Эўджэніа Мантале

Эўджэніа Мантале
Эўджэніа Мантале
	італ.: Eugenio Montale
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	12 кастрычніка 1896[…]
Месца нараджэння	Генуя, правінцыя Генуя, Лігурыя, Італія;
Дата смерці	12 верасня 1981[…] (84 гады)
Месца смерці	Мілан, правінцыя Мілан[d], Ламбардыя, Італія;
Пахаванне	Cemetery of San Felice a Ema[d];
Грамадзянства	Італія; Каралеўства Італія;
Бацька	Domenico Montale[d]
Маці	Giuseppina Ricci[d]
Жонка	Drusilla Tanzi[d]
Месца працы	Gabinetto Vieusseux[d];
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, журналіст, перакладчык, палітык, бібліятэкар, празаік, рэдактар, музычны крытык, літаратурны крытык
Мова твораў	італьянская мова
Грамадская дзейнасць
Партыя	Italian Republican Party[d];
Прэміі	Нобелеўская прэмія па літаратуры (1975)
Узнагароды	кавалер Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (2 чэрвеня 1965) вялікі афіцэр ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (27 снежня 1961) Залаты вянок[d] (1973) honorary doctorate from the University of Nice-Sophia Antipolis[d] (1976) Прэмія Фельтрынелі[d]
Подпіс
	Творы ў Вікікрыніцах
	Медыяфайлы на Вікісховішчы
	Цытаты ў Вікіцытатніку

Эўджэніа Мантале^[7] (італ.: Eugenio Montale, 12 кастрычніка 1896, Генуя-12 верасня 1981, Мілан) — італьянскі паэт, празаік, літаратурны крытык. Пажыццёвы сенатар.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і камерсанта. У юнацтве браў урокі спеваў, хацеў стаць оперным спеваком. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне. У 1920-х працаваў у фларэнційскім выдавецтве, у бібліятэцы. У 1938 пасля адмовы ўступіць у фашысцкую партыю быў звольнены. У 1943 яго вершы былі нелегальна вывезены за мяжу і апублікаваны за мяжой (Швейцарыя). Пасля вайны пераехаў у Мілан, супрацоўнічаў з газетай «Кар’ерэ дэла Сера» як літаратурны і музычны крытык.

Прызнанне

У 1967 за заслугі перад італьянскай культурай Монтале атрымаў званне пажыццёвага сената ра, у 1975 яму была прысуджана Нобелеўская прэмія па літаратуры. На вершы Мантале пісаў музыку італьянскі кампазітар Гафрэда Петрасі (1904—2003).

Творы

Ossi di seppia / панцыры каракаціц (1925)
Le occasioni / Абставіны (1939)
Finisterre / Фіністэрэ(1943)
Farfalla di Dinard / Дынарскі матылёк (1956, вершы ў прозе)
La bufera e altro / Бура і іншае (1956)
Satura / Сатура (1971)
Mottetti / Мотеты (1973)
Quaderno di quattro anni / Сшытак за чатыры гады (1977)

Беларускія пераклады

Сон вязня: (верш) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Шаўня А. А. — Мн., 1974.
Вугор: (верш) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Барадулін Р. — Мн., 1974.
Узбярэжная; Твой парыў: (вершы) // Ад вежаў Ферары / Пераклад з італьянскай мовы Стральцоў М. — М., 1974.