Канфлікт паміж Ісламскай арміяй і Аль-Каідай
Узброены канфлікт паміж групоўкамі «Ісламская армія ў Іраку» і «Аль-Каіда» — шэраг баявых сутыкненняў паміж двума буйнымі суніцкімі групоўкамі іракскіх паўстанцаў і іх саюзнікамі, што развіваўся на фоне рэлігійна-ідэалагічнага канфлікту ўнутры руху баевікоў, які ў сваю чаргу праходзіў на фоне Іракскай вайны. Прычыны і перадгісторыяІсламская армія ў Іраку ўяўляе з сябе нацыяналістычную суніцкую ісламісцкую групоўку антыіранскай/антышыіцкай накіраванасці. Яе байцы, як мінімум афіцыйна, не праводзілі тэрарыстычныя акцыі, займаючыся выключна ўзброенымі нападамі на сілы кааліцыі, урадавыя фарміраванні і шыіцкія атрады. У той жа час Аль-Каіда, маючы радыкальную ідэалогію, паўсюдна вырабляла падрывы, расстрэлы і захопы закладнікаў. Прадстаўнікі Ісламскай арміі ў Іраку выступалі з крытыкай падобнай тактыкі[5][6][7]. Адначасова Ісламская армія Ірака разглядала сябе як лідара барацьбы супраць амерыканскай акупацыі Іраку, адпрэчваючы прэтэнзіі Аль-Каіды на гэтую ролю[7]. Акрамя Ісламскай арміі ў Іраку, дзейнасцю Аль-Каіды былі незадаволены жыхары правінцыі Анбар на захадзе Ірака, якія перыядычна пакутавалі ад дзеянняў тэрарыстаў. У верасні 2006 года трыццаць плямёнаў ствараюць для самаабароны ад баевікоў «Савет выратавання Анбара»[5] КанфліктУжо ў 2006 годзе быў зафіксаваны першы выпадак узброенага канфлікту паміж групоўкамі (аднак некаторыя інцыдэнты былі яшчэ ў 2005-м[5]). Буйныя баявыя дзеянні паміж рознымі групоўкамі пачаліся ў пачатку 2007 года, калі ўмераныя ісламісты змагаліся з Аль-Каідай за кантроль над сваімі мясцовымі суполкамі. Падчас баёў Аль-Каіда атакавала незадаволеныя ёю групы, а ў лютым 2007 года яе байцы ўзарвалі суніцкую мячэць у Эль-Фалуджы і забілі лідара рэвалюцыйнай брыгады 1920 года[5]. У лютым 2007 года Міша Ан аль-Джубуры, уладальнік тэлевізійнага канала, які быў пад ІАІ ў якасці прапагандысцкага канала, раскрытыкаваў «Аль-Каіду» ў сувязі з нападамі груповак на грамадзянскае насельніцтва, канкуруючыя паўстанцкія групоўкі і іракскія сілы бяспекі[8]. 27 сакавіка рэвалюцыйныя брыгады 1920 года абвясцілі, што іх лідар Харыт Дахір Хаміс аль-Дары быў забіты ў засадзе Аль-Каідай у Абу-Грэйбе. Дары быў пляменнікам Харыта Аль-Дары, былога кіраўніка Асацыяцыі мусульманскіх навукоўцаў. Брыгада нібыта вяла перамовы аб супрацоўніцтве з Саветам выратавання Анбара. Дары доўгі час быў мішэнню Аль-Каіды з-за яго адмовы прысягнуць на вернасць эміру аль-Багдадзі[9]. Пасля смерці лідара брыгады абвясцілі пра свой раскол на дзве фракцыі — рэвалюцыйныя брыгады 1920 года і Іракскі ХАМАС. Гэты разрыў быў выкліканы адрозненнямі ў поглядах на работу з Саветам выратавання Аль-Анбар, перамовы з кааліцыйнымі сіламі і адносіны з «Ісламскай дзяржавай». Пасля гэтага баявыя дзеянні ўзмацніліся. У пачатку красавіка Ісламская армія разарвала свае сувязі з «Ісламскай дзяржавай», заявіўшы, што яе членам пагражала гэтая групоўка[8]. Пазней у тым жа месяцы Ісламская армія абвінаваціла ІД у забойстве па меншай меры 30 сваіх партызан, а таксама членаў Джамаат Ансар аль-Суна і Арміі маджахедаў. Перад тварам эскалацыі канфлікту Ісламская армія заклікала Усаму бін Ладэна асабіста ўмяшацца, каб кіраваць Аль-Каідай у Іраку. У маі Савет выратавання Анбара заявіў, што забіў Абу Аюба Аль-Масры, што было аспрэчана аўдыёкасетай, выпушчанай групай у адказ, якая таксама адмаўляла заявы аб баявых дзеяннях паміж рознымі групамі. У канцы месяца амерыканскія войскі вызвалілі дзясяткі іракцаў, якія падвергліся катаванням з боку «Аль-Каіды» ў рамках яе кампаніі запалохвання[5]. Да чэрвеня адкрытыя перастрэлкі паміж рознымі групамі дасягнулі Багдаду[5]. 6 чэрвеня 2007 бакі дасягнула падпісання пагаднення аб спыненні агню[10]. Парушэнне рэжыму спынення агнюУ той час як Ісламская армія і Аль-Каіда дамовіліся аб спыненні агню ў чэрвені 2007 года, распаўсюджваліся паведамленні аб баявых дзеяннях паміж атрадамі вакол Самары ў кастрычніку і лістападзе, дзе нібыта ІАІ ваявала разам з замежнікамі і ўрадавай арміяй. Кааліцыйныя сілы пазней заявілі, што ў аперацыях удзельнічалі іракскі і кааліцыйны персанал, а не Ісламская Армія. Некаторыя навінавыя агенцтвы ў той час таксама паведамлялі, нягледзячы на пярэчанні Ісламскай Арміі, што партызаны пачалі дзейнічаць разам з кааліцыяй[11]. Заўвагі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia