Сацінет

Сацінет — тонкатканая тканіна з аздабленнем, якое нагадвае атлас, але зроблена часткова або поўнасцю з бавоўны або сінтэтычных валокнаў^[1]. Валокны могуць быць натуральнымі (напрыклад, з бавоўны, воўны, у тым ліку кашаміру) або сінтэтычнымі^[1].

Працэс вытворчасці сацінету ў Злучаных Штатах Амерыкі пачаўся на заводзе ў Аксбрыджы, штат Масачусэтс^[2]. У 1820 годзе на прадпрыемстве «Capron Mill  (англ.) (бел.» былі ўстаноўлены першыя ткацкія станкі. Яны згарэлі 21 ліпеня 2007 года.

Hockanum Mill у Роквіле/Вернан, Канектыкут быў першапачаткова пабудаваны ў 1814 годзе кампаніяй Bingham & Nash. Яны сталі вядучым вытворцам сацінету. Кампанія Hockum Mills у Канектыкуце была створана ў 1836 годзе і пабудавала буйнейшы завод для вытворчасці сацінету. Яны працягвалі вырабляць яго да 1869 года. Сацінэт таксама быў важным таварам для жыхароў Уэст-Тысберы  (укр.) (бел., на востраве Мартас-Він’ярд  (руск.) (бел. у штаце Масачусетс. Old Mill Pond у гэтым горадзе быў набыты Дэвідам Лукам у 1809 годзе, і ён ператварыў тое, што калісьці было млынам для збожжа, у тэкстыльную вытворчасць  (англ.) (бел.. Ён усталяваў часальную машыну для вытворчасці шарсцяной пражы і ткацкія станкі для вырабу гэтай воўны ў тканіны пад назвами каразея і сацінет. Маючы патрэбу ў большай магутнасці, чым можа даць сама рака, Лук усталяваў плаціну, каб падняць узровень вады ў сажалцы. Яго фабрыка вырабляла сацінет, воданепранікальную тканіну, якая выкарыстоўвалася для вопраткі для кітабойнага промыслу і марскога плавання. Томас Брэдлі набыў маёмасць у 1845 годзе і пабудаваў новую тэкстыльную фабрыку, якая квітнела да 1860-х гадоў, у асноўным дзякуючы папулярнасці выкарыстання сацінету ў воданепранікальнай ваеннай форме грамадзянскай вайны. Гэты будынак млына, дзе цяпер знаходзіцца штаб-кватэра садовага клуба Martha’s Vineyard, стаіць і сёння.