачу аб руху грашовых сродкаў, можна атрымаць ускоснае ўяўленне аб эфектыўнасці дзейнасці прадпрыемства. Найбольш поўнае ўяўленне справаздача дае ў спалучэнні з бухгалтарскім балансам і справаздачай аб прыбытках і стратах. Пры гэтым паказчыкі кароткатэрміновай ліквіднасці і крэдытаздольнасці арганізацыі адлюстроўваюцца ў справаздачы аб руху грашовых сродкаў дастаткова аб’ектыўна[1].

Крыніцы дадзеных

Справаздача складаецца на падставе інфармацыі, якая абагульняецца на рахунках[3]:

  • «Каса»;
  • «Разліковыя рахункі»;
  • «Валютныя рахункі»;
  • «Спецыяльныя рахункі ў банках»;
  • «Грашовыя сродкі ў дарозе»;
  • «Кароткатэрміновыя фінансавыя ўкладанні».

Абароты паміж указанымі рахункамі ў справаздачы не паказваюцца. Таксама адлюстроўваюцца напрамкі выдадзеных іншым асобам крэдытаў і пазыкаў.

Метады складання

Існуюць два асноўныя метады складання справаздачы[1]:

Прамы метад — заключаецца ў вылічэнні сум паступленняў і расходаў па дадзеных бухгалтарскага ўліку. Дазваляе дакладна вызначыць памер кожнага артыкула даходаў і выдаткаў, але не раскрывае ўзаемасувязі з іншымі справаздачамі.

Ускосны метад — зручны для адлюстравання сувязі паміж фінансавымі рэсурсамі і вынікамі дзейнасці. Інфармацыя бярэцца з раздзелаў справаздачы аб прыбытках і стратах і бухгалтарскага балансу.

У Беларусі

Форма і парадак складання Справаздачы аб руху грашовых сродкаў у Рэспубліцы Беларусь зацверджаны Пастановай Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь ад 12 снежня 2016 г. № 104 «Аб складанні індывідуальнай бухгалтарскай справаздачнасці»[3].

Крыніцы

  1. а б в г Отчет о движении денежных средств. Составление отчета о движении денежных средств, порядок заполнения, методы и формы (руск.). myfin.by. Праверана 18 мая 2025.
  2. Сокольчик, Т. П. Бухгалтерский учёт и аудит : пособие. — Мн.: Акад.упр. при Президенте Респ. Беларусь, 2009. — ISBN 978–985–457–898–9.
  3. а б Министерства финансов Республики Беларусь. Постановление № 104 "О составлении индивидуальной бухгалтерской отчетности" (руск.)(недаступная спасылка) (12 декабря 2016 г.). Архівавана з першакрыніцы 23 мая 2025. Праверана 18 мая 2025.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya