Юрый Міхайлавіч Плескачэўскі

Юрый Міхайлавіч Плескачэўскі
Юрый Міхайлавіч Плескачэўскі
Старшыня Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях
	7 красавіка 2004 — 16 чэрвеня 2005
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада	Сяргей Сідорскі
Папярэднік	ён сам, як Старшыня Камітэта
Пераемнік	Уладзімір Мацюшкоў
Старшыня Камітэта па навуцы і тэхналогіях пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь
	24 снежня 2003 — 7 красавіка 2004
Папярэднік	Анатоль Русецкі
Пераемнік	ён сам, як Старшыня Дзяржаўнага камітэта
Нараджэнне	22 кастрычніка 1943 (81 год); Садовае, Q56367452?, Цалінаградскі раён, Акмолінская вобласць, Казахская ССР, СССР;
Адукацыя	Кіеўскі політэхнічны інстытут (1965);
Навуковая ступень	доктар тэхнічных навук
Навуковае званне	прафесар; член-карэспандэнт НАН Беларусі;
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	механіка матэрыялаў і канструкцый
Месца працы	Інстытут механікі металапалімерных сістэм імя У. А. Белага НАН Беларусі; Беларускі нацыянальны тэхнічны ўніверсітэт; Дзяржаўны камітэт па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь; Інстытут цепла- і масаабмену імя А. В. Лыкава; БНТУ; Гомельскі філіял НАН Беларусі;
Узнагароды	Прэмія Ленінскага камсамола Беларусі (1973) прэмія Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі

Ю́рый Міха́йлавіч Плескачэ́ўскі (нар. 22 кастрычніка 1943, с. Садовае, Цалінаградскі раён, Казахская ССР) — беларускі дзяржаўны дзеяч, былы Старшыня Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь, член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Рэспублікі Беларусь (1991), доктар тэхнічных навук (1984), Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2013), прафесар (1997).

Біяграфія

Скончыў Кіеўскі політэхнічны інстытут ў 1965 годзе.

З 1966 года старшы інжынер-канструктар, галоўны інжынер Аддзела механікі палімераў АН БССР.

З 1969 года малодшы, старшы навуковы супрацоўнік, у 1972—1979 гадах загадчык сектара, вучоны сакратар Інстытута механікі металапалімерных сістэм АН БССР. У 1979—1989 гадах намеснік дырэктара па навуковай рабоце, адначасова загадчык сектара, з 1989 года загадчык аддзела гэтага інстытута. У 1991—2002 гадах дырэктар Інстытута механікі металапалімерных сістэм імя. В. А. Белага НАН Беларусі, адначасова ў 1994—1998 гадах загадчык кафедры, у 1998—2002 гадах прафесар гэтай кафедры Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта транспарту.

У 2002^[1]—2003 гадах віцэ-прэзідэнт НАН Беларусі і адначасова са снежня 2002 года акадэмік-сакратар Аддзялення фізіка-тэхнічных навук Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

У 2003^[2]—2005^[3] гадах старшыня Дзяржаўнага камітэта па навуцы і тэхналогіях Рэспублікі Беларусь.

З 2005 года галоўны навуковы супрацоўнік Інстытута цепла- і масаабмену імя А. В. Лыкава Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, адначасова з 2007 года загадчык кафедры Беларускага нацыянальнага тэхнічнага універсітэта.

З 2009 года старшыня Прэзідыума Гомельскага філіяла НАН Беларусі.

З 1996 года галоўны рэдактар міжнароднага навукова-тэхнічнага часопіса «Матэрыялы, тэхналогіі, інструменты».

Навуковая дзейнасць

Навуковыя даследаванні і распрацоўкі ў галіне механікі і тэхналогіі металапалімерных сістэм, упершыню выканаў іх класіфікацыю, даў вызначэнні, якія ўвайшлі ў энцыклапедыі, падручнікі і даведнікі. Унёс істотны ўклад у тэорыю трываласці гетэрафазных сістэм, фізікахімію і інжынерыю паверхні. Эксперыментальна выявіў і абгрунтаваў асноўныя заканамернасці крышталізацыі палімераў, іх узаемадзеянні з металамі ў дынамічным фрыкцыйным і статычным адгезійным кантакце, выканаў матэматычнае мадэліраванне аб’ёмна-напружанага стану палімерных кампазітаў, стварыў навуковыя асновы шэрагу тэхналогій іх апрацоўкі, прапанаваў новыя канцэпцыі фарміравання актыўных і адаптыўных кампазітаў і вырабаў з іх. Аўтар больш за 550 навуковых прац, у тым ліку 16 манаграфій, 3 слоўнікаў, 105 вынаходак.

Узнагароды

Ордэн Айчыны 3 ступені (2002);
Ордэн «Знак Пашаны» (1979);
Прэмія Ленінскага камсамола (1973), за даследаванне кантактных з’яў у металапалімерных сістэмах (у суаўт.);
Прэмія Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2007), за цыкл кніжных выданняў па механіцы матэрыялаў і канструкцый;
Прэмія НАН Беларусі і Сібірскага аддзялення РАН імя акадэміка В. А. Капцюга (2011), за працу «Мікра- і нанаструктурныя палімерныя кампазіты медыцынскага прызначэння: камп’ютарны дызайн, эксперымент, прымяненне».

Асноўныя працы

Адгезия полимеров к метанам. — Мн.: Наука и техника, 1971 (сум. з Белым В. А., Егоренковым Н. И.).
Введение в радиационное материаловедение полимерных композитов. — Мн.: Наука и техника, 1991 (сум. з Смирновым В. В., Макаренко В. М.).
Электрофизическая активация полимерных материалов. — Гомель: ИММС НАН Беларуси, 1999 (сум. з Мироновым В. С.).
Динамика металлополимерных систем. Мн.: Белорусская наука, 2004 (сум. з Старовойтовым Э. И., Яровой А. В.).
Динамика автомобильных и железнодорожных цистерн. — Мн.: Белавтотракторостроение, 2006 (сум. з Высоцким М. С., Шимановским А. О.).
Механика трехслойных стержней и пластин, связанных с упругим основанием. — М.: ФИЗМАТЛИТ, 2011 (сум. з Старовойтовым Э. И., Леоненко Д. В.).