Парк Дружбы народаў (Мінск)

Парк Дружбы народаў
Парк Дружбы народаў з вышыні, погляд у бок плошчы Бангалор
Асноўная інфармацыя
Тып	парк
Дата заснавання	1978
Размяшчэнне
53°55′59″ пн. ш. 27°34′12″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Горад	Мінск
Раён	Савецкі раён
Парк Дружбы народаў
Парк Дружбы народаў
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Парк Дру́жбы наро́даў — ландшафтны парк у Савецкім раёне г. Мінска, створаны ў 1978 г. на месцы Мінскай балотнай доследнай станцыі.

Парк Дружбы народаў знаходзіцца ў паўночнай частцы Мінска паміж вуліцамі вуліцамі Максіма Багдановіча, Някрасава, Лілі Карастаянавай, Кульман і Крапоткіна. Плошча складае 67 га^[1]. Вуліца Арлоўская падзяляе парк на паўночную (40,3 га)^[2] і паўднёвую (29,5 га)^[2] часткі.

Спраектаваны ў 1978 г. інстытутам «Мінскпраект»^[2]. Паводле ўспамінаў архітэктара Людмілы Ларынай першапачаткова агучваліся прапановы па забудове тэрыторыі балотнай станцыі, але беларускія акадэмікі выступілі з петыцыяй у абарону мінскіх тарфянікаў і былі пачутыя. За ноч разам з Людмілай Гафо быў праект парку, які пасля прадставілі кіраўніку дзяржавы^[3].

Закладзены 22 красавіка 1979 як дэндрапарк на тэрыторыі былога Камароўскага балота^[1], дзе 1911 года размяшчалася Мінскай балотнай доследнай станцыі^[2]. Меркавалася, што будзе спалучаць функцыі парку адпачынку і батанічнага саду. Тэрыторыя на поўдзень ад вул. Сурганава была адведзена тыповым прадстаўнікам флоры Беларусі. Наяўныя меліярацыйныя канавы планавалася выкарыстаць для стварэння серыі сажалак і каскадаў. Паўночная частка была адведзена экспазіцыі раслін розных краін і геаграфічных раёнаў. Высаджвалася 136 відаў дрэў, а таксама кусты і травы^[1].

1 верасня 2017 года ў парку адкрытыя дзве дзіцячыя пляцоўкі^[4].

У 2019 годзе мусіць пачацца рэканструкцыя, якая прадугледжвае абнаўленне пешаходных дарожак, асвятлення, устаноўку лавак і іншыя малыя архітэктурных формы, магчыма, антывандальнага спартыўнага абсталявання^[5].

Усяго ў парку высаджаны 4222 дрэвы, з іх 895 — хвойныя^[6]. Парк знаходзіцца на абслугоўванні УП «Зелянбуд» Савецкага раёна г. Мінска.

Паўночная частка парку ў межах вул. Арлоўская — тэрыторыя доследных палёў Беларускага НДІ меліярацыі і лугаводства  — вул. Някрасава — вул. Лілі Карастаянавай займае плошчу 40,3 га. Характарызуецца якасным спалучэннем парод ландшафтных кампазіцый. У ёй шмат светлых ажурных груп з лістоўніцы сібірскай і бярозы. Сярод мясцовых драўняных парод сустракаецца маньчжурскі арэх і хвоя веймутава. Добраўпарадкаванне пляцовак для адпачынку, спартыўных і дзіцячых пляцовак, дарожак з адсеву, водна-дэкаратыўнай сістэмы, таршэраў асвятлення, будынкі грамадскага туалета патрабуюць правядзення капітальнага рамонту і рэканструкцыі^[6].

Тэрыторыя паўднёвага парку плошчай 29,5 га ў межах вул. Кульман — вул. М. Багдановіча — вул. Л. Карастаянавай — вул. Арлоўская — больш насычана паркавымі аб’ектамі. У гэтай частцы парку маецца пляцоўка для правядзення мітынгаў, ролікавая дарожка. Дэкаратыўная пітная крыніца, пастаўленая ў 2002 годзе, не дзейнічае.

На тэрыторыі парку размяшчаюцца воданаліўная станцыя, піўны рэстаран «Сябры» і т.зв. «чарнобыльская царква» — праваслаўная царква ў гонар абраза Божай Маці «Сысканне загінуўшых», якая была пабудавана ў 1996—1998 г. па праекце архітэктара Мікалая Міхайлавіча Дзятко як храм-помнік і атрымала з блаславення уладыкі Філарэта статус дзеючай капліцы^[7].

• Дендропарк // Минск: Энциклопедический справочник (руск.) / Ред. кол.: И. П. Шамякин, И. И. Антонович, Г. Г. Бартошевич и др. — Изд. 2-е, доп. и перераб. — Мн.: БелСЭ им. П. Бровки, 1983. — 467 с.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Парк Дружбы народаў (Мінск)