32 Лебед

32 Лебед
	Местоположбата на 32 Лебед (заокружена)
Податоци од набљудување; Епоха J2000 Рамноденица J2000
Соѕвездие	Лебед
Ректасцензија	20ч 15м 28,32289с
Деклинација	+47° 42′ 51,1609″
Прив. величина (V)	3.98 (3.90 - 4.14)
Особености
Спектрален тип	K5 Iab + B7 V
U−B Боен показател	+1.03
B−V Боен показател	+1.52
Променлив тип	алголски
Астрометрија
Радијална брзина (Rv)	-14.4 км/с
Сопствено движење (μ)	Рект: +5.30 млс/г; Дек.: +2.33 млс/г
Паралакса (π)	3.08 ± 0.6 млс
Оддалеченост	приб. 1.100 сг ; (приб. 320 пс)
	Орбита
Период (P)	1.147,8 дена
Голема полуоска (a)	5.50 ± 1.20 mas
Занесеност (e)	0.300
Наклон (i)	65.50 ± 8.30°
Перицентарска епоха (T)	2433141.8 HJD
Аргумент на перицентарот (ω); (споредна)	218.20°
Податоци
32 Лебед A
Маса	7.45 M☉
Полупречник	184 R☉
Површ. грав. (log g)	0.78
Сјајност	6,600 L☉
Температура	3,840 K
32 Лебед B
Маса	4.13 M☉
Полупречник	3.0 R☉
Сјајност	302 L☉
Температура	16,200 K
Други ознаки
	ο2 Cyg, ο3 Cyg, 32 Cyg, BD+47°3059, HIP 99848, HR 7751, SAO 49385, V1488 Cyg
Наводи во бази
SIMBAD	— 32 Cyg
	— 32 Cyg A
	— 32 Cyg B

32 Лебед (Омикрон² Лебед, ο² Лебед) — ѕвезда во соѕвездието Лебед. Таа е четврта сјајна ѕвезда што може да се види со голо око под значително темно небо. Паралаксата дава проценето растојание од 1.100 светлосни години (320 парсек) од Земјата.^[1] Меѓутоа, Шредер и други (2007) наведуваат дека вистинската вредност, може да е 1.174 светлосни години (360 парсек).^[7] Иако се води како двојна ѕвезда со делови кои не можат да се забележат одвоено, има две ознаки во каталогот „Хенри Дрејпер“, со идентична сјајност и позиции, но покажуваат спектрален вид на два дела.^[10]

Бајеровото означување ο (омикрон) било различно користено на две или три од ѕвездите 30, 31 и 32 Лебед. 32 Лебед била означена, различно, како ο² или ο³ Лебед — затоа, за појасно, се претпочита да се користи Флемстидовото означување 32 Лебед.^[9]

Првиот дел од овој систем, 32 Лебед А, има ѕвездена класификација K5 Iab, што означува дека е суперџин. Неговата делотворна температура од 3.840 K се наоѓа во рангот на портокаловите суперџинови,^[7] што му дава портокалова нијанса.^[11] Оваа ѕвезда има четири пати повеќе маса од Сонцето и надворешноста се шири околу 184 пати од Сончевиот полупречник.^[7] Испушта 6.600 пати од сјајноста на Сонцето.^[7]

Придружникот, 32 Лебед B, е помала од првата, со четири пати од Сончевата маса и трипати од Сончевиот полупречник.^[7] Има поголема делотворна температура од 16.200 K^[8] и испушта околу 300 пати повеќе од Сончевата сјајност.^[7] Оваа ѕвезда има синобела нијанса во главната низа.

Двете ѕвезди создаваат систем на еклиптичка двојка (означување на променливи ѕвезди: V1488 Cyg) слично на Алгол. Орбиталната рамнина на двете ѕвезди е скоро израмнето со видливата линија од Земјата, така што џинот се затемнува со вториот дел еднаш по орбита. Во текот на затемнувањето, може да се видат оддавни линии во спектарот на овој систем. Овие потекнуваат од ѕвездениот ветер од џинот. Околу синобелата ѕвезда, ветерот е јонизиран.^[12] Џинот губи маса со стапка од 1.3 × 10⁻⁸ повеќе од масата на Сонцето по година, или колку масата на Сонцето на секои 77 милиони години.^[7]

Каталогот за двојни ѕвезди Вашингтон и каталогот на составници на двојни и повеќекратни ѕвезди го впишуваат придружникот оддалечен 208". Оваа ѕвезда е осма со сјајност под А класа HD 192933.^[13]^[14]

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 van Leeuwen, F. (November 2007), „Validation of the new Hipparcos reduction“, Astronomy and Astrophysics, 474 (2): 653–664, arXiv:0708.1752, Bibcode:2007A&A...474..653V, doi:10.1051/0004-6361:20078357.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Johnson, H. L.; и др. (1966), „UBVRIJKL photometry of the bright stars“, Communications of the Lunar and Planetary Laboratory, 4 (99): 99, Bibcode:1966CoLPL...4...99J.
↑ ^3,0 ^3,1 Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; и др. (2009). „VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)“. VizieR On-line Data Catalog: B/gcvs. Originally published in: 2009yCat....102025S. 1. Bibcode:2009yCat....102025S.
↑ Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (2008). „A catalogue of multiplicity among bright stellar systems“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 389 (2): 869. arXiv:0806.2878. Bibcode:2008MNRAS.389..869E. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x.
↑ Wilson, Ralph Elmer (1953), „General catalogue of stellar radial velocities“, Washington, Carnegie Institution of Washington, Bibcode:1953GCRV..C......0W.
↑ Jancart, S.; и др. (October 2005), „Astrometric orbits of S_B^9 stars“, Astronomy and Astrophysics, 442 (1): 365–380, arXiv:astro-ph/0507695, Bibcode:2005A&A...442..365J, doi:10.1051/0004-6361:20053003.
↑ ^7,00 ^7,01 ^7,02 ^7,03 ^7,04 ^7,05 ^7,06 ^7,07 ^7,08 ^7,09 ^7,10 ^7,11 ^7,12 ^7,13 ^7,14 Schröder, K.-P.; Cuntz, M. (April 2007), „A critical test of empirical mass loss formulas applied to individual giants and supergiants“, Astronomy and Astrophysics, 465 (2): 593–601, arXiv:astro-ph/0702172, Bibcode:2007A&A...465..593S, doi:10.1051/0004-6361:20066633.
↑ ^8,0 ^8,1 Malkov, O. Yu. (December 2007), „Mass-luminosity relation of intermediate-mass stars“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 382 (3): 1073–1086, Bibcode:2007MNRAS.382.1073M, doi:10.1111/j.1365-2966.2007.12086.x.
↑ ^9,0 ^9,1 Kostjuk, N. D. (2004). „VizieR Online Data Catalog: HD-DM-GC-HR-HIP-Bayer-Flamsteed Cross Index (Kostjuk, 2002)“. VizieR On-line Data Catalog: IV/27A. Originally published in: Institute of Astronomy of Russian Academy of Sciences (2002). 4027. Bibcode:2004yCat.4027....0K.
↑ Nesterov, V. V.; Kuzmin, A. V.; Ashimbaeva, N. T.; Volchkov, A. A.; Röser, S.; Bastian, U. (1995). „The Henry Draper Extension Charts: A catalogue of accurate positions, proper motions, magnitudes and spectral types of 86933 stars“. Astronomy and Astrophysics. 110. Bibcode:1995A&AS..110..367N.
↑ „The Colour of Stars“, Australia Telescope, Outreach and Education, Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, December 21, 2004, Архивирано од изворникот на March 10, 2012, Посетено на 2012-01-16.
↑ Eaton, J. A. (November 2008), „Emission Lines in 32 Cygni“, The Journal of Astronomical Data, 14, Bibcode:2008JAD....14....3E.
↑ Mason, Brian D.; Wycoff, Gary L.; Hartkopf, William I.; Douglass, Geoffrey G.; Worley, Charles E. (2001). „The 2001 US Naval Observatory Double Star CD-ROM. I. The Washington Double Star Catalog“. The Astronomical Journal. 122 (6): 3466. Bibcode:2001AJ....122.3466M. doi:10.1086/323920.
↑ Dommanget, J.; Nys, O. (1994). „Catalogue des composantes d'etoiles doubles et multiples (CCDM) premiere edition - Catalogue of the components of double and multiple stars (CCDM) first edition“. Com. de l'Observ. Royal de Belgique. 115: 1. Bibcode:1994CoORB.115....1D.