தொகுதிச் சீரமைப்பு ஆணையம்

தொகுதிச் சீரமைப்பு ஆணையம்
ஆணையம் மேலோட்டம்
அமைப்பு	1951; (74 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர்)
ஆட்சி எல்லை	இந்தியா
தலைமையகம்	புது தில்லி, இந்தியா
ஆணையம் தலைமை	தலைவர்;
மூல நிறுவனம்	இந்திய அரசு

தொகுதிச் சீரமைப்பு ஆணையம் (Delimitation Commission of India) அல்லது எல்லை நிர்ணய ஆணையம் அல்லது இந்திய எல்லை ஆணையம் என்பது எல்லை நிர்ணய ஆணையச் சட்டத்தின் விதிகளின் கீழ் இந்திய அரசால் நிறுவப்பட்ட ஒரு ஆணையமாகும். சமீபத்திய மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் பல்வேறு சட்டமன்ற மற்றும் மக்களவைத் தொகுதிகளின் எல்லைகளை மறுவடிவமைப்பதே இந்த ஆணையத்தின் முக்கியப் பணியாகும். இந்தப் பணியின் போது ஒவ்வொரு மாநிலத்தின் பிரதிநிதித்துவம் மாற்றப்படாது. இருப்பினும், ஒரு மாநிலத்தில் உள்ள பட்டியல் சாதியினரும் பட்டியல் பழங்குடியினரும் இடங்களின் எண்ணிக்கை மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி மாற்றப்படுகிறது. 2002ஆம் ஆண்டு எல்லை நிர்ணயச் சட்டம் விதிகளின் கீழ் 2001ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் தொகுதிகளின் தற்போதைய எல்லை நிர்ணயம் செய்யப்பட்டுள்ளது.

ஆணையம் ஒரு சக்திவாய்ந்த மற்றும் சுதந்திரமான அமைப்பாகும். இதன் உத்தரவுகளை எந்த நீதிமன்றத்திலும் சவால் செய்ய முடியாது. மக்களவை மற்றும் அந்தந்த மாநில சட்டப் பேரவைகளின் முன் இந்த உத்தரவுகள் வைக்கப்படுகின்றன. இருப்பினும், திருத்தங்கள் அனுமதிக்கப்படவில்லை.

வரலாறு

கடந்த 1952, 1962, 1972 மற்றும் 2002 ஆகிய ஆண்டுகளில் எல்லை நிர்ணய ஆணையங்கள் 1952, 1962, 1972 மற்றும் 2002 ஆகிய ஆண்டுகளில் நான்கு முறை அமைக்கப்பட்டுள்ளன.

மாநிலங்களின் குடும்பக் கட்டுப்பாடு திட்டங்கள் மக்களவையில் அரசியல் பிரதிநிதித்துவத்தைப் பாதிக்கக் கூடாது என்பதற்காக, 2001ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பு முடியும் வரை, மத்திய அரசு 1976-ல் எல்லை நிர்ணயத்தை நிறுத்தி வைத்தது. இது தொகுதிகளின் அளவுகளில் பரவலான முரண்பாடுகளுக்கு வழிவகுத்தது. மிகப்பெரியது தொகுதிகளில் மூன்று மில்லியனுக்கும் அதிகமான வாக்காளர்களைக் கொண்டுள்ளது. மேலும் சிறியது தொகுதிகளில் 50,000க்கும் குறைவான மக்கள் தொகையுடன் உள்ளன.^[1]

வ. எண்	ஆண்டு	விவரங்கள்	அடிப்படையில்	இருக்கைகள்
வ. எண்	ஆண்டு	விவரங்கள்	அடிப்படையில்	மக்களவை	சட்டசபை
1	1952	சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு முதல் எல்லை நிர்ணயம்.	1951 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு	494
2	1963	1956ல் மாநிலங்கள் மறுசீரமைக்கப்பட்ட பிறகு முதல் எல்லை நிர்ணயம். ஒற்றை இருக்கை தொகுதி மட்டுமே	1961 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு	522	3771
3	1973	மக்களவை இடங்கள் 522லிருந்து இருந்து 543ஆக உயர்வு	1971 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு	543	3997
4	2002	மக்களவை இடங்களிலோ அல்லது பல்வேறு மாநிலங்களுக்கிடையே அவற்றின் பங்கீடுகளிலோ எவ்வித மாற்றமும் இல்லை	2001 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு	543	4123
5	2026	அரசியலமைப்பின் 84வது திருத்தத்தைத் தொடர்ந்து, 2002-ல், ஒத்திவைக்கப்படாவிட்டால் 2026க்குப் பிறகு எல்லை நிர்ணயம் செய்யப்பட வேண்டும். 2021 மக்கள்தொகையை அடிப்படை ஆண்டாக இருக்கும். இருப்பினும் மக்கள்தொகைக் கட்டுப்பாட்டுக் கொள்கை இதை மையமாகக் கொண்டு வைக்கப்படும்.^[2]	2021 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு

எல்லை நிர்ணய ஆணைக்குழுக்கள்

1952

1952ஆம் ஆண்டில் 1951ஆம் ஆண்டு நாடாளுமன்ற மற்றும் சட்டமன்றத் தொகுதிகளின் எல்லை நிர்ணய ஆணையின் காரணமாக உருவாக்கப்பட்டது.^[3] நீதிபதி என் சந்திரசேகர ஐயர், உச்ச நீதிமன்றத்தின் ஓய்வுபெற்ற நீதிபதி, 1953-ல் இதன் தலைவராக இருந்தார் ^[4] ^[5] .

1963

நாடாளுமன்றம் மற்றும் சட்டசபை தொகுதிகளை வரையறுத்தல் ஆணை, 1961^[6]

1973

1973ஆம் ஆண்டின் எல்லைக்கட்டுப்பாட்டு ஆணையம், உச்ச நீதிமன்றத்தின் ஓய்வுபெற்ற நீதிபதியான ஜே. எல். கபூர் தலைமையில் செயல்பட்டது. ^[7] மாநிலங்களவையில் உள்ள இடங்களை 522லிருந்து 542 ஆக அதிகரிக்க ஆணையம் பரிந்துரைத்தது (பின்னர் புதிய சிக்கிம் மாநிலத்திற்கு மேலும் ஒரு இடத்துடன் கூடுதலாக 543 ஆக அதிகரித்தது).^[8] நாட்டில் உள்ள அனைத்து மாநிலங்கள் மற்றும் ஒன்றிய பிரதேசங்களில் உள்ள மொத்த சட்டமன்ற இடங்களின் எண்ணிக்கையை 3771 என்பதிலிருந்து 3997 ஆக (சிக்கிமின் சட்டமன்றத்திற்கான 32 உட்பட) அதிகரிக்கவும் பரிந்துரைத்தது.^[8]

2002

2001 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்புக்குப் பிறகு, உச்ச நீதிமன்றத்தின் ஓய்வுபெற்ற நீதிபதி குல்தீப் சிங் தலைமையில் 12 சூலை 2002 அன்று எல்லை நிர்ணய ஆணையம் அமைக்கப்பட்டது. இந்த ஆணையம் தனது பரிந்துரைகளைச் சமர்ப்பித்தது. 2007 திசம்பரில், ஒரு மனு மீது உச்ச நீதிமன்றம், ஆணைய பரிந்துரைகளை நடைமுறைப்படுத்தப்படாததற்கான காரணங்களைக் கேட்டு மத்திய அரசுக்குத் தகவல் அனுப்பியது. சனவரி 4, 2008 அன்று, அரசியல் விவகாரங்களுக்கான அமைச்சரவைக் குழு எல்லை நிர்ணய ஆணையத்தின் உத்தரவை அமல்படுத்த முடிவு செய்தது. இந்த ஆணையத்தின் பரிந்துரைகளுக்குக் குடியரசுத் தலைவர் பிரதீபா பாட்டீல் பிப்ரவரி 19 அன்று ஒப்புதல் அளித்தார். இதன்படி மாநிலங்களுக்கான இந்தியாவில் எதிர்கால தேர்தல்கள் அனைத்தும் புதிதாக உருவாக்கப்பட்ட தொகுதிகளின் கீழ் நடைபெறும் என்பதாகும்.^[9]

2002ஆம் ஆண்டின் எல்லை நிர்ணயச் சட்டத்தின் விதிகளின் கீழ் 2001ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் தற்போது நாடாளுமன்றத் தொகுதிகளின் எல்லை நிர்ணயம் செய்யப்பட்டுள்ளது. மே 2008 இல் கர்நாடகாவில் மூன்று கட்டங்களாக நடத்தப்பட்ட சட்டமன்றத் தேர்தல், 2002 எல்லை நிர்ணய ஆணையத்தால் வரையப்பட்ட புதிய எல்லைகளைப் பயன்படுத்தியது.^[10]

எல்லை நிர்ணய ஆணையத்தின் பதவிக்காலம்^[11] மே 2008 வரை நீடித்தது. ஆணையத்தால் வழங்கப்பட்ட எல்லை நிர்ணய உத்தரவுகள் 19 பிப்ரவரி 2008 முதல் பெரும்பாலான மாநிலங்கள் மற்றும் ஒன்றிய பிரதேசங்களுக்கும் மற்றும் 20 மார்ச் 2008-ல் திரிபுரா மற்றும் மேகாலயாவிற்கும் குடியரசுத் தலைவர் உத்தரவின் மூலம் நடைமுறைக்கு வந்தது.^[12] சார்கண்ட் தொடர்பான உத்தரவுகள் 2026ஆம் ஆண்டு வரை ^[13] பி பிரிவை எல்லை நிர்ணயச் சட்டம், 2002 இல் செருகுவதன் மூலம் ரத்து செய்யப்பட்டன.

அசாம்,^[14] அருணாச்சலப் பிரதேசம்,^[15] நாகாலாந்து^[16] மற்றும் மணிப்பூர் ஆகிய மாநிலங்களுக்கு 8 பிப்ரவரி 2008 அன்று வெளியிடப்பட்ட நான்கு தனித்தனி குடியரசுத் தலைவர் உத்தரவுகளால், நான்கு வடகிழக்கு மாநிலங்களின் எல்லை நிர்ணயம் பாதுகாப்பு அபாயங்கள் காரணமாக ஒத்திவைக்கப்பட்டது.^[17] அசாம் தொடர்பான உத்தரவு 28 பிப்ரவரி 2020 அன்று ரத்து செய்யப்பட்டது.^[18] இதைத் தொடர்ந்து, உச்ச நீதிமன்ற முன்னாள் நீதிபதி ரஞ்சனா பிரகாஷ் தேசாய் தலைமையில் 6 மார்ச் 2020 அன்று இந்த நான்கு மாநிலங்களுக்கும் ஜம்மு காஷ்மீர் ஒன்றிய பிரதேசத்திற்கும் எல்லை நிர்ணய ஆணையத்தை இந்திய அரசு மறுசீரமைத்தது.^[19] மார்ச் 2021ல், மறுசீரமைக்கப்பட்ட ஆணையத்தின் வரம்பிலிருந்து நான்கு வடகிழக்கு மாநிலங்கள் நீக்கப்பட்டன.^[20]

அடுத்த எல்லை நிர்ணய ஆணைக்குழு

2001ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில், எல்லை நிர்ணய சட்டம் 2002இன் விதிகளின் கீழ், மாநிலங்களுக்குள் உள்ள நாடாளுமன்றத் தொகுதிகளின் தற்போதைய எல்லை நிர்ணயம் செய்யப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், இந்திய அரசியலமைப்பு 2002-ல் குறிப்பாகத் திருத்தப்பட்டது ( 84வது திருத்தம் ), 2026 வரை மாநிலங்களுக்கு இடையேயான தொகுதி வரையறுப்பு.^[21] எனவே, 2001ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் உருவாக்கப்பட்ட தற்போதைய தொகுதிகள் 2026 வரை தொடர்ந்து செயல்பாட்டில் இருக்கும். பின்னர் 2021 மக்கள்தொகை அடிப்படையில் மாற்றம் செய்யப்படலாம்.^[22]

பாராளுமன்றம் மற்றும் சட்டமன்ற இடங்களின் பகிர்வு

1976 வரை, ஒவ்வொரு இந்திய மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்புக்குப் பிறகும், இந்தியாவின் மக்களவை, மாநிலங்களவை மற்றும் மாநில சட்டப் பேரவைகளின் இடங்கள் முறையே நாடு முழுவதும் மறுபகிர்வு செய்யப்பட்டு, ஒவ்வொரு இடத்திலிருந்தும் சமமான மக்கள்தொகைப் பிரதிநிதித்துவம் கிடைக்கும் வகையில் மாற்றப்பட்டது. 1951, 1961 மற்றும் 1971 மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பின்படி மூன்று முறை இந்தப் பகிர்வு செய்யப்பட்டது. இருப்பினும், நெருக்கடி நிலையின் போது, நாற்பத்து இரண்டாவது திருத்தத்தின் மூலம், 2001 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு வரை ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் உள்ள மொத்த நாடாளுமன்ற மற்றும் சட்டமன்ற இடங்களை அரசாங்கம் முடக்கியது.^[23] இது முக்கியமாக, மாநிலங்களுக்கிடையேயான குடும்பக் கட்டுப்பாட்டில் உள்ள பரவலான முரண்பாடுகளால் செய்யப்பட்டது. எனவே, கருவுறுதல் விகிதங்களைக் குறைக்க குடும்பக் கட்டுப்பாட்டைச் செயல்படுத்த அதிக கருவுறுதல் விகிதங்களைக் கொண்ட மாநிலங்களுக்கு இது கால அவகாசம் அளிக்கிறது.^[23]

2001ஆம் ஆண்டு நாடாளுமன்ற மற்றும் சட்டமன்றத் தொகுதிகளுக்கு இடையே மக்கள் தொகையைச் சமன்படுத்தத் தொகுதிகளின் எல்லைகள் மாற்றப்பட்டாலும்; 1971ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பிலிருந்து ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் உள்ள மக்களவைத் தொகுதிகள் மற்றும் சட்டமன்றங்களின் எண்ணிக்கையில் எந்த மாற்றமும் செய்யப்படவில்லை. மேலும் 2002-ல் அரசியலமைப்பு மீண்டும் திருத்தப்பட்டதால் (இந்திய அரசியலமைப்பின் 84வது திருத்தம்) 2026க்குப் பிறகு மட்டுமே மாற்றப்படலாம். 2026 வரை ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் உள்ள இடங்களின் எண்ணிக்கையில் மாற்றமில்லாமல் இருக்கும்.^[2] கேரளா, தமிழ்நாடு மற்றும் பஞ்சாப் போன்ற குடும்பக் கட்டுப்பாட்டைப் பரவலாக நடைமுறைப்படுத்திய மாநிலங்கள் பல நாடாளுமன்ற இடங்களின் பிரதிநிதித்துவத்தை இழக்க நேரிடும் என்பதாலும். மோசமான குடும்பக் கட்டுப்பாடு திட்டங்கள் மற்றும் உத்தரப்பிரதேசம், பீகார் மற்றும் ராஜஸ்தான் போன்ற அதிக கருவுறுதல் விகிதங்களைக் கொண்ட மாநிலங்கள் பலவற்றைப் பாதிக்கும் என்பதாலும் இது முக்கியமாகச் செய்யப்பட்டது. சிறப்பாகச் செயல்படும் மாநிலங்களிலிருந்து இடங்கள் மாற்றப்பட்டன.^[24]