Герман фон Франсуа

Герман фон Франсуа
Герман фон Франсуа
Нараджэнне	31 студзеня 1856; Люксембург, Люксембург[d], Люксембург;
Смерць	15 мая 1933 (77 гадоў); Lichterfelde[d], Штыгліц-Цэлендорф[d], Берлін, Трэці рэйх, Германскі рэйх;
Бацька	Бруна фон Франсуа[d]
Прыналежнасць	Германская імперыя
Род войскаў	Германская імперская армія
Званне	генерал ад інфантэрыі
Камандаваў	13th Division[d]
Бітвы	Першая сусветная вайна; Бой каля Шталупёнена; Бітва пры Гумбінене; Бітва пад Таненбергам;
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ге́рман фон Франсуа́ (ням.: Hermann von François; 31 студзеня 1856, Люксембург — 15 мая 1933, Берлін) — германскі ваенны дзеяч, генерал пяхоты.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям'і генерала Бруна фон Франсуа, які загінуў падчас франка-прускай вайны.

Паступіў на ваенную службу ў 1875 годзе. У 1884—1887 гадах вучыўся ў Прускай ваеннай акадэміі ў Берліне. У 1899 годзе начальнік штаба IV армейскага корпуса (Магдэбург). У 1905—1908 гадах камандзір гвардзейскага палка. З 1911 года камандаваў 13-й дывізіяй (Мюнстэр). Генерал-лейтэнант. З 1913 года — камандзір I армейскага корпуса, раскватараванага ў Кёнігсберзе.

Першая сусветная вайна

З пачаткам Першай сусветнай вайны, падчас Усходне-Прускай аперацыі, корпус Франсуа у складзе 8-й арміі генерала Прытвіца першая ўступіла ў бой з рускай арміяй, парушыўшы тым самым катэгарычны загад камандуючага пазбягаць сутыкненняў з непрыяцелем. Быў разбіты рускімі войскамі 1-й арміі генерала П. К. Рэненкампфа пры Сталупінене (4/17 жніўня) і Гумбінене (7/20 жніўня).

З 8 кастрычніка — камандуючы 8-й арміяй, але ўжо 7 лістапада 1914 года быў зняты з пасады камандуючага за невыкананне загадаў вярхоўнага камандавання. 24 снежня 1914 года прызначаны камандзірам XXXXI рэзервовага корпуса, якім камандаваў і падчас баёў пры Горліц-Тарнова ў Галіцыі (май 1915).

14 мая 1915 года узнагароджаны ордэнам Pour le Merite, a 27 ліпеня 1917 года атрымаў да яго дубовыя галіны (за адрозненні ў баях падчас Вердэнскай аперацыі).

З 29 чэрвеня 1915 года камандзір VII армейскага корпуса. 6 ліпеня 1918 года здаў камандаванне корпусам і быў залічаны ў рэзерв. 11 лістапада 1918 года выйшаў у адстаўку.

Аўтар некалькіх ваенна-гістарычных кніг. Памёр у 1933 годзе.