Узброенае паўстанне ў Гранадзе (1936)

Узброенае паўстанне ў Гранадзе
Асноўны канфлікт: Грамадзянская вайна ў Іспаніі
Дата	20—23 ліпеня 1936 года
Месца	Гранада
Вынік	перамога паўстанцаў
Праціўнікі
Другая Іспанская Рэспубліка Паўстанцы-нацыяналісты

Узброенае паўстанне ў Гранадзе — частка падзей ліпеньскага путчу 1936 года ў Іспаніі, калі мяцежныя вайскоўцы ўзялі пад кантроль горад Гранада.

Бунт пачалі байцы гранадскага гарнізона а пяці гадзін раніцы 20 ліпеня, адразу пасля поспехаў іншых змоўшчыкаў у Мелільі і Севільі, якія паўстанцы-нацыяналісты захапілі яшчэ 17—18 ліпеня. Камандуючы гарадскімі воінскімі часцямі Мігель Кампінс быў вымушаны перайсці на бок путчыстаў, у той час як тым хутка ўдалося ўсталяваць кантроль над цэнтрам Гранады. Грамадзянскі губернатар Сезар Торэс Марцінес, камандзір мясцовай грамадзянскай гвардыі, мэр і старшыня савета былі арыштаваны. Паўстанцам таксама атрымалася заняць аэрадром Арміла і іншыя стратэгічныя кропкі^[1].

Рабочыя і тыя, хто заставаліся вернымі ўраду, замацаваліся ў раёне Альбайсін. Супраціўлянцы былі дрэнна ўзброены і дэзарганізаваны, таму паўстанцы пры падтрымцы артылерыі пасля некалькіх дзён баёў здолелі захапіць аплот рэспубліканцаў у Грэнадзе^[2].

Падчас гэтых падзей нацыяналісты разгарнулі рэпрэсіі супраць рэспубліканцаў. Многіх палонных забівалі. Дакладны лік ахвяраў палітычнага гвалту ў Грэнадзе невядомы^[3].

• Gibson, Ian (1981). El Asesinato de Federico García Lorca. Barcelona: Editorial Bruguera.
• Preston, Paul (2013). El Holocausto Español. Odio y Exterminio en la Guerra Civil y después. Barcelona: Debolsillo.
• Thomas, Hugh (1976). Historia de la Guerra Civil Española. Barcelona: Círculo de Lectores. ISBN 84-226-0874-X.