Тыфліская губерня
Тыфліская губерня (груз. თბილისის გუბერნია, арм.: Թիֆլիսի նահանգ, азерб.: Tiflis quberniyası) — адміністратыўная адзінка ў складзе Расійскай імперыі з 1846 па 1917 з губернскім горадам Тыфлісам. Сёння большая частка тэрыторыі губерні ўваходзіць у склад Грузіі, меншая — у склад Расіі, Арменіі і Азербайджана. АпісаннеТыфліская губерня складалася з дзевяці ўездаў: Тыфліскага, Ахалкалакскага, Ахалцыхскага, Барчалінскага, Гарыйскага, Душэцкага, Сігнахскага, Тэлаўскага і Тыянецкага, а таксама з адной акругі — Закатальскай[1]. Геаграфічнае становішчаГуберня займала тэрыторыю на паўднёвай ускраіне Каўказскага хрыбта. На поўначы межавала з Кубанскай вобласцю і Тэрскай вобласцю, на ўсходзе — з Елізаветпальскай губерняй, на поўдні — з Эрэванскай губерняй і Карскай вобласцю, на захадзе — з Кутаіскай губерняй і Батумскай вобласцю. Плошча складала каля 42 872 квадратныя вярсты (каля 48 900 км²)[1]. Рэльеф і прыродаТэрыторыя губерні ўключала горныя і раўнінныя ўчасткі. Паўночная частка складалася з адгор'яў Вялікага Каўказа, паўднёвая — з пагоркаў Малога Каўказа. Клімат быў разнастайны: ад умеранага ў гарах да сухаватага ў раўнінных мясцовасцях. У паўднёвай частцы сустракаліся мясцовасці з субтрапічнай расліннасцю[1]. НасельніцтваПаводле звестак канца XIX стагоддзя, губерня налічвала больш за 1 мільён жыхароў. Склад насельніцтва быў разнастайны: грузіны, армяне, рускія, «татары» (азербайджанцы), персы і прадстаўнікі іншых народаў. Частка насельніцтва вяла качавы лад жыцця[1]. ЭканомікаАснову эканомікі складалі земляробства (асабліва вінаградарства), жывёлагадоўля і гандаль. Тут выраблялі віно, якое ішло як на мясцовы рынак, так і на экспарт. У горных раёнах здабывалі медзь, марганец, вугаль. Губерня мела важныя гандлёвыя шляхі, якія злучалі Чорнае мора з унутранымі раёнамі Расійскай імперыі і Персіяй[1]. Навучальныя ўстановыУ Тыфлісскай губерні дзейнічалі розныя навучальныя ўстановы:
Спыненне існаванняТыфліская губерня была скасаваная пасля падзей 1917 года і наступнай адміністрацыйнай рэарганізацыі Закаўказзя. КрыніцыСпасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia