Од градот Виница е оддалечено 10 километри и се наоѓа на патниот правец за Делчево и Берово, во северо источниот дел на општината, на надморска височина од 550 метри. Селото е од разбиен тип, составено е од повеќе маала: Чукарлии, Мирмарци, Брбољковци, Софинци, Криворамци, Капетанци и други.[2]
Историја
Според бугарскиот академик Дуриданов, името на селото е добиено по личното име Драгобрат.[3] Додавајќи му ја наставката -ja селото станало Драгобратја, кое заради повеки јазични записи од српски и бугарски јазик останало именувано според наречјето на народот Драгобрашта (Драгобраќа).
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 450 Македонци.[6]
Во 1971 населението броело 722 жители, а во 1981 е намалено на 623 жители. Трендот на намалување е забележен и во 1991 кога селото имало 490 жители.[7] Намалувањето на населението почнало в периодот на осумдесеттите години, кога почнала индустијализацијата во Македонија, кога населението се изселувало во градовите. Подоцна во деведесеттите години, поради слабата економска состојба во државата, населението се иселувало во Западна Европа.[8]
Според пописот од 2002 година, во селото Драгобраште живеат 392 жители, сите Македонци.[9]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 265 жители, од кои 229 Македонци, 1 Србин, 2 останати и 33 лица без податоци.[10]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
Родови во селото: Чергарци (8 к.) и Бојчевци (7 к.) доселени се од некое село во Радовишко на Плачковица; Балтачани (10 к.) доселени се од селото Криволак, Тиквеш, пред околу 190 години се иселиле тројца браќа, еден се населил во Драгобраште, вториот во Крушево, а третиот во Трсино; Пандурци (6 к.) доселени се пред 180 години од селото Турија, Делчевско, дошле тројца браќа Ѓорге, Лазар и Јово. Денешниот род потекнува од првите двајца браќа, а третиот станал домазет во родот Балтачани; Софинци (13 к.), Капетановци (11 к.), Чроѓевци (9 к.), Малчовци (9 к.), Бобијци (8 к.), Карлинци (8 к.), Терзици (2 к.) и Цековци (2 к.) доселени се, но не знаат одкаде.[15]
Општествени установи
Во селото има пошта и здравствен дом.
Во Драгобраште се наоѓа ОУ „Никола Парапунов“ во кое учат деца и од околните села.
Самоуправа и политика
Избирачко место
Во селото постои избирачкото место бр. 317 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[16]
Белтечке Маало — населба од доцноантичкото време. На десниот брег на Селишка Река, во нивата на М. Стојан се среќаваат фрагменти од керамички садови, покривни ќерамиди и друг градежен материјал. Видливи се и темели од ѕидови градени од камен и кал.
Вршник — населба од доцноантичкото време. На десниот брег на Пекљанска Река, десно од патот за Драгобраште и Пекљани, на мала височинка се среќаваат фрагменти од керамички садови и покривни ќерамиди, како и друг градежен материјал.
Драгобрашко Градиште — градиште од римското време. Јужно од селото, на левиот брег на Селешка Река, на површина од 150 × 100 м се гледаат остатоци од ѕидови на повеќе објекти, а фрагменти од керамика се среќаваат по целата површина на наоѓалиштето.
Манастир — средновековна црква и некропола. Во маалото Блатешко, при нивелирање на теренот за изградба на црква мештаните откриле темели од мала еднокорабна црква, а наоколу гробови. Денес во новоизградената црква се наоѓа мал жртвеник — ара од камен, кој бил донесен од наоѓалиштето Драгобрашко Градиште.
Свети Спас — старохристијанска базилика. На раскрсницата од селскиот пат за Драгобраште и Пекљани, денешната црква Св. Спас е изградена врз темели од голема базилика, со димензии од 40 × 20 м, од која се гледаат апсидата, северниот и јужниот ѕид, зачувани во темелите.
Селиште — населба и некропола од доцноантичкото време. На 500 м јужно од Чукарлиско маало, помеѓу Трсинска и Селишка Река, на една ниска падина се констатирани остатоци од објекти чиј градежен материјал се среќава на површината, а исто така и фрагменти од керамика. Во непосредната близина на наоѓалиштето жителите откопале повеќе гробови со камена конструкција.
Црвено Брдо — могила од римското време. Се наоѓа на 500 м југозападно од Драгобрашко Градиште. Во основата има пречник од 10 м и зачувана височина од 2 м.
Поради економски причини, од 1991, од селото емигрирале над 30 семејства, се претпоставува околу 40% од вкупното население. Најмногу иселеници има во Италија.[се бара извор]
↑Дуриданов, Иван. Значението на топонимията за етническата принадлежност на македонските говори. во: Лингвистични студии за Македония, София, МНИ, 1996, стр. 171.
↑Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 226.
↑Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 132-133
↑„Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
