Петэр Іозеф Вільгельм Дэбай

Петэр Іозеф Вільгельм Дэбай
Petrus Josephus Wilhelmus Debije, пазней Peter Joseph William Debye
Петэр Дэбай
Дата нараджэння	24 сакавіка 1884(1884-03-24)[1][2][…]
Месца нараджэння	Маастрыхт, Лімбург, Нідэрланды, Каралеўства Нідэрландаў[5][6]
Дата смерці	2 лістапада 1966(1966-11-02)[3][4][…] (82 гады)
Месца смерці	Ітака, Томпкінс[d], штат Нью-Ёрк, ЗША[3][5][…]
Месца пахавання	Pleasant Grove Cemetery[d][7]
Грамадзянства	Каралеўства Нідэрландаў[8]  ЗША[9][10]
Жонка	Mathilde Alberer[d]
Род дзейнасці	прафесар, хімік, фізік, фізік-тэарэтык, навуковец, інжынер, крышталограф, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка[11], фізічная хімія, тэарэтычная хімія[11] і Рэнтгенаўскае выпраменьванне[11]
Месца працы	Лейпцыгскі ўніверсітэт Гётынгенскі ўніверсітэт Цюрыхскі ўніверсітэт Карнельскі ўніверсітэт Утрэхцкі ўніверсітэт[8] HU Berlin Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха Kaiser Wilhelm Institute for Physics[d]
Навуковая ступень	доктар філасофіі (1908)
Альма-матар	Рэйнска-Вестфальскі тэхнічны ўніверсітэт Ахена (1905) Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха
Навуковы кіраўнік	Арнальд Зомерфельд[12]
Вядомыя вучні	Ларс Онсагер і Oskar Georg Harnapp[d][13]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Пруская акадэмія навук Саксонская акадэмія навук[d] (1 кастрычніка 1935) Леапальдзіна Гайдэльбергская акадэмія навук[d] Акадэмія навук СССР Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Папская акадэмія навук[14] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Саксонская акадэмія навук[d] Індыйская нацыянальная акадэмія навук[d] Баварская акадэмія навук Гётынгенская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША Каралеўская фламандская акадэмія навук і мастацтваў Бельгіі[d]
Узнагароды	Фарадэеўская лекцыя[d] (1933) медаль імя Макса Планка[d] (1950) прэмія Уіларда Гібса[d] (1949) медаль Франкліна[d] (1937) медаль Румфорда[d] (1930) медаль Прыстлі[d] (1963) медаль Лорэнца (1935) медаль Мендэля[d] (1940) член Амерыканскага фізічнага таварыства[d] Guthrie Lecture[d] (1930) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (25 мая 1933) Polymer Physics Prize[d] (1965) ACS Award in Colloid Chemistry[d] (1957) William H. Nichols Medal[d] (1961)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Петэр Іозеф Вільгельм Дэбай^[15] (24 сакавіка 1884, Маастрыхт — 2 лістапада 1966, Ітака, ЗША) — фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1936).

По нацыянальнасці галандзец. Скончыў Вышэйшую тэхнічную школу ў Ахене (1905) і Мюнхенскі ўніверсітэт (1910). Прафесар у Цюрыху (1911 і 1920), Утрэхце (1912), Гётынгене (1914), Лейпцыгу (1927), Берліне (1935). Дырэктар Інстытута фізікі імя кайзера Вільгельма ў Берліне (1935). З 1940 года прафесар Карнельскага ўніверсітэта ў Ітацы. З 1924 года замежны член АН СССР.

Асноўныя напрамкі навуковай дзейнасці:

• Тэорыя цеплаёмістасці цвёрдага цела пры нізкіх тэмпературах (мадэль Дэбая).
• Тэорыя цеплаправоднасці дыэлектрычных крышталёў, паняцце тэмпературы Дэбая.
• Паняцце дэбаеўскай даўжыні, уведзенае ў ходзе вывучэння з’яў электролізу.
• Дыпольная тэорыя дыэлектрыкаў.
• Метад Дэбая — Шэрэра для назірання інтэрферэнцыі рэнтгенаўскіх прамянёў у крышталічных парашках і вадкасцях.

Таксама Дэбаю належыць шэраг работ па тэорыі цвёрдага цела, тэорыі праводнасці электралітаў і інш.

• Закон Дэбая