Леанід Леанідавіч Ковель
Леанід Ковель (нар. 29 ліпеня 1986, Смаргонь) — беларускі футбаліст (нападнік) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2004—2011). У цяперашні час працуе трэнерам у клубе «Смаргонь». Клубная кар’ераПачаў займацца футболам у роднай Смаргоні, пасля трапіў у мінскі РВАР, адкуль перайшоў у «Дынама», дзе стаў адным з найлепшых бамбардзіраў. У 2007 годзе перайшоў у львоўскія «Карпаты», а пасля, у 2008 годзе, стаў іграком падмаскоўнага «Сатурна» (з гэтым быў звязаны скандал, бо ўкраінскі клуб абвясціў гэты пераход незаконным). У «Сатурне» звычайна гуляў у якасці флангавага абаронцы. Пасля спынення існавання падмаскоўнага клуба ў студзені 2011 года ў якасці свабоднага агента вярнуўся ў мінскае «Дынама», але пасля заканчэння сезона 2011 пакінуў клуб, так і не здолеўшы належным чынам праявіць сябе. У сезоне 2012 выступаў за «Мінск», дзе стаў асноўным нападнікам, за сезон забіў 8 галоў і стаў найлепшым бамбардзірам каманды. У студзені 2013 года перайшоў у казахскі «Іртыш». Спачатку трывала гуляў у аснове, але ў красавіку выбыў з-за траўмы. У ліпені 2013 года вярнуўся ў «Мінск»[3], а ў верасні таго ж года вярнуўся на поле пасля траўмы і замацаваўся ў аснове. У студзені 2014 года падоўжыў кантракт з «Мінскам», але ў лютым 2014 зноў апынуўся ў складзе «Карпатаў»[4]. На гэты раз не правёў ніводнага матча за асноўны склад «Карпатаў», і ў маі 2014 года кантракт з львоўскім клубам быў разарваны[5]. У чэрвені 2014 года трэніраваўся з «Мінскам»[6]. 1 ліпеня 2014 года чарговы раз стаў іграком сталічнага клуба[7]. У «Мінску» стаў выкарыстоўвацца на пазіцыі правага ўскрайняга нападніка. У чэрвені-ліпені 2015 года не гуляў з-за траўмы. У студзені 2016 года падоўжыў кантракт з «Мінскам»[8]. У сезоне 2016 заставаўся асноўным іграком мінчан, забіў 7 галоў у чэмпіянаце, чым дапамог камандзе заняць чацвёртае месца. У студзені 2017 года стаў іграком латвійскага клуба РФШ[9]. Пачынаў сезон 2017 асноўным нападнікам, пазней стаў выхадзіць на замену. У лістападзе 2017 года стала вядома, што РФШ не будзе падаўжаць кантракт з Ковелем[10]. Неўзабаве пасля зыходу Ковеля з РФШ цікавасць да нападніка стаў праяўляць гродзенскі «Нёман». У студзені 2018 года стаў трэніравацца з гродзенскім клубам і ў лютым падпісаў кантракт[11]. Пачынаў сезон 2018 у стартавым складзе гродзенцаў, пазней стаў у асноўным выхадзіць на замену, а са жніўня ўвогуле перастаў з’яўляцца на полі, у тым ліку з-за траўм. У снежні 2018 года стала вядома, што нападнік пакідае «Нёман»[12]. У студзені 2019 года пачаў трэніравацца з «Мінскам» і неўзабаве ў чарговы раз стаў іграком сталічнага клуба[13]. Пачынаў сезон 2019 у стартавым складзе, але пазней стаў пераважна выхадзіць на замену. У снежні 2019 года па заканчэнні кантракта пакінуў мінскі клуб[14]. У лютым 2020 года пасля прагляду падпісаў кантракт з бабруйскай «Белшынай»[15]. Стаў асноўным нападнікам бабруйчан, адгуляў ва ўсіх 30 матчах чэмпіянату Беларусі ў сезоне 2020, з 9 галамі стаў найлепшым бамбардзірам каманды, але не здолеў выратаваць яе ад вылету ў Першую лігу. У снежні 2020 года пакінуў «Белшыну»[16]. У лютым 2021 года стаў іграком «Смаргоні»[17], а ўжо 23 красавіка 2021 года, у матчы супраць «Спадарожніка», Леанід забіў свой першы гол за новы клуб. Апошні матч правёў 15 жніўня супраць салігорскага «Шахцёра» (2:2). У верасні 2021 года ўвайшоў у штаб новага трэнера «Смаргоні» Ігара Трухава[18], а ў лістападзе завяршыў кар’еру футбаліста[19]. У пачатку 2023 года ў якасці аматара далучыўся да каманды «Смаргонь-2» у Другой лізе. Міжнародная кар’ераГуляў за моладзевую зборную Беларусі, у тым ліку на чэмпіянаце Еўропы ў Швецыі ўлетку 2009 года. У 2004 годзе дэбютаваў за нацыянальную зборную. Трэнерская кар’ераУ лістападзе 2022 года атрымаў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі C[20], у снежні 2023 года — трэнерскую ліцэнзію катэгорыі B[21]. З верасня 2021 года працаваў памочнікам Ігара Трухава ў «Смаргоні». У лютым 2024 года ўвайшоў у штаб новага трэнера Ігара Слесарчука[22]. Дасягненні
Крыніцы
|
Portal di Ensiklopedia Dunia