Унутраныя войскі Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь

Унутраныя войскі Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь
Гады існавання	1991—цяперашні час
Краіна	Беларусь
Падпарадкаванне	Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь
Уваходзіць у	Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікi Беларусь
Тып	воінскае фарміраванне і жандармерыя
Складаецца з	6 асобных спецыяльных міліцэйскіх брыгад, Спецыяльны атрад хуткага рэагавання (САХР), Брыгаду Спецыяльнага Прызначэння, Асобны Батальён Аховы БелАЭС
Колькасць	каля 12 тыс. чал.
Мянушка	ВВ
Дэвіз	«Ніхто, акрамя нас — Доўг! Гонар! Айчына!»
Удзел у	пратэсты ў Беларусі (2020—2021)
Вядомыя камандзіры	Мікалай Мікалаевіч Карпянкоў[1]
Сайт	mvd.gov.by/by/pag… (бел.)​ (руск.)

Унутраныя войскі Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь — дзяржаўная вайсковая арганізацыя Беларусі, паводле закона прызначаная для «абароны правоў грамадзян, канстытуцыйнага ладу, бяспекі і суверэнітэту Беларусі ад злачынных замахаў». Ужываецца для абароны рэжыму Лукашэнкі. Актыўна супрацоўнічае з расійскай тэрарыстычнай групай «Вагнер»^[2].

3 чэрвеня 1993 года быў прыняты Закон Рэспублікі Беларусь «Аб унутраных войсках Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь», пачаўся працэс змяненняў і рэфармавання войск. У 1994 годзе ў склад унутраных войск былі ўключаныя штабы грамадзянскай абароны. 8 лістапада 1995 года Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 451-38 былі зацверджаны арганізацыйная структура і дыслакацыя ўнутраных войск.

22 кастрычніка 2001 года быў падпісаны Указ № 601 «Аб заснаванні нагруднага знака ўнутраных войск Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь» «За самаадданую службу».

У 2003 годзе Палатай прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь прынята новая рэдакцыя Закона «Аб унутраных войсках Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь».

У 2020 годзе пад камандаваннем генерал-маёра Юрыя Назаранкі ўнутранымі войскамі было здзейсненае беспрэцэдэнтна жорсткае задушэнне мірных пратэстаў пасля прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі 2020 года.

У 2023 годзе ўнутраныя войскі папоўніліся новымі спецпадраздзяленнямі^[3][4]: брэсцкі атрад «Шторм» (в/ч 5526), гродзенскі «Тайфун», гомельскі «Буран», астравецкі «Цыклон» (в/ч 7434^[5]), мінскія «Тарнада» (в/ч 3310), «Рысь» і «Беркут» (абодва в/ч 3214^[6]). Апошнія два ўкамплектаваны добраахвотнікамі і ветэранамі. У склад «Тарнада», акрамя беларусаў, увайшлі расійскія «вагнераўцы»^[7].

• Удзел у ахове грамадскага парадку, забеспячэнні грамадскай бяспекі;
• Ахова папраўчых калоній, лячэбных папраўчых устаноў і ажыццяўленне сумесна з іх адміністрацыямі нагляду за асуджанымі;
• Канваіраванне і ахова асуджаных і асоб, якія ўтрымліваюцца пад вартай;
• Удзел у вышуку асоб, якія ўцяклі з-пад аховы і нагляду;
• Ахова асабліва важных дзяржаўных аб’ектаў і спецыяльных грузаў;
• Удзел у забеспячэнні бяспекі асоб і аб’ектаў, якія знаходзяцца пад аховай;
• Удзел у забеспячэнні рэжымаў надзвычайнага і ваеннага становішча, прававога рэжыму ў зоне правядзення контртэрарыстычнай аперацыі;
• Абясшкоджванне і знішчэнне неразарваных боепрыпасаў, выбуховых прыстасаванняў;
• Удзел у мерапрыемствах па ўзмацненні аховы Дзяржаўнай граніцы Рэспублікі Беларусь;
• Удзел у тэрытарыяльнай абароне Рэспублікі Беларусь^[8].

Вольнае войска каля 12 тысяч чалавек. Структура:

• Галоўнае ўпраўленне камандуючага ўнутранымі войскамі (штаб, упраўленні, аддзелы і службы)
• 6 асобных спецыяльных міліцэйскіх брыгад (далей — АСМБр):
  • 1-я АСМБр (ВЧ 5448) — г. Мінск; асобны стралковы батальён (ВЧ 5529) у складзе 1-й АСМБр (Мінск)
  • 2-я АСМБр (ВЧ 3310) — в. Аколіца (Мінскі раён); асобны стралковы батальён (в. Навасяды^{[удакладніць]}); асобная патрульная рота (Салігорск) у складзе 2-й АСМБр
  • 4-я АСМБр (ВЧ 7404) — Баранавічы; Асобны патрульны батальён (Гродна, ВЧ 5522); асобны патрульны батальён (Брэст, ВЧ 5526); асобныя стралковыя падраздзяленні
  • 5-я АСМБр (ВЧ 6713) — Магілёў; асобны патрульны батальён (Бабруйск, ВЧ 5527); асобны стралковы батальён (аграгар. Вейна)
  • 6-я АСМБр (ВЧ 5525) — Гомель; Асобны стралковы батальён (в. Міцькі); асобныя патрульныя роты (Светлагорск, Мазыр і Рэчыца)
  • 7-я АСМБр (ВЧ 5530) — Віцебск; Асобны патрульны батальён (ВЧ 5524); асобныя стралковыя падраздзяленні;
• 3-я асобная Чырвонасцяжная брыгада спецыяльнага прызначэння:
  • ВЧ 3214 (Мінск) — 3 батальёны спецыяльнага прызначэння; рота разведкі спецыяльнага прызначэння; рота забеспячэння спецыяльных аперацый (кантрактная служба); рота ганаровай варты; батальён забеспячэння;
  • ВЧ 3032 (Мінск) — спецыяльны атрад хуткага рэагавання;
• Асобны батальён аховы БелАЭС (ВЧ 7434) — Астравец, Гродзенская вобласць.

• генерал-лейтэнант Канстанцін Міхайлавіч Платонаў (1993—1994)
• генерал-лейтэнант Валянцін Сцяпанавіч Агалец (1994—1995)
• генерал-лейтэнант Юрый Леанідавіч Сівакоў (1995—1999)
• генерал-маёр Юрый Віктаравіч Жадобін (1999—2003)
• генерал-маёр Валерый Уладзіміравіч Гайдукевіч (2003—2012)
• генерал-маёр Юрый Хаджымуратавіч Караеў (2012—2019)
• генерал-маёр Юрый Генадзьевіч Назаранка (15 кастрычніка 2019—19 лістапада 2020)
• генерал-маёр Мікалай Мікалаевіч Карпянкоў (з 19 лістапада 2020)

• генерал-маёр Ігар Паўлавіч Бурмістраў (з 1 лютага 2018)

У выніку выбараў і пратэстаў Беларусі ў 2020 годзе некаторыя кіраўнікі ўнутраных войск трапілі пад санкцыі. Так, 2 кастрычніка 2020 года у Чорны спіс Еўрасаюза ўключылі камандуючага УВ Юрыя Назаранку і яго намесніка Хазалбека Атабекава^[9][10], 17 снежня — першага намесніка камандуючага ўнутранымі войскамі — начальніка штаба Ігара Бурмістрава^[11], 21 чэрвеня 2021 года — новага камандуючага УВ Мікалая Карпянкова^[12]. Супраць іх таксама ўвялі санкцыі Вялікабрытанія^[13] і Швейцарыя^[14]. Акрамя таго, Атабекаў, Назаранка і Карпянкоў былі ўключаныя ў санкцыйны спіс Канады^[15][16] і спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША^[17][18]. 21 чэрвеня 2021 года пад санкцыі ЗША трапілі і самі ўнутраныя войскі^[18].

У 2022 годзе Унутраныя войскі трапілі ў чорныя спісы Еўрасаюза, Швейцарыі і Японіі^[19], у жніўні 2023 года — пад санкцыі Канады^[20].

• АМАП