La prononciacion es ['sɛroj ðaɾ'ʒet]. Las fòrmas ancianas son Serris en 1272 e 1320, Serras (Esquerrièr, letra de 1446 e Cronica, cap a 1460) [5].
Segon Dauzat e Rostaing, lo nom de Sèrras ven del prelatin serra « montanha alongada »[6].
Segon Negre, citat per Patrici Pojada, Sèrras es le plural de l'occitan sèrra « morrèl alongat, linha de cresta d'una autura alongada, acrin de montanha, tuca, bòrn de planòl »[5]. Segon Miquèu Grosclaude, citat per P. Pojada, en Bearn, es un mot d'origina prelatina passat en occitan, ambe'l sens d'acrin, tuca, tuca alongada[5],[7]. [NB. En Gasconha, l'idèa d'alongament se verifica pas totjorn e le mot sembla de còps èsser un simple sinonime de puei, tuca, turon].
Segon Jacques Lacroix, citat per P. Pojada, *serra es un mot gallic que designa una podadoira, un volam, una dalha, qu'es benlèu a l'origina del latin serra. La fòrma encrocada de l'instrument es estada aplicada per metafòra a de puèges[8],[5].
Segon Patrici Pojada, aquel mot plan espandit en toponimia occitana (e en catalan, espanhòl, portugués) es tanben un mot corrent de la lenga que designa una autura, un acrin, una tuca, mai o mens alongada[5]. La tuca alongada e estreta ont le vilatge de Sèrras d'Arget se crinca es una sèrra tipica.
Comunas d'Arièja (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg){kind=small}
