Ёзас фон Хеерынг

Ёзас фон Хеерынг
Ёзас фон Хеерынг
	ням.: Josias von Heeringen
	; Генерал Ёзас фон Хеерынг у 1914 годзе
Нараджэнне	9 сакавіка 1850; Касель, адміністрацыйная акруга Касель, Гесэн, Германія;
Смерць	9 кастрычніка 1926 (76 гадоў); Шарлотэнбург[d], Charlottenburg borough[d], Берлін, Вольная дзяржава Прусія, Германскі рэйх;
Месца пахавання	Інвалідэнфрыдгоф[d];
Ваенная служба
Гады службы	1867 — 1918
Прыналежнасць	Германская імперыя
Род войскаў	Пяхота
Званне	Генерал-палкоўнікГенерал-палкоўнік
Камандаваў	22-я пяхотная дывізія; II корпус; 7-я армія
Бітвы	Першая сусветная вайна
	Ордэн «Pour le Mérite»
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ё́зас фон Хе́ерынг (ням.: Josias von Heeringen; 9 сакавіка 1850, Касель — 9 кастрычніка 1926, Берлін-Шарлотэнбург) — германскі ваенны дзеяч, генерал-палкоўнік.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Касселе ў Электараце Гесэн. Пасля працяглай ваеннай кар’еры ён стаў маёрам Ваеннага міністэрства Прусіі. З 1892 па 1895 год ён быў кіраўніком аддзела ў Генеральным штабе. У 1898 годзе ён быў узведзены ў званне генерал-маёра і быў прызначаны кіраўніком аддзела арміі ў Ваенным міністэрстве.

У 1901 годзе яму было прысвоена званне генерал-лейтэнант, а ў 1903 годзе быў прызначаны начальнікам 22-й дывізіі.^[3] У 1906 годзе ён быў узведзены ў генералы пяхоты, а таксама прызначан камандуючым II армейскага корпуса, штаб-кватэра якога знаходзілася ў Штэціне. З 1909 па 1913 ён быў Прускім ваенным міністрам, а затым стаў генеральным інспектарам II-й армейскай інспекцыі са штаб-кватэрай у Берліне.

Першая сусветная вайна

З пачаткам Першай сусветнай вайны ён быў прызначаны камандуючым 7-й арміі, утворанай на базе падначаленай яму інспекцыі, якая паслужыла прынадай для французскага наступлення ў Германію — ён паспяхова абараніў Эльзас-Латарынгію падчас Бітвы пры Мюльгаўзене, за якую ён быў узнагароджаны ордэнам Pour le Mérite (28 жніўня 1915 года), а 28 жніўня 1916 года ён атрымаў дубовыя галіны да яго.^[4] Ён камандаваў 7-й арміяй да 1916 года, калі ён быў прызначаны камандуючым прыбярэжнай абароны, дзе ў званні генерал-палкоўніка і сустрэў канец вайны.