சமாரியம்(II) புரோமைடு

சமாரியம்(II) புரோமைடு
Samarium(II) bromide
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர் சமாரியம்(II) புரோமைடு
	வேறு பெயர்கள் சமாரியம் இருபுரோமைடு; இருபுரோமோசமாரியம்
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	50801-97-3
ChemSpider	10008489
	InChI InChI=1S/2BrH.Sm/h2*1H;/q;;+2/p-2; Key: AEPYKHCUOAUXAI-UHFFFAOYSA-L;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	11833842
	SMILES Br[Sm]Br;
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	SmBr2
வாய்ப்பாட்டு எடை	310.17 கி/மோல்
தோற்றம்	பழுப்பு படிகங்கள்
உருகுநிலை	669 °C (1,236 °F; 942 K)
கொதிநிலை	1,880 °C (3,420 °F; 2,150 K)[சான்று தேவை]
காந்த ஏற்புத்திறன் (χ)	+5337.0·10−6 செ.மீ3/மோல்
கட்டமைப்பு
படிக அமைப்பு	SrBr2
தீங்குகள்
GHS pictograms
GHS signal word	எச்சரிக்கை
en:GHS hazard statements	H315, H319, H335
en:GHS precautionary statements	P261, P305+351+338
தொடர்புடைய சேர்மங்கள்
ஏனைய எதிர் மின்னயனிகள்	சமாரியம்(II) குளோரைடு; சமாரியம்(II) அயோடைடு
ஏனைய நேர் மின்அயனிகள்	சமாரியம்(III) புரோமைடு
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

சமாரியம்(II) புரோமைடு (Samarium(II) bromide) என்பது SmBr₂ என்ற மூலக்கூற்று வாய்ப்பாட்டால் விவரிக்கப்படும் ஒரு கனிம வேதியியல் சேர்மமாகும்.^[6] பழுப்பு நிறத் திடப்பொருளாகக் காணப்படும் இச்சேர்மம் பெரும்பாலான கரைப்பான்களில் கரையாது. ஆனால் காற்றில் உடனடியாக சிதைவடைகிறது.^[4]

கட்டமைப்பு

வாயு நிலையில் உள்ள சமாரியம்(II) புரோமைடில் Sm–Br பிணைப்பின் பிணைப்பு தூரம் 274.5 பைக்கோமீட்டர் ஆகவும் பிணைப்பு கோணம் 131±6° கொண்ட ஒரு வளைந்த மூலக்கூறாகவும் காணப்படுகிறது.^[7]

வரலாறு

சமாரியம்(II) புரோமைடை முதன்முதலில் 1934 ஆம் ஆண்டு பி. டபிள்யூ. செல்வுட்டு என்பவர் சமாரியம் முப்புரோமைடுடன் (SmBr₃) ஐதரசன் (H₂) வாயுவைச் சேர்த்து குறைத்தல் வினையின் மூலம் தயாரித்தார். சமாரியம்(III) ஆக்சைடை (Sm2O3) சமாரியம் முப்புரோமைடாக மாற்றி பின்னர் டெட்ரா ஐதரோ பியூரானிலுள்ள இலித்தியம் சிதறலுடன் சேர்த்து குறைப்பதன் மூலமும் ககனும் இதைத் தயாரித்தார். இராபர்ட்டு ஏ. பிளவர்சு டெட்ரா ஐதரோ பியூரானிலுள்ள சமாரியம் டையோடைடுடன் (SmI₂) இரண்டு சமான இலித்தியம் புரோமைடை (LiBr) சேர்த்து வினைபுரியச் செய்து இதைத் தயாரித்தார். டெட்ராபுரோமோயீத்தேன் (C₂H₂Br₄) சேர்மத்தை சமாரியம் உலோகத்துடன் கலப்பதன் மூலம் நாமி என்பவர் சமாரியம்(II) புரோமைடை தயாரித்தார். மேலும் இதே வினையில் டெட்ராப்ரோமோயீத்தேன் அல்லது சமாரியத்தை சூடாக்குவது சமாரியம்(II) புரோமைடின் உற்பத்தியை பெரிதும் மேம்படுத்துவதாக இல்மர்சன் என்பவர் கண்டறிந்தார்.^[8]

வினைகள்

சமாரியம்(II) புரோமைடு, பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படும் சமாரியம் ஈரயோடைடை நினைவூட்டும் வகையிலான குறைக்கும் பண்புகளைக் கொண்டுள்ளது.^[9] ஆல்டிகைடுகள், கீட்டோன்கள் மற்றும் குறுக்கு-இணைப்பு கார்போனைல் சேர்மங்களின் பினாக்கோல் தற்பிணைப்பு வினைகளுக்கு சமாரியம்(II) புரோமைடு பயனுள்ளதாகும். சமாரியம்(II) புரோமைடு ஓர் ஆல்கைல் ஆலைடின் முன்னிலையில் இருந்தால், கீட்டோன்களைத் தேர்ந்தெடுத்து குறைக்கும் திறன் கொண்டது என்று அறிக்கைகள் காட்டுகின்றன.^[8]

சமாரியம்(II) புரோமைடு அறுமெத்தில்பாசுப்போரமைடுடன் சேர்ந்து கரையக்கூடிய கூட்டுப் பொருட்களை உருவாக்குகிறது. இந்த இனம் இமைன்களை அமீன்களாகவும், ஆல்க்கைல் குளோரைடுகளை ஐதரோகார்பன்களாகவும் குறைக்கிறது.^[10] எடுத்துக்காட்டாக, SmBr₂(hmpa)_x வளையயெக்சைல் குளோரைடை வளையயெக்சேனாக மாற்றுகிறது.^[11]

ஒரு செயலூக்கி இல்லாவிட்டால், டெட்ரா ஐதரோபியூரானில் உள்ள கீட்டோன்களை சமாரியம்(II) புரோமைடு குறைக்கும்.^[12]

மேற்கோள்கள்

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 "Samarium(II) bromide 99.95% | Sigma-Aldrich". www.sigmaaldrich.com. Retrieved 20 December 2016.
↑ Haynes, William M. (2013). CRC handbook of chemistry and physics : a ready-reference book of chemical and physical data (94th ed.). CRC Press. p. 135. ISBN 9781466571150.
↑ Lide, David R. (2004). CRC handbook of chemistry and physics : a ready-reference book of chemical and physical data (85th ed.). Boca Raton [u.a.]: CRC Press. p. 147. ISBN 9780849304859.
↑ ^4.0 ^4.1 Haynes, William M. (2013). CRC handbook of chemistry and physics : a ready-reference book of chemical and physical data (94th ed.). CRC Press. p. 86. ISBN 9781466571150.
↑ Sass, Ronald L.; Brackett, Thomas; Brackett, Elizabeth (December 1963). "The Crystal Structure of Strontium Bromide". The Journal of Physical Chemistry 67 (12): 2862–2863. doi:10.1021/j100806a516.
↑ Elements, American. "Samarium Bromide SmBr2". American Elements. Retrieved 20 December 2016.
↑ Ezhov, Yu. S.; Sevast'yanov, V. G. (January 2004). "Molecular Structure of Samarium Dibromide". Journal of Structural Chemistry 45 (1): 160–164. doi:10.1023/B:JORY.0000041516.14569.9c.
↑ ^8.0 ^8.1 Skrydstrup, David J. Procter, Robert A. Flowers, Troels (2009). Organic synthesis using samarium diiodide a practical guide. Cambridge: Royal Society of Chemistry. p. 157. ISBN 9781847551108.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
↑ Ho, Tse-Lok (2016). Fiesers' Reagents for Organic Synthesis Volume 28. John Wiley & Sons. p. 486. ISBN 9781118942819.
↑ Pecharsky, Vitalij K.; Bünzli, Jean-Claude G.; Gschneidner, Karl A. (2006). Handbook on the physics and chemistry of rare earths. Amsterdam: North Holland Pub. Co. p. 431. ISBN 9780080466729.
↑ Couty, Sylvain; Baird, Mark S.; Meijere, Armin de; Chessum, Nicola; Dzielendziak, Adam (2014). Science of Synthesis: Houben-Weyl Methods of Molecular Transformations Vol. 48: Alkanes. Georg Thieme Verlag. p. 153. ISBN 9783131722911.
↑ Brown, Richard; Cox, Liam; Eames, Jason; Fader, Lee (2014). Science of Synthesis: Houben-Weyl Methods of Molecular Transformations Vol. 36: Alcohols. Georg Thieme Verlag. p. 129. ISBN 9783131721310.

[sigmaaldrich-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 "Samarium(II) bromide 99.95% | Sigma-Aldrich". www.sigmaaldrich.com. Retrieved 20 December 2016.

[2] Haynes, William M. (2013). CRC handbook of chemistry and physics : a ready-reference book of chemical and physical data (94th ed.). CRC Press. p. 135. ISBN 9781466571150.

[3] Lide, David R. (2004). CRC handbook of chemistry and physics : a ready-reference book of chemical and physical data (85th ed.). Boca Raton [u.a.]: CRC Press. p. 147. ISBN 9780849304859.

[book2-4] 4.0 ^4.1 Haynes, William M. (2013). CRC handbook of chemistry and physics : a ready-reference book of chemical and physical data (94th ed.). CRC Press. p. 86. ISBN 9781466571150.

[5] Sass, Ronald L.; Brackett, Thomas; Brackett, Elizabeth (December 1963). "The Crystal Structure of Strontium Bromide". The Journal of Physical Chemistry 67 (12): 2862–2863. doi:10.1021/j100806a516.

[American_elements-6] Elements, American. "Samarium Bromide SmBr2". American Elements. Retrieved 20 December 2016.

[7] Ezhov, Yu. S.; Sevast'yanov, V. G. (January 2004). "Molecular Structure of Samarium Dibromide". Journal of Structural Chemistry 45 (1): 160–164. doi:10.1023/B:JORY.0000041516.14569.9c.

[book-8] 8.0 ^8.1 Skrydstrup, David J. Procter, Robert A. Flowers, Troels (2009). Organic synthesis using samarium diiodide a practical guide. Cambridge: Royal Society of Chemistry. p. 157. ISBN 9781847551108.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)

[9] Ho, Tse-Lok (2016). Fiesers' Reagents for Organic Synthesis Volume 28. John Wiley & Sons. p. 486. ISBN 9781118942819.

[10] Pecharsky, Vitalij K.; Bünzli, Jean-Claude G.; Gschneidner, Karl A. (2006). Handbook on the physics and chemistry of rare earths. Amsterdam: North Holland Pub. Co. p. 431. ISBN 9780080466729.

[11] Couty, Sylvain; Baird, Mark S.; Meijere, Armin de; Chessum, Nicola; Dzielendziak, Adam (2014). Science of Synthesis: Houben-Weyl Methods of Molecular Transformations Vol. 48: Alkanes. Georg Thieme Verlag. p. 153. ISBN 9783131722911.

[12] Brown, Richard; Cox, Liam; Eames, Jason; Fader, Lee (2014). Science of Synthesis: Houben-Weyl Methods of Molecular Transformations Vol. 36: Alcohols. Georg Thieme Verlag. p. 129. ISBN 9783131721310.

[1]

[4]

[2]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

சமாரியம்(II) புரோமைடு

கட்டமைப்பு

வரலாறு

வினைகள்

மேற்கோள்கள்

Portal di Ensiklopedia Dunia