Арапска Плоча
Арапска Плоча — мала тектонска плоча на северната и источната полутопка. Ова е една од трите континентални плочи (заедно со Африканската и Индиската) кои во минатото пристигнале од југот и се судриле со Евроазиската Плоча. Како последица од судирот дошло до мешање на плочните парчиња и настанок на планински венци кои се протегаат на запад од Пиринеите, преку Јужна Европа, Иранската Висорамнина, образувајќи ги веригите Алборз и Загрос, до Хималаите и венците во Југоисточна Азија.[1] Граници_mk.svg) Арапската Плоча се состои претежно од Арапскиот Полуостров; на запад се протега до Синајскиот Полуостров и Црвеното Море, а на север до Левантот. Границите на плочата се следниве:
историјаОваа плоча била дел од Африканската Плоча во фанерозоикот (палеозоик–кенозоик), сè до олигоценската епоха на кенозоикот. Раседнувањето во денешното Црвено Море почнало во еоценот, а разделувањето на Африка и Азија се случило пред околу 25 милиони години во олигоценот, и оттогаш Арапската Плоча се движи кон Евроазиската.[3] Отворањето на црвеноморскиот расед предизвикало вулканска активност. Западните делови на плочата се покриени со вулкански полиња наречени Постари Харати, чии позначајни примери се Харат Хајбар и Харат Рахат. Постои извесна активност и денес, особено околу Медина,[4] а во Црвеното Море има редовни избуви.[5] Судирот помеѓу Арапската Плоча и Евроазија предизвикува издигање на венецот Загрос во Иран. Бидејќи Арапската и Евроазиската Плоча се судираат, некои градови како оние во југоисточна Турција (кои лежат на Арапската Плоча) се подложни на земјотреси, цунамија и вулкани. Земји и региониПлочата ги опфаќа следниве земји: Бахреин, Џибути, Ирак, Јордан, Кувајт, Оман, Катар, Саудиска Арабија, Сирија, ОАР и Јемен. Воедно таа ги опфаќа и овие региони: Антилибан (Либан), делови од Аудал (Сомалија/Сомалиленд), Хузестан (Иран), Југоисточна Анадолија (Турција) и Јужна Денкаља (Еритреја). Наводи
|
||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
