Дэменцыя

Дэменцыя
МКХ-11	6D81
МКХ-10	F00, F01, F02, F03, F04, F05.1, F06 і F07
МКХ-9	290290—294294
МКХ-9-КМ	290.8[1][2], 294.8[2] і 294.1[2]
DiseasesDB	29283
MedlinePlus	000739
MeSH	D003704
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дэменцыя
Медыцынская спецыяльнасць	псіхіятрыя і неўралогія
Лекі, якія выкарыстоўваецца для лячэння	(RS)-citalopram[d][3], рысперыдон[3][4], perphenazine[d][3], donepezil[d][3][4], galantamine[d][3][4], tacrine[d][3], rivastigmine[d][3][4], olanzapine[d][4], quetiapine[d][4], pimavanserin[d][4], aripiprazole[d][4], memantine[d][4], dihydro-α-ergocryptine[d][5] і dihydroergocristine[d][6]
Фактар рызыкі	артэрыяльная гіпертэнзія[7], парушэнне слыху[7], курэнне[7], атлусценне[7], прыгнечанасць[7], sedentary lifestyle[d][7], цукровы дыябет[7], social isolation[d][7], пашкоджанне галавы[d][7], злоўжыванне алкаголем[d][7], забруджванне атмасферы[7] і overtreatment of diabetes in older people[d]
Апрацоўваецца, змякчаецца ці кіруецца	prevention of dementia[d]
Распаўсюджанасць	0,039 ± 0,001[8], 0,062 ± 0,001[8], 0,065 ± 0,001[8] і 0,026 ± 0,001[8]
ICD-9-CM	290.8[1][2], 294.8[2] і 294.1[2]
ICPC 2 ID	P70
Код NCI Thesaurus	C4786[2]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дэме́нцыя (лац.: dementia) — набытая слабаразумовасць, устойлівае зніжэнне пазнавальнай дзейнасці са стратай у той ці іншай ступені раней засвоеных ведаў і практычных навыкаў і цяжкасцю або немагчымасцю набыцця новых. У адрозненне ад разумовай адсталасці (алігафрэніі), слабаразумовасці прыроджанай або набытай у маленстве, якая прадстаўляе сабой недаразвіццё псіхікі, дэменцыя — гэта распад псіхічных функцый, якія адбываюцца ў выніку паражэнняў мозгу, найбольш часта — у старасці.