Нагасакі (прэфектура)
Нагаса́кі (яп.: 長崎県 Нагасакі-кэн) — прэфектура у Японіі, размешчаная на заходнім узбярэжжы вострава Кюсю і на шматлікіх прыбярэжных астравах — Цусіма, Хірадасіма, групах астравоў Гато і Ікі. Плошча прэфектуры складае 4 105,47 км²,[1] насельніцтва — 1 407 904 чалавека (1 кастрычніка 2012)[2], шчыльнасць насельніцтва — 342,93 чал./км². Адміністрацыйны цэнтр — горад Нагасакі. Кароткія звесткі Прэфектура Нагасакі размешчана ў заходняй частцы Японскага архіпелага, у паўночна-заходняй частцы вострава Кюсю. Адлегласць да сталіцы краіны Токіа складае 1400 км. Прэфектура мае выхад да Усходне-Кітайскага мора. Яе плошча складае звыш 4 100 км². Большую частку прэфектуры займаюць паўвостравы, меншую частку — аддаленыя астравы. Плошча паўастраўной часткі складае 55 % ад агульнай плошчы прэфектуры. Найбуйнейшымі паўвостравамі з’яўляюцца Кітамацуўра, Нісісанагі, Сімабара і Нагасакі. У цэнтры паўастраўной часткі пралягае заходняе адгалінаванне вулканічнай грады Тара, найвышэйшым пунктам якой з’яўляецца аднайменная гара Тара (1076 м). Да аддаленых астравоў прэфектуры адносяцца Ікі і Цусіма, размешчаныя ў Карэйскім праліве, а таксама Хірадо і Гато, размешчаныя ва Усходне-Кітайскім моры[3]. Прэфектура Нагасакі была ўтворана на месцы былых правінцый Ікі, Цусіма і заходняй часткі правінцыі Хідзэн. Гістарычна гэтыя землі выконвалі ролю японскага акна ў развіты свет. Геаграфічная блізкасць да мацерыка абумовіла іх характар транзіцёра карэйскіх, кітайскіх і еўрапейскіх цывілізацыйных дасягненняў у Цэнтральную Японію. У сярэднявечча на землях прэфектуры існавалі буйныя міжнародныя порты Хірада і Нагасакі. У 17 — 19 стст. востраў Дэдзіма быў адзіным легальным месцам кантактаў японцаў з еўрапейцамі. Менавіта адтуль пачалася вестэрнізацыя краіны. У найноўшыя часы прэфектура стала апорай Імператарскага флоту, што спрыяла развіццю мясцовага суднабудавання і вугальнай прамысловасці. Гарады Нагасакі і Сасеба ператварыліся ў адны з самых буйных урбаністычных цэнтраў рэгіёна[3]. З 1950-х гг. аснова гаспадаркі прэфектуры — традыцыйнае суднабудаванне, рыбалоўства, сельская гаспадарка і турызм. Аддаленасць Нагасакі ад палітычных і эканамічных цэнтраў краіны з’яўляецца прычынай адставання развіцця сельскай мясцовасці. Прэфектура займае 2-е месца ў Японіі па вылаве рыбы і морапрадуктаў. Доля вылаву буйнымі і сярэднімі кампаніямі складае 70 %, хоць яны складаюць толькі 10 % ад агульнай колькасці ўсіх рыбацкіх прадпрыемстваў прэфектуры. Асноўнай галіной сельскай гаспадаркі з’яўляецца тэрасавае земляробства. Вырошчваюць пераважна бульбу, батат, мандарыны, ячмень. Рысаводства развіта слаба з-за непрыдатнасці рэльефу[3]. Насельніцтва прэфектуры Нагасакі паступова скарачаецца. У 1960 годзе яно складала каля 1,76 млн чалавек, у 1970 годзе — 1,57 млн, у 1980 годзе — 1,59 млн, у 1995 годзе — 1,54 млн чалавек. Паводле перапісу 2005 года ў прэфектуры пражывала 1,47 млн чалавек. Рэзкае скарачэнне насельніцтва мае месца на аддаленых астравах прэфектуры, якія да закрыцця вугальных шахт у 1970-х гадах былі цэнтрамі вугальнай прамысловасці. На гэтым фоне назіраецца частковы дэмаграфічны рост у населеных пунктах, якія прылягаюць да гарадоў Нагасакі і Сасеба, у горадзе Омура, дзе працуе аэрапорт Нагасакі, турыстычным цэнтры Сімабара, а таксама горадзе Сайкай, дзе размешчана цеплавая электрастанцыя[3]. СімволікаЭмблема была ўведзена 1 красавіка 1991 года. Яна ўяўляе сабой стылізаваную літару «N», а сіні колер эмблемы сімвалізуе мора і неба прэфектуры[4]. Сцяг прэфектуры быў зацверджаны 30 жніўня 1991 года. Кветкай прэфектуры абралі рададэндран (Rhododendron kiusianum, 1982) і камелію (1966). Птушкай абралі ў 1966 годзе мандарынку. Таксама ў 1966 годзе былі абраны жывёла і дрэва прэфектуры — плямісты алень і гарохавы кіпарыс[4]. Геаграфія Паўвостравы: Астравы: Горы:
Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзелУ прэфектуры Нагасакі размешчана 13 гарадоў і 4 паветы (8 пасёлкаў). ГарадыСпіс гарадоў прэфектуры: ПаветыПасёлкі па паветах: Зноскі
Спасылкі
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
