Уладзімір Пятровіч Драчоў

Уладзімір Драчоў
Уладзімір Драчоў
	; У. П. Драчоў на мітынгу, прысвечанаму святкаванню Дня Перамогі ў г. Усевалажску.
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Уладзімір Пятровіч Драчоў
Арыгінальнае імя	руск.: Владимир Петрович Драчёв
Нарадзіўся	7 сакавіка 1966 (59 гадоў); Петразаводск, Карэльская АССР, РСФСР, СССР;
Грамадзянства	Расія; Беларусь
Тытулы
Чэмпіён свету	4
Кубак свету	1 (1995/96).
Кар’ера (Кубак свету)
Перамог	15
Асабістых подыумаў	32
	Біятлон
	Алімпійскія гульні
	Чэмпіянаты свету
	Чэмпіянаты Еўропы
	Летні біятлон (крос)
	Чэмпіянаты свету
Медаль ордэна «За заслугі перад Айчынай» I ступені	Медаль ордэна «За заслугі перад Айчынай» II ступені
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзі́мір Пятро́віч Драчо́ў (7 сакавіка 1966, Петразаводск) — савецкі, расійскі, а пазней беларускі біятланіст.

Спартыўная кар’ера

Выхаванец Цэнтральнай спецыялізаванай дзіцяча-юнацкай школы алімпійскага рэзерву па лыжных гонках (першы трэнер — П. Ф. Багданаў, пасля займаўся ў У. А. Кастэнкі^[1]). Пачатак заняткаў біятлонам — 1980 год.

Скончыў ваенны факультэт Ленінградскага інстытута фізкультуры імя Лесгафта ў 1987 годзе.

Спартыўныя дасягненні

Удзельнік сямі чэмпіянатаў свету. Чатырохразовы чэмпіён свету.

Удзельнік Алімпійскіх гульняў 1994 (сярэбраны медаль, эстафета), 1998 (бронзавы медаль, эстафета) і 2006 гадоў.
Васьміразовы прызёр чэмпіянатаў свету:
- Залаты медаль, спрынт — 1996
- Залаты медаль, эстафета — 1996
- Залаты медаль, гонка пераследвання — 1998
- Залаты медаль, эстафета — 2000
- Сярэбраны медаль, індывідуальная гонка — 1996
- Сярэбраны медаль, эстафета — 1999
- Сярэбраны медаль, мас-старт — 1999
- Бронзавы медаль, эстафета — 2003
Уладальнік Кубка свету ў агульным заліку ў сезоне 1995/96. Пераможца пятнаццаці этапаў Кубка свету, прызёр яшчэ семнаццаці.

Да 2002 года праходзіў службу ў шэрагах Узброеных Сіл Расіі, звольніўся ў званні падпалкоўніка.

Пасля адмовы кіраўніцтва расійскай зборнай і Нацыянальнай федэрацыі ўключыць яго ў склад зборнай на Алімпіяду-2002 у Солт-Лэйк-Сіці стаў сур’ёзна разглядаць паступаючыя прапановы аб пераходзе ў іншую каманду. Даўні таварыш Драчова яшчэ па зборнай СССР Аляксандр Папоў зрабіў ад імя Беларусі прапанову перайсці ў каманду гэтай краіны, якое Уладзімір і прыняў у 2002 годзе.

З 2006 года спыніў выступы. 1 жніўня 2006 года ў алімпійскім спартыўным комплексе «Раўбічы» (Беларусь) адбыліся яго провады з вялікага спорту разам з іншымі вядомымі майстрамі біятлона: Аленай Зубрылавай, Алегам Рыжанковым і Вадзімам Сашурыным. Працаваў трэнерам маладзёжнай зборнай Беларусі па біятлоне.

У сезоне 2010 годзе быў запрошаны ў зборную каманду Расіі па біятлоне ў якасці кансультанта. На гэтай пасадзе ўступаў у канфлікты з галоўным трэнерам зборнай У. М. Барнашовым, даваў адкрытыя інтэрв’ю прэсе аб працы трэнерскага штаба, у выніку чаго быў адхілены ад займаемай пасады^[2]. Вядзе пастаянны блог пра біятлон.

Кар’ера чыноўніка

З сакавіка 2013 года, па рэкамендацыі губернатара Ленінградскай вобласці А. Ю. Драздзенка, прызначаны на пасаду намесніка кіраўніка адміністрацыі Усяволжскага раена^[3].

З снежня 2013 года — выконваючы абавязкі кіраўніка адміністрацыі Усяволжскага раена^[4].

З 23 кастрычніка 2014 года з’яўляўся кіраўніком адміністрацыі Усяволжскага раена.

З 5 кастрычніка 2016 года — дэпутат Дзяржаўнай думы РФ VII склікання^[5].