Карытніца (Вілейскі раён)

Вёска Карытніца Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Вілейскі Сельсавет Ільянскі Каардынаты 54°27′39″ пн. ш. 27°19′30″ у. д.HGЯO Насельніцтва ▼13 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1771 Паштовыя індэксы 222431 Аўтамабільны код 5 СААТА 6213827081 Карытніца на карце Беларусі ±

Кары́тніца^[1] (трансліт.: Karytnica, руск.: Корытница) — вёска ў Вілейскім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Ільянскага сельсавета. Размешчана за 39 км у напрамку на паўднёвы ўсход ад горада Вілейка, за 87 км ад Мінска.

У 1726 годзе сяло ў маёнтку Ілья Менскага павета Менскага ваяводства ВКЛ, уласнасць М. А. Савіцкага, пісара земскага віленскага.

Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793) у Расійскай імперыі. У 1794 г. вёска ў фальварку Абадоўцы, уласнасць Л. Багдановіч. У 1799 годзе ўласнасць Лазнякоў, у Вілейскім павеце Мінскай губерні; у 1843 г. ў Вілейскім павеце Віленскай губерні, сумесная ўласнасць І. Багдановіча і Ільскай плябаніі. У 1897 годзе вёска ў Вязынскай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні, мелася школа граматы. У пач. ХХ ст. 163 дзесяцін зямлі, 138 жыхароў.

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны з ліпеня 1919 года пад акупацыяй Польшчы. 31 ліпеня 1920 года ўключана ў склад БССР. Ізноў занята польскімі войскамі ў кастрычніку 1920 года.

Пасля Рыжскага мірнага дагавора 1921 года тэрыторыя адышла да Польшчы, у беларускай гістарыяграфіі землі вядомы як Заходняя Беларусь. Вёска і засценак належалі да Віленскага ваяводства, Вілейскага павета, гміны Ілья^[2].

З лістапада 1939 года ў складзе БССР, з 4 снежня 1939 года ў Вілейскім павеце і Вілейскай вобласці, з 15 студзеня 1940 года ў Ільянскім раёне, з 12 кастрычніка 1940 года ў Ільянскім сельсавеце.

У час Вялікай Айчыннай вайны з канца 25 чэрвеня 1941 года да 3 ліпеня 1944 года акупіравана нацыстамі. З фронту не вярнуліся 8 жыхароў.

З 20 верасня 1944 года вёска ў Ільянскім, з 20 ліпеня 1957 года ў Вілейскім раёнах Маладзечанскай вобласці. 14 красавіка 1949 года створаны калгас «Чырвоны прамень». З 20 студзеня 1960 года ў Мінскай вобласці. Землі ў складзе Ільянскага саўгаса-тэхнікума, працаваў магазін.

• 1799 год — 105 жыхароў, 11 двароў.
• 1866 год — 109 жыхароў, 9 двароў^[3].
• 1897 год — 171 жыхар, 24 двары.
• 1921 год — 200 жыхароў, 30 двароў^[4].
• 1931 год — 205 жыхароў, 37 двароў^[5].
• 2008 год — 34 жыхары, 23 гаспадаркі.
• 2019 год — 13 жыхароў.

• Віктар Сцяпанавіч Танковіч (нар. 1934) — беларускі вучоны-эканаміст.

• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 1 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2010. — 736 с.: іл. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0520-1.
• Korytnica, wieś, powiat wilejski // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IV: Kęs — Kutno (польск.). — Warszawa, 1883. — S. 429.

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх