Анатоль Мечыслававіч Маркевіч

Анатоль Мечыслававіч Маркевіч
8-ы Міністр культуры Рэспублікі Беларусь 19 лістапада 2020 — 2 снежня 2024
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада	Раман Галоўчанка
Папярэднік	Юрый Бондар
Пераемнік	Руслан Чарнецкі
Памочнік Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь – інспектар па Брэсцкай вобласці 12 лютага 2019 — 29 кастрычніка 2020
Папярэднік	Васіль Мікалаевіч Герасімаў
Пераемнік	Валерый Паўлавіч Вакульчык
Старшыня Навагрудскага райвыканкама 2011 — 12 лютага 2019
Папярэднік	Анатоль Канстанцінавіч Кулак
Пераемнік	Сяргей Аляксандравіч Федчанка
Старшыня Карэліцкага раённага Савета дэпутатаў 2010 — 2011
Нараджэнне	1971[1] Грамкі, Навадворскі сельсавет, Шчучынскі раён, Гродзенская вобласць, БССР, СССР[1]
Адукацыя	Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна (1994)[1] Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь (2006)[1]
Месца працы	Q117227261? Q117227303? Q117227339? Q117227303? Q117227373? Q117227396? Карэліцкі раённы выканаўчы камітэт[d] Карэліцкі раённы выканаўчы камітэт[d] Навагрудскі раённы выканаўчы камітэт[d] Адміністрацыя прэзідэнта Рэспублікі Беларусь
Узнагароды

Анатоль Мечыслававіч Маркевіч (нар. 1971, в. Грамкі, Шчучынскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч.

Скончыў Брэсцкі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А. С. Пушкіна, Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь. Працаваў настаўнікам і дырэктарам у школах Шчучынскага раёна. У 1999−2002 гадах дырэктар СШ № 1 гарадскога пасёлка Карэлічы. З 2002 года — намеснік старшыні Карэліцкага райвыканкама. У 2010—2011 гадах старшыня Карэліцкага раённага Савета дэпутатаў. У 2011—2019 гадах — старшыня Навагрудскага райвыканкама.

З 12 лютага 2019 года^[2] па кастрычнік 2020 года працаваў памочнікам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь — інспектарам па Брэсцкай вобласці.

19 лістапада 2020 года прызначаны Міністрам культуры Беларусі^[3].

У сакавіку 2022 года трапіў пад санкцыі Канады^[4].

У пачатку снежня 2024 года пакінуў пасаду міністра культуры рэспублікі Беларусь. Новым міністрам быў прызначаны Руслан Чарнецкі.^[5]

Выступаючы перад канстытуцыйным рэферэндумам на «дыялогавай пляцоўцы» ў Стоўбцах, Анатоль Маркевіч прызнаў, што ў падначаленай яму галіне праводзяцца маштабныя кадравыя чысткі па ідэалагічных матывах^[6]:

Не хаваю, што праводзілі і праводзім сур'ёзную працу па тых нашых супрацоўніках, работніках, якія займаюць дэструктыўную пазіцыю. Маё глыбокае перакананне, што на двух крэслах знаходзіцца не атрымліваецца. Гэта недапушчальна. Трэба вызначыцца, у рэшце рэшт. Па гэтых меркаваннях больш за 300 чалавек з нашых калектываў папрасілі. І лічу гэта правільным. Работнікі культуры пастаянна ўзаемадзейнічаюць з людзьмі і шмат у чым фарміруюць грамадскую думку. Таму нельга паводзіць сябе па падвойных стандартах. Трэба вызначыцца.

Заявіў у канцы студзеня 2022 года, што у «калі людзі займаюць дэструктыўную пазыцыю, маё глыбокае перакананне — на працы ў дзяржаўнай службе яны знаходзіцца не могуць. Калі працуеш на дзяржслужбе — павінен быць прыхільнікам дзяржаўнай улады»^[7].

У сакавіку 2024 года Маркевіч раскрытыкавау незалежныя арт-праекты і галерэі і сказау, што «шэрагі творчай інтэлігенцыі ачышчаюцца ад асоб, якія падрывалі асновы дзяржавы, што іх выгадавала і карміла»^[8].

Са слоў былой старшыні ўпраўлення культуры і народнай творчасці Міністэрства культуры Наталлі Задзяркоўскай, Анатоль Маркевіч «робіць з сябе выгляд міністра культуры», але «было зразумела, што ён не ведае галіны». Ён «даваў даручэнні, казаў, што ўсё было кепска да яго, а цяпер будзе добра». Наталля Задзяркоўская расказала, што ён «звальняў людзей з вялікім досведам, якія не падтрымлівалі яго погляды альбо мелі смеласць сказаць не тое, што ён чакае.»