Sent Victor d'Arlhenc

Sent Victor d'Arlhenc; Saint-Victor-sur-Arlanc
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La gleisa.
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 20′ 07″ N, 3° 46′ 29″ E
Superfícia	11,88 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 044 m; 980 m; 659 m
	Geografia politica;
País	Auvèrnhe;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 43	Naut Léger ;
Arrondiment; 432	Lo Puèi de Velai;
Canton; 4308	Plana delh Naut Velai Granitic (Crapòna davant 2015);
Intercom; 244300208	CA delh Puèi de Velai;
Cònsol	Jean-Luc Borie ; (2020-2026)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	91 ab. Evolucion de la populacion; 93 ab.
Densitat	7,58 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	43500
Còde INSEE	43228

Vilatge d'Occitània

Sent Victor d'Arlhenc (Saint-Victor-sur-Arlanc en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe Ròse Aups.

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Comunas vesinas

Sent Victor d'Arlhenc

Malvières
(3,3 km)

Julhanjas
(3,6 km)

Bonaval
(3,6 km)

Sant Joan d'Abrigós
(4,2 km)

Dòra la Gleisa
(5,4 km)

Crapòna
(5,6 km)

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Sent Victor d'Arlhenc**
	Dòra (Puèi de Doma)	Sant Joan d'Abrigós
Malvèiras		Crapòna
Bonaval		Julhanjas

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia fundata in honore S. Victoris, et est sita in patria Arvernica, in comitatu Tollornensi, in vicaria Libratensi, in loco qui dicitur Sanctus Victor en 940, Domus S. Victoris, Claromontensis dioc. et ord. S. Anthonii en 1383, La maison de S. Viteur en 1392, S. Victour en 1400, Victor-la-Montagne en 1793 ^[1].
Sant Victor, Victor tanben en latin, es un papa deu secle II, un martir deu secle III, un avesque de Cartago deu secle V ^[2].

Chairac

Las fòrmas ancianas son : In patria Arvernica, in aice Cheiracensi, villa cujus est vocabulum Charaisago en 825, Villa quæ dicitur Karaisacum en 960, Charaisach au secle XI, Charaizac en 1163, Karasiachum au secle XII, Cheyrat en 1610, Chairat en 1820 ^[3].
Joan Arçac constata que segon Dauzat, los Cheyrac venon de Cariacum, delh nom latin d'òme Carius, ambelh sufixe -acum, mas que dins quauques cas s'explican per de cheires volcanicas. Arçac a tendéncia a generalizar aquela explicacion per l'environment rochós ^[4].
Las fòrmas ancianas, amb -z- interior, mòstran que s'agís pas de Carius, mas probablament de Caratios, citat per Xavier Delamarre a prepaus de Chareyziat ^[5] : *Caratiacon > *Charasiago > Charaisago (825) > Charaisac (1163), davant l'amudiment de s. Mas Cheiracensi fai pensar que lo fenomèn poiriá èsser pus ancian, en tot cas coma varianta.

Istòria

En 1789, Sent Victor d'Arlhenc dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Soire, de la subdelegacion de Sent Amanç de Ròcha Savina e delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Clarmont e archipreirat de Liuradés, èra consacrada a sant Victor; lo comandor de la localitat, òrde de Sant Antòni de Vienés, presentava a la cura ^[1].

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
2014	(2026)	Jean-Luc Borie
març de 2008	2014	Josette Leroy
març de 2001	2008	Daniel Torillon
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 90, totala: 92

531

460

477

570

555

569

568

550

512

553

558

481

485

495

530

524

508

511

483

448

420

356

326

310

308

282

272

211

185

144

128

111

107

105

105
106

2009

2010

108
109

106
107

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 91 abitants e la densitat èra de 7,66 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Sent Victor sobelh site de l'Insee

Nòtas

↑ ^1,0 et ^1,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 261 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f310.image
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 631
↑ Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire Topographique... de la Haute-Loire, p. 79 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f128.image
↑ Jean Arsac, Les noms de lieux en Velay, ed. des Cahiers de la Haute-Loire, 2023 (reedicion), p. 142
↑ Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 105