20 Лебед
Податоци од набљудување Епоха J2000 Рамноденица J2000
Соѕвездие
Лебед
Ректасцензија 19ч 50м &10000000003772371000000 37,72371с [ 1]
Деклинација
+52° 59′ &10000000000167901000000 16,7901″[ 1]
Прив. величина (V) 5,030[ 2]
Особености
Спектрален тип
K3 III CN2 [ 3]
B−V Боен показател
1,280[ 2]
Астрометрија Радијална брзина (Rv ) −22,04 ± 0,15 [ 4] Сопствено движење (μ) Рект: −10,29[ 1] млс /г Дек.: −69,68[ 1] млс /г Паралакса (π) 16.11 ± 0.14[ 1] млс Оддалеченост 202 ± 2 сг пс ) Податоци Маса 1,28[ 2] M ☉ Полупречник 13[ 5] R ☉ Површ. грав. (log g ) 2,2[ 5] Сјајност 57,5[ 2] L ☉ Температура 4.337 ± 67 [ 2] K Вртежна брзина (v sin i ) 4,6[ 5] Други ознаки Наводи во бази SIMBAD — податоци
20 Лебед — единечна,[ 7] ѕвезда во северното соѕвездие , Лебед . Станува збор за темна ѕвезда, но може да се забележи со голо око со привидна ѕвездена величина од ,03.[ 2] промената на паралаксата од 16 млс ,[ 1] светлосни години . Се приближува кон Сончевиот Систем со околусончева радијална брзина од −22 км/с .[ 4]
Станува збор за ѕвезда во поодмината старост, односно црвен џин со ѕвездена класификација K3 III CN2 ,[ 3] водородот како гориво во своето јадро и сега е во процес на ширење. Наставката укажува дека се присутни невообичаено силни линии на цијан во спектарот . 20 Лебед е катологизирана како една од најмалку променлива ѕвезда во Хипаркосовиот каталог, менувајќи го својот сјај за не повеќе од 0,01 величина.[ 8] [ 2] Сончевата маса и се проширила за 13[ 5] Сончевиот полупречник . Ѕвездата зрачи 57,5 пати од Сончевата сјајност од својата зголемена фотосфера при делотворна температура од 4.337 K.[ 2]
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 van Leeuwen, F. (November 2007), „Validation of the new Hipparcos reduction“, Astronomy and Astrophysics , 474 (2): 653–664, arXiv :0708.1752 Bibcode :2007A&A...474..653V , doi :10.1051/0004-6361:20078357 . ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Luck, R. Earle (2015), „Abundances in the Local Region. I. G and K Giants“, Astronomical Journal , 150 (3), 88, arXiv :1507.01466 Bibcode :2015AJ....150...88L , doi :10.1088/0004-6256/150/3/88 . ↑ 3,0 3,1 Keenan, Philip C.; McNeil, Raymond C. (1989), „The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars“, Astrophysical Journal Supplement Series , 71 : 245, Bibcode :1989ApJS...71..245K , doi :10.1086/191373 ↑ 4,0 4,1 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics . 616 . A1. arXiv :1804.09365 Bibcode :2018A&A...616A...1G doi :10.1051/0004-6361/201833051 Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Massarotti, Alessandro; и др. (January 2008), „Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 Hipparcos Giants and the Role of Binarity“, The Astronomical Journal , 135 (1): 209–231, Bibcode :2008AJ....135..209M , doi :10.1088/0004-6256/135/1/209 . ↑ „20 Cyg“ . SIMBAD Центар за астрономски податоци во Стразбур .(англиски) ↑ Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society , 389 (2): 869–879, arXiv :0806.2878 Bibcode :2008MNRAS.389..869E , doi :10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x . ↑ Adelman, S. J. (2001), „Research Note Hipparcos photometry: The least variable stars“, Astronomy and Astrophysics , 367 : 297, Bibcode :2001A&A...367..297A , doi :10.1051/0004-6361:20000567 .
