မီးမလောင်ကျောင်း မီးမလောင်ကျောင်းသည် နရပတိစည်သူ (၁၁၇၄ - ၁၂၁၁) ၏ ကောင်းမှုဟု ဆိုကြလေသည်။ ထိုဂူဘုရားကို နှောင်းခေတ်များတွင် ပြုပြင်မွမ်းမံခဲ့ ကြသည်။
ဗိသုကာလက်ရာအောက်ခြေအုတ်ခုံ၏ ထုထည်သည် ခိုင်ခံ၏။ တဆယ့်သုံးပေ မြင့်သည်။ အုတ်ခုံပေါ်တွင် တည်ထားသော ဂူဘုရားသို့ လှေကားအမြင့်ဖြင့် တက်ရလေသည်။ ဤသည်မှာ မီးဘေး၊ ရေဘေးစသော ဘေးအန္တရာယ်အသီးသီးမှ ကင်းဝေးရအောင် စီမံခဲ့ခြင်းပေလောဟု တွေးတောစရာ ဖြစ်လေသည်။ အမှန်စင်စစ် ပုဂံဒေသသည် ပူပြင်းခြောက်သွေ့၍ မီးရန်နှင့် မကင်း။ ဤသည်ကို ရည်၍လည်း ပုဂံဒေသကို အချို့က တတ္တဒေသဟူ၍ အမည်ပေးခဲ့ဟန် တူသည်။ ၁၂၂၅ ခုနှစ်တွင် ပုဂံသည် မီးဘေးအကြီးအကျယ်ကြုံခဲ့ဖူးသည်။ ကိုးကား
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
