Спартыўная (станцыя метро, Масква)

«Спартыўная»
01 Сакольніцкая лінія
Маскоўскі метрапалітэн
Дата адкрыцця	1 мая 1957 года
Праектная назва	Усачоўская
Праекты пераназвання	Лужнікі (1991, 1992)
Раён	Хамоўнікі
Акруга	ЦАА
Тып	Пілонная трохсводчатая глыбокага залажэння[1]
Глыбіня залажэння, м	42[1]
Тып платформаў	астраўная
Форма платформаў	прамая
Архітэктары	І. Г. Таранаў, Н. А. Быкава, пры ўдзеле І. Г. Гохар‑Хармандарана, Ю. А. Чарапанава
Архітэктары вестыбюляў	Н. А. Быкава, В. І. Ільіна, М. І. Дзямчынскі
Інжынеры-канструктары	О. А. Сяргееў
Узведзена	БМУ-6 Масметрабуда (кіраўнік У. Трое)
Выхад да вуліц	Хамоўніцкі вал, Вуліца 10-годдзя Кастрычніка, Лужнецкі праезд
Пераходы на станцыі	14 Лужнікі
Наземны транспарт	А: м3, 15, 64, 255, 806, З12
Час адкрыцця	5:40
Час закрыцця	1:00
Код станцыі	015, Сп
Суседнія станцыі	Фрунзенская і Вараб’ёвы горы
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Г Р П Сакольніцкая лінія
умоўныя абазначэнні Бульвар Ракасоўскага Чаркізаўская Праабражэнская плошча Сакольнікі Краснасельская Камсамольская Красныя вароты Чыстыя пруды Лубянка Ахотны рад Бібліятэка імя Леніна Крапоткінская Парк культуры Фрунзенская Спартыўная Вараб’ёвы горы Універсітэт Праспект Вярнадскага Паўднёва-Заходняя Трапарова Румянцава Салар’ева Філатаў Луг Прокшына Альховая Камунарка

«Спартыўная» — станцыя Маскоўскага метрапалітэна на Сакольніцкай лініі. Злучана перасадкай са станцыяй «Лужнікі» на Маскоўскім цэнтральным кольцы. Размешчана ў раёне Хамоўнікі (ЦАА); названа па спартыўнаму комплексу «Лужнікі». Адкрыта 1 мая 1957 года ў складзе пляцоўкі «Парк культуры» — «Спартыўная». Пілонная трохсводчатая станцыя глыбокага залажэння з адной астраўной платформай.

Станцыя адкрыта 1 мая 1957 года ў складзе пляцоўкі «Парк культуры» — «Спартыўная», пасля ўводу ў эксплуатацыю якога ў Маскоўскім метрапалітэне стала 43 станцыі. Сваю назву станцыя атрымала па размешчаным побач спартыўнаму комплексу «Лужнікі» (былы Цэнтральны стадыён імя У. І. Леніна). Стадыён быў збудаваны ў 1955—1956 гадах і адкрыты 31 ліпеня 1956 года ў гістарычнай мясцовасці Лужнікі насупраць Вараб’ёвых гор, на месцы былога ўрочышча Лужнікі — нізіннай лугавой мясцовасці, якая затапляецца ў паводка (дыялектнае слова «лужнікі» азначала «сенажаці з азерцамі паміж іх, якія заліваюцца па вясне»). На тэрыторыі Лужнікоў размяшчаліся і «гаспадаравы сенажаці», і сяло Лужнікова (названа ў грамаце 1472 года), і Лужнецкая застава ля брамы Камер-Калежскага вала. У XVII стагоддзі мясцовасць была вядомая як Лужнікі Малыя Новадзявочыя. У Маскве існавалі і іншыя Лужнікі: Лужнікі Малыя Крымскія паміж Крымскім мостам і Якіманкай, Вялікія Лужнікі ў раёне цяперашніх вуліцы Бахрушына і Вішнякоўскага завулка.

У 1991 годзе станцыю прапанавалі пераназваць у «Лужнікі»^[2].

Станцыя мае два наземныя вестыбюлі. Паўночны вестыбюль знаходзіцца на вуліцы 10-годдзя Кастрычніка. Паўднёвы вестыбюль знаходзіцца на Хамоўніцкім Вале. На другім і трэцім паверхах паўднёвага вестыбюля знаходзіўся дармовы Народны музей Маскоўскага метрапалітэна, закрыты 25 ліпеня 2016 года.

10 верасня 2016 года насупраць паўднёвага выйсця станцыі «Спартыўная» адкрыта пешаходная перасадка на станцыю МЦК 14 Лужнікі.

З 25 сакавіка 2017 года па 20 сакавіка 2018 года паўднёвы вестыбюль станцыі быў закрыты на рэканструкцыю для замены эскалатараў і састарэлых інжынерных сетак^[3]. На станцыі былі ўсталяваны чатыры новыя эскалатары і павялічана колькасць турнікетаў, пасля чаго прапускная здольнасць станцыі павялічылася на 33% — з 21 да 28 тысяч чалавек у гадзіну. Адкрыццё вестыбюля было прымеркавана да Чэмпіянату свету 2018 у Расіі^[4].