မြန်မာနိုင်ငံ၏ ဘုရင်များ စာရင်း
ဤသည်မှာ မြန်မာထီးနန်းဆက်ခံသူများ စာရင်းဖြစ်ပြီး၊ ယနေ့ခေတ် မြန်မာနိုင်ငံတွင် တည်ရှိထွန်းကားခဲ့သော အဓိက ပြည်ထောင်များအားလုံး၏ ဘုရင်၊ ဧကရာဇ်များကို ဖော်ပြထားသည်။ မြန်မာရာဇဝင်ကျမ်းများ အရ မြန်မာပြည်၏ ဘုရင်စနစ်များ (မွန်၊ ဗမာ၊ ရခိုင်) သည် ဘီစီ ၉ ရာစုတွင် စတင်ခဲ့သည်ဟု ဆိုပြီး အတည်ပြုနိုင်သော အချက်အလက်များကို အနော်ရထာ ပုဂံထီးနန်းတက်သည့် အေဒီ ၁၀၄၄ ခုနှစ်အလွန်ကာလတွင် ထင်ရှားစွာတွေ့ရသည်။ အချက်အလက်များသည် ၁၀၄၄ ခုနှစ်နှင့် ပိုဝေးလေလေ၊ အတည်ပြုရန် ပိုခက်ခဲလေလေ ဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ၉ ရာစုတွင် ပုဂံမြို့တည်ခြင်းကို အတည်ပြုနိုင်သည် - သို့သော် ရာဇဝင်များတွင် ဖော်ပြထားသည့် အတိအကျ ရက်စွဲဖြစ်သော ၈၄၉ ခုနှစ်၏ တိကျမှန်ကန်မှုမှာ မေးခွန်းထုတ်စရာ ဖြစ်နေသေးသည်။ သို့သော် ၂ ရာစုဟု သတ်မှတ်ထားသော ရှေးဦးပုဂံမင်းဆက်၏ အစကို အတည်မပြုနိုင်သေးပါ။[၁] ပုဂံမတိုင်မီ မြန်မာထီးနန်းများအတွက် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ရှေးဦးနှင့် ဒဏ္ဍာရီလာ ဘုရင်များ စာရင်းကို ကြည့်ပါ။ နန်းစံကာလ ရက်စွဲများသည် အပိုင်းတစ်ခုစီတွင် ဆွေးနွေးထားသည့် နောက်ဆုံးအတည်ပြုနိုင်သော ရက်စွဲများကို လိုက်နာထားသည်။ အစောပိုင်း ပြည်ထောင်များပုဂံ (၈၄၉–၁၂၉၇)ခေတ်ဦးပုဂံပြည် (၁၀၄၄ အထိ)ဤသည်မှာ ပင်မရာဇဝင်ကျမ်း လေးစောင်မှ ဖော်ပြထားသော ရှေးခေတ်ပုဂံဘုရင်များ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း စာရင်းဖြစ်သည်။ အနော်ရထာမင်းမတိုင်မီ ကျောက်စာအထောက်အထားများမှာ ညောင်ဦးစောရဟန်း နှင့် ကွမ်းဆော်ကြောင်းဖြူ တို့အတွက်သာ ယခုအချိန်ထိ တွေ့ရှိရသည်။ စာရင်းသည် မှန်နန်းရာဇဝင် အရ ပုဂံမြို့ကို ခိုင်ခံ့စေခဲ့သော ပျဉ်ပြားမင်းမှ စတင်သည်။ ဇာတာတော်ပုံရာဇဝင် ကို ပုဂံခေတ်အတွက် အတိကျဆုံး ရာဇဝင်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားသည်။
ဤစာရင်းသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ရာဇဝင်ကျမ်းများတွင် ဖော်ပြထားသော အစဉ်လိုက်နှင့် နန်းစံကာလများကို လိုက်နာထားသည်။ ဂေါ်ဒင် လုစ်သည် နရသိင်္ဃ မင်းကို အသိအမှတ်မပြုဘဲ ၁၁၆၅ နှင့် ၁၁၇၄ ခုနှစ်အကြား ကိုးနှစ်တာ ဘုရင်မဲ့ကာလ ဖြစ်နိုင်သည်ဟု အဆိုပြုခဲ့သည်။ သို့သော် လုစ် ၏ အဆိုပြုချက်ကို ပြင်းထန်စွာ မေးခွန်းထုတ်ခြင်းခံခဲ့ရပါသည်။ ထို့အပြင် လုစ် သည် နရသိင်္ဃ ဥဇနာမင်းသည် ၁၂၃၁ နှင့် ၁၂၃၅ ခုနှစ်အကြား နန်းစံခဲ့သည်ဟု အဆိုပြုခဲ့သော်လည်း ၎င်းအဆိုပြုချက်သည်လည်း အပြည့်အဝ လက်ခံခြင်း မခံရသေးပါ။[၂]
ပြည်ထောင်ငယ်များမြင်စိုင်း (၁၂၉၇–၁၃၁၃)မှန်နန်း ရာဇဝင် မတိုင်မီ အဓိက ရာဇဝင်ကျမ်းအားလုံးက ပူးတွဲအုပ်ချုပ်မှုသည် မြန်မာသက္ကရာဇ် ၆၇၄ ခုနှစ် (၁၃၁၂/၁၃) တွင် အဆုံးသတ်သည်ဟု ဆိုသော်လည်း မှန်နန်းရာဇဝင် က မြန်မာသက္ကရာဇ် ၆၇၂ ခုနှစ် (၁၃၁၀/၁၁) တွင် အဆုံးသတ်သည်ဟု ဆိုထားသည်။ ကျောက်စာအထောက်အထားများအရ ပထမညီအစ်ကိုသည် ၁၃၁၀ ပြည့်နှစ်၊ ဧပြီလ ၁၃ ရက်နေ့တွင် ကွယ်လွန်ခဲ့သော်လည်း ဒုတိယညီအစ်ကိုမှာ အသက်ရှင်နေဆဲဖြစ်ကြောင်း ပြသနေပါသည်။
ပင်းယ (၁၃၁၃–၁၃၆၄)အောက်ပါ ရက်စွဲအများစုသည် သန်းထွန်းနှင့် ဂေါ်ဒင် လုစ် တို့ထံမှ ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့သည် ရာဇဝင်များတွင် ဖော်ပြထားသော ရက်စွဲများကို ကျောက်စာများနှင့် တိုက်ဆိုင်စစ်ဆေးခဲ့သည်။ မြင်စိုင်းစည်သူ မင်းသည် မည်သည့်ရာဇဝင်တွင်မျှ မပါဝင်ပါ။[၃]
စစ်ကိုင်း (၁၃၁၅–၁၃၆၄)
အင်းဝ (၁၃၆၄–၁၅၅၅)အင်းဝခေတ်နှင့်ပတ်သက်၍ မြန်မာရာဇဝင်စာအုပ်အမျိုးမျိုးတွင် နန်းစံသက္ကရာဇ်များ ဆင်တူသော်လည်း တစ်ထပ်တည်းမကျပေ။[၄] အောက်ပါဇယားသည် မှန်နန်း ရာဇဝင်နှင့် (မဟာရာဇဝင် အတွဲ ၂ ၂၀၀၆၊ စာ ၃၅၂-၃၅၅) တွင် ဖော်ပြထားသည့် ရက်စွဲများ ဖြစ်သည်။ G.E. Harvey (Harvey 1925: 366) မှ ဖော်ပြထားသော နန်းစံသက္ကရာဇ်များသည် အများအားဖြင့် ရာဇဝင်နှင့် ကျောက်စာအထောက်အထားများဖြင့် အတည်ပြုထားသော ရက်စွဲများထက် တစ်နှစ်ခန့် (တစ်နှစ်နောက်ကျ၍) ကွာခြားနေသည်။
ဟံသာဝတီ (၁၂၈၇–၁၅၃၉၊ ၁၅၅၀–၁၅၅၂)
မြောက်ဦး (၁၄၂၉–၁၇၈၅)ဤနန်းစံကာလများသည် ရခိုင်ရာဇဝင်ဖြစ်သော ရခိုင်ရာဇဝင်သစ် (စန္ဒမာလာလင်္ကာရ အတွဲ ၂၊ ၁၉၃၁) မှ ဖြစ်ပြီး၊ (Eade 1989) ကို အသုံးပြု၍ အနောက်တိုင်းပြက္ခဒိန်သို့ ပြောင်းလဲထားသည်။ ၁၅၈၂ ခုနှစ်နောက်ပိုင်း ပြောင်းလဲထားသော ရက်စွဲများသည် ဂရီဂေါရီးယန်း ပြက္ခဒိန်အရ ဖြစ်သည်။ (အချို့သော ရခိုင်ရာဇဝင်များတွင် တိုင်းပြည်တည်ထောင်သည့်နှစ်ကို တစ်နှစ်နောက်ကျ၍ ၁၄၃၀ ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ထို့အပြင်၊ တိုင်းပြည်ပျက်သုဉ်းသည့်နေ့ရက်ကို မြန်မာမှတ်တမ်းများအရ ၁၇၈၅ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ ၂ ရက်နေ့ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ရခိုင်မှတ်တမ်းများတွင်မူ တစ်ရက်စောပြီး ၁၇၈၅ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ ၁ ရက်နေ့ဟု ဖော်ပြထားသည်။)
ပြည် (၁၄၈၂–၁၅၄၂)
တောင်ငူ (၁၅၁၀–၁၇၅၂)
အောက်ပါတို့သည် မဟာရာဇဝင်နှင့် မှန်နန်းရာဇဝင်တို့တွင် ဖော်ပြပါရှိသော မြန်မာနန်းသက်များကို အခြေခံထားခြင်း ဖြစ်သည်။
မှတ်စုများကိုးကား
ကျမ်းပြုစာရင်း
|
Portal di Ensiklopedia Dunia