தருமசிராயா

இந்தோனேசிய வரலாறு
காலவரிசை
வரலாற்றுக்கு முன் பழங்கற்காலம் சாவக மனிதன் 1,000,000 புளோரெஸ் மனிதன் 94,000–12,000 புதிய கற்காலம் தோபா வெடிப்பு 75,000 புனி பண்பாடு 400 கிமு
இந்து பௌத்தம் சாலகநகரா இராச்சியம் 130–362 கூத்தாய் இராச்சியம் 350–1605 தருமநகரா இராச்சியம் 400–500 கந்தோலி இராச்சியம் 400-500 கலிங்க இராச்சியம் 500–600 மெலாயு இராச்சியம் 600–1347 சிறீவிஜயம் 600–1025 சைலேந்திர வம்சம் 600–900 காலோ இராச்சியம் 669–1482 மாதரம் இராச்சியம் 716–1016 சஞ்சய வம்சம் 732–910 வர்மதேவ வம்சம் 914–1011 பாலி இராச்சியம் 914–1908 ஈசான வம்சம் 929–1016 சுண்டா இராச்சியம் 932–1579 காகுரிப்பான் இராச்சியம் 1019–1045 கேடிரி அரசு 1045–1221 பிளம்பாங்கான் 1236–1580 தருமசிராயா இராச்சியம் 1183–1347 பண்ணை இராச்சியம் 1000–1300 சிங்காசாரி அரசு 1222–1292 மஜாபாகித்து அரசு 1293–1527 இந்திரகிரி அரசு 1347–1945
சுல்தானகங்கள் பியூருலாக் சுல்தானகம் 840–1292 லூவு இராச்சியம் 1000–1400 இலமூரி சுல்தானகம் 1200–1300 அரு இராச்சியம் 1225–1613 தெர்னாத்தே சுல்தானகம் 1257–1914 சமுத்திர பசாய் சுல்தானகம் 1267–1521 மலையபுரம் (பகாருயோங்) 1347–1833 புரூணை சுல்தானகம் 1368–1888 வஜோ சுல்தானகம் 1399–1957 மலாக்கா சுல்தானகம் 1400–1511 சூலு சுல்தானகம் 1405–1851 சிரபோன் சுல்தானகம் 1445–1677 ஜம்பி சுல்தானகம் 1460–1904 டெமாக் சுல்தானகம் 1475–1554 அச்சே சுல்தானகம் 1496–1903 தெர்னாத்தே சுல்தானகம் 1486–1914 பச்சான் சுல்தானகம் 1515–1946 திடோர் சுல்தானகம் 1500–1967 சைலோலோ சுல்தானகம் 1496–1903 பான்தேன் சுல்தானகம் 1526–1813 பஞ்சார் சுல்தானகம் 1526–1863 கலினியாமத் சுல்தானகம் 1527–1599 மாதரம் இராச்சியம் 1500–1700 ஜொகூர் சுல்தானகம் 1528–1877 இலங்கத்து சுல்தானகம் 1568–1946 கைமனா இராச்சியம் 1600–1926 அசாகான் சுல்தானகம் 1630–1946 பலெம்பாங் சுல்தானகம் 1659–1823 சம்பாசு சுல்தானகம் 1671–1956 சியாக் சுல்தானகம் 1725–1946 சுரகர்த்தா சுல்தானகம் 1745–1946 யோக்யகர்த்தா சுல்தானகம் 1755–1945 பொந்தியானா சுல்தானகம் 1771–1950 டெலி சுல்தானகம் 1814–1946 ரியாவ் லிங்கா சுல்தானகம் 1824–1911
கிறித்துவ இராச்சியங்கள் லாரான்துக்கா இராச்சியம் 1515–1904 போலாங் இராச்சியம் 1670–1950
சீன இராச்சியங்கள் ஏசுன் கூட்டமைப்பு 1776–1854 லான்பாங் குடியரசு 1777–1884 சந்தியாகோ குடியரசு 1777–1853
ஐரோப்பியர்கள் இந்தோனேசியாவில் போர்த்துகீசியர்கள் 1512–1850 எசுபானியர்கள் 1521–1677 இடச்சுக் கிழக்கிந்திய நிறுவனம் 1602–1799 பிரித்தானிய பென்கூலன் 1685–1824 பிரெஞ்சு பிரித்தானிய இடைக்காலம் 1806–1816 டச்சு கிழக்கிந்திய தீவுகள் 1800–1942
இந்தோனேசிய தோற்றம் தேசிய விழிப்புணர்வு 1908–1942 சப்பானிய ஆக்கிரமிப்பு 1942–1945 இந்தோனேசிய புரட்சி 1945–1949 ஐக்கிய இந்தோனேசியா 1949–1950
இந்தோனேசிய குடியரசு தாராளமய மக்களாட்சி 1950–1959 வழிகாட்டப்பட்ட மக்களாட்சி 1959–1966 புத்தாக்கத்தின் தொடக்கம் 1966–1967 புத்தாக்கம் 1967–1998 இந்தோனேசிய மறுமலர்ச்சி 1998–present
பகுதிகள் ஜகார்த்தா பாலி போகோர் பாண்டுங்
பா உ தொ

தருமசிராயா (ஆங்கிலம்: Dharmasraya) என்பது 11-ஆம் நூற்றாண்டில், இந்தோனேசியா, மேற்கு சுமாத்திரா, ஜாம்பி, பாத்தாங்காரி ஆற்றுப் பகுதியில் (Batang Hari River) அமைந்து இருந்த பௌத்த மய மெலாயு இராச்சியத்தின் (Melayu Kingdom) தலைநகரம் ஆகும்.^[1]

பாடாங் ரோக்கோ கல்வெட்டில் (Padang Roco Inscription) பொறிக்கப்பட்டுள்ள பதிவின் படி, மெலாயு இராச்சியத்தின் தலைநகரான தருமசிராயா அல்லது மெலாயு பூமி (bhūmi Mālayu) அல்லது சுவர்ணபூமி (Suvarnnabhumi) என்ற பெயரால் அடையாளம் காணலாம்.

தென்னிந்தியாவில் இருந்து சோழப் பேரரசின் அரசன் இராசேந்திர சோழன் படையெடுத்த பிறகு, சுமாத்திரா தீவுகள் மற்றும் மலாய் தீபகற்பத்தின் மீதான சைலேந்திர அரச மரபின் (Sailendra Dynasty) அதிகாரம் பலவீனம் அடைந்தது.

சில காலம் கழித்து சைலேந்திர அரச மரபின் அதிகாரத்தை ஏற்று ஒரு புதிய அரசமரபு உருவானது. அந்தப் புதிய அரச மரபின் பெயர் மௌலி அரச்மரபு (Mauli Dynasty) ஆகும்.^[2] அந்த வகையில் தருமசிராயா என்பதை சிறீவிஜயத்தின் வாரிசாகக் கருதலாம்.

மகாராஜா மௌலியின் (Maharaja Mauli) பெயரைக் கொண்ட மிகப் பழமையான கல்வெட்டு 1183-ஆம் ஆண்டு கிராகி கல்வெட்டாகும் (Grahi Inscription). அந்தக் கல்வெட்டு, மலாய் தீபகற்பத்தில் தெற்கு தாய்லாந்து சாய்யா (Chaiya) எனும் இடத்தில் 1183-ஆம் ஆண்டு கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.

கிராகி கல்வெட்டு, மகாராஜா செரிமத் திரிலோக்யராஜ மௌலி பூசண வர்மதேவாவின் (Maharaja Srimat Trailokyaraja Maulibhusana Warmadewa) ஆணையைக் கொண்டுள்ளது. அந்தக் காலக்கட்டத்தில், சாய்யா எனும் கிராகியை (Grahi) ஆட்சி செய்த தளபதி பூபதி என்பவருக்கு அந்த ஆணை அனுப்பப்பட்டு உள்ளது.

10 தங்க தம்ளின் (Tamlin) மதிப்பில் 1 பாரா 2 துலா எடையுள்ள புத்தர் சிலையை உருவாக்க வேண்டும் என கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டு உள்ளது. அந்தச் சிலையை உருவாக்கக் காரணமாக இருந்த கலைஞரின் பெயர் மிரட்டன் செரி நானோ (Mraten Sri Nano)

மௌலி அரசமரபின் இரண்டாவது கல்வெட்டு சுமார் நூறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு 1286-இல் கிடைத்தது. அந்தக் கல்வெட்டில், தருமசிராயா எனும் பெயர்; மற்றும் அப்போதைய தருமசிராயா இராச்சியத்தின் மன்னர் செரிமத் திரிபுவனராஜ மௌலி வர்மதேவாவின் (Srimat Tribhuwanaraja Mauli Warmadewa) பெயர் பொறிக்கப்பட்டு இருந்தன. கல்வெட்டு 13 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்ததாகும்.^[3]:201

இந்தக் கல்வெட்டு பாத்தாங்காரி ஆற்றுப் பகுதியில் 1286-ஆம் ஆண்டில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அதற்கு பாடாங் ரோக்கோ கல்வெட்டு என பெயர் வைக்கப்பட்டு உள்ளது.

தருமசிராயா அரசர்கள்:

• இராசேந்திர சோழன்
• ஆதித்தியவர்மன்
• பகாருயோங் இராச்சியம்
• ஆதித்திய வர்மன் அருங்காட்சியகம்
• சிறீவிஜயத்தின் மீதான சோழப் படையெடுப்பு
• முரோ ஜம்பி கோயில் வளாகம், சுமத்ரா