Segon l'Atlas Lingüistic de Gasconha, volume I, la prononciacion locala es [sɛl] e le parlar es logicament de tipe lengadocian (le lengadocian de Tolosa). Patrici Pojada cita doás prononciacions [sɛʎ] e [[seʎ] (localas, ausidas, supausadas ?) e doás grafias, Sèlh e Selh. Pr'amor de la prononciacion a priori totalament segura de l'ALG, val mai se'n téner à la primièra.
Ni Dauzat e Rostaing, ni Negre, ni J. Astor, nimai les Féniés dison pas res de Sèlh. I aviá çaquelà de possibilitats, coma reciclar d'unas solucions fornidas per de noms de tipe Selhac, Selhan, etc.
Istòria
Pendent l'Ancian Regime, Selh èra de la diocèsi civila de Tolosa, donc de la província de Lengadòc, de la generalitat de Tolosa, de l'archidiocèsi de Tolosa, de la senescaucia de Tolosa. Le vocable de la glèisa, annèxa de Bausèla, es Senta Blandina (d'après l' Ordo). En 1790, Selh èra deu canton de Blanhac, en l'an IX, deu canton de Granada[5].
Comunas de laNauta Garona (Lengadòc e Gasconha) (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
