இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிப்பு

இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிப்பு
Proclamation of Indonesian Independence
Proklamasi Kemerdekaan Indonesia

சுகார்னோ இந்தோனேசியாவின் விடுதலையை அறிவிக்கிறார். அருகில் முகமது அட்டா
நாள்	17 ஆகத்து 1945; 79 ஆண்டுகள் முன்னர் (1945-08-17)
நேரம்	காலை 10:00 இந்தோனேசிய நேரம் (ஒ.ச.நே + 09:00)
இடம்	56-பெகாங்சான் தைமூர் சாலை; சுகார்னோவின் இல்லம்
அமைவிடம்	ஜகார்த்தா
பங்கேற்றோர்	கையொப்பமிட்டவர்கள்: சுகார்னோ முகமது அட்டா
இந்தோனேசிய விடுதலை நாள்

இந்தோனேசிய வரலாறு
காலவரிசை
வரலாற்றுக்கு முன் பழங்கற்காலம் சாவக மனிதன் 1,000,000 புளோரெஸ் மனிதன் 94,000–12,000 புதிய கற்காலம் தோபா வெடிப்பு 75,000 புனி பண்பாடு 400 கிமு
இந்து பௌத்தம் சாலகநகரா இராச்சியம் 130–362 கூத்தாய் இராச்சியம் 350–1605 தருமநகரா இராச்சியம் 400–500 கந்தோலி இராச்சியம் 400-500 கலிங்க இராச்சியம் 500–600 மெலாயு இராச்சியம் 600–1347 சிறீவிஜயம் 600–1025 சைலேந்திர வம்சம் 600–900 காலோ இராச்சியம் 669–1482 மாதரம் இராச்சியம் 716–1016 சஞ்சய வம்சம் 732–910 வர்மதேவ வம்சம் 914–1011 பாலி இராச்சியம் 914–1908 ஈசான வம்சம் 929–1016 சுண்டா இராச்சியம் 932–1579 காகுரிப்பான் இராச்சியம் 1019–1045 கேடிரி அரசு 1045–1221 பிளம்பாங்கான் 1236–1580 தருமசிராயா இராச்சியம் 1183–1347 பண்ணை இராச்சியம் 1000–1300 சிங்காசாரி அரசு 1222–1292 மஜாபாகித்து அரசு 1293–1527 இந்திரகிரி அரசு 1347–1945
சுல்தானகங்கள் பியூருலாக் சுல்தானகம் 840–1292 லூவு இராச்சியம் 1000–1400 இலமூரி சுல்தானகம் 1200–1300 அரு இராச்சியம் 1225–1613 தெர்னாத்தே சுல்தானகம் 1257–1914 சமுத்திர பசாய் சுல்தானகம் 1267–1521 மலையபுரம் (பகாருயோங்) 1347–1833 புரூணை சுல்தானகம் 1368–1888 வஜோ சுல்தானகம் 1399–1957 மலாக்கா சுல்தானகம் 1400–1511 சூலு சுல்தானகம் 1405–1851 சிரபோன் சுல்தானகம் 1445–1677 ஜம்பி சுல்தானகம் 1460–1904 டெமாக் சுல்தானகம் 1475–1554 அச்சே சுல்தானகம் 1496–1903 தெர்னாத்தே சுல்தானகம் 1486–1914 பச்சான் சுல்தானகம் 1515–1946 திடோர் சுல்தானகம் 1500–1967 சைலோலோ சுல்தானகம் 1496–1903 பான்தேன் சுல்தானகம் 1526–1813 பஞ்சார் சுல்தானகம் 1526–1863 கலினியாமத் சுல்தானகம் 1527–1599 மாதரம் இராச்சியம் 1500–1700 ஜொகூர் சுல்தானகம் 1528–1877 இலங்கத்து சுல்தானகம் 1568–1946 கைமனா இராச்சியம் 1600–1926 அசாகான் சுல்தானகம் 1630–1946 பலெம்பாங் சுல்தானகம் 1659–1823 சம்பாசு சுல்தானகம் 1671–1956 சியாக் சுல்தானகம் 1725–1946 சுரகர்த்தா சுல்தானகம் 1745–1946 யோக்யகர்த்தா சுல்தானகம் 1755–1945 பொந்தியானா சுல்தானகம் 1771–1950 டெலி சுல்தானகம் 1814–1946 ரியாவ் லிங்கா சுல்தானகம் 1824–1911
கிறித்துவ இராச்சியங்கள் லாரான்துக்கா இராச்சியம் 1515–1904 போலாங் இராச்சியம் 1670–1950
சீன இராச்சியங்கள் ஏசுன் கூட்டமைப்பு 1776–1854 லான்பாங் குடியரசு 1777–1884 சந்தியாகோ குடியரசு 1777–1853
ஐரோப்பியர்கள் இந்தோனேசியாவில் போர்த்துகீசியர்கள் 1512–1850 எசுபானியர்கள் 1521–1677 இடச்சுக் கிழக்கிந்திய நிறுவனம் 1602–1799 பிரித்தானிய பென்கூலன் 1685–1824 பிரெஞ்சு பிரித்தானிய இடைக்காலம் 1806–1816 டச்சு கிழக்கிந்திய தீவுகள் 1800–1942
இந்தோனேசிய தோற்றம் தேசிய விழிப்புணர்வு 1908–1942 சப்பானிய ஆக்கிரமிப்பு 1942–1945 இந்தோனேசிய புரட்சி 1945–1949 ஐக்கிய இந்தோனேசியா 1949–1950
இந்தோனேசிய குடியரசு தாராளமய மக்களாட்சி 1950–1959 வழிகாட்டப்பட்ட மக்களாட்சி 1959–1966 புத்தாக்கத்தின் தொடக்கம் 1966–1967 புத்தாக்கம் 1967–1998 இந்தோனேசிய மறுமலர்ச்சி 1998–present
பகுதிகள் ஜகார்த்தா பாலி போகோர் பாண்டுங்
பா உ தொ

இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிப்பு (ஆங்கிலம்: Proclamation of Indonesian Independence; இந்தோனேசியம்: Proklamasi Kemerdekaan Indonesia) என்பது நெதர்லாந்து நாட்டில் இருந்து இந்தோனேசியா விடுதலை பெறுவதாக அறிவிக்கப்பட்ட நாளைக் குறிப்பிடுவதாகும்.

17 ஆகத்து 1945, வெள்ளிக்கிழமை, தோக்கியோ நேரப்படி காலை 10:00 மணிக்கு, ஜகார்த்தா, 56-பெகாங்சான் தைமூர் சாலை (Jalan Pegangsaan Timur), சுகார்னோவின் வீட்டில் இருந்து; சுகார்னோவினால் இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிக்கப்பட்டது.^[1][2] இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிப்பு ஆவணத்தில் சுகார்னோ மற்றும் முகமது அட்டா (Mohammad Hatta) ஆகிய இருவரும் கையெழுத்திட்டனர். அவர்கள் முறையே அதிபர் மற்றும் துணை அதிபராக அடுத்த நாள் நியமிக்கப்பட்டனர். 18 சூன் 1946 அன்று, வெளியிடப்பட்ட அரசாங்க தீர்ப்பாணையின் மூலம் இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிக்கப்பட்ட தேதி பொது விடுமுறை நாளாக மாற்றப்பட்டது.^[3]

இந்தோனேசியாவில் பல புரட்சிகள் ஏற்படுவதற்கும்; டச்சுக்காரர்களுக்கு எதிராக ஆயுதம் ஏந்திய போராட்டங்கள் நடைபெறுவதற்கும்; மேலும் பல ஆர்ப்பாட்டத் தொடர் நிகழ்ச்சிகள் நடைபெறுவதற்கும்; இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிப்பு ஒரு மூலகாரணமாக அமைந்தது.

அந்த அறிவிப்பிற்குப் பின்னர், இந்தோனேசிய தேசியப் புரட்சி (Indonesian National Revolution) உருவானது; மற்றும் டச்சுக்காரர்களுக்கு எதிராக இந்தோனேசியர்களின் ஆயுதமேந்திய எதிர்ப்புகளும் தொடங்கின. 1949-இல் இந்தோனேசியாவின் விடுதலை அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்படும் வரையில், நெதர்லாந்து நாட்டிற்கு எதிரான போராட்டங்கள்; மற்றும் டச்சு சார்பு இந்தோனேசிய மக்களுக்கு (Pro-Dutch civilians) எதிரான போராட்டங்களும் தொடர்ந்தன.^[1]

1942-ஆம் ஆண்டில், இரண்டாம் உலகப் போரின் போது இந்தோனேசியாவை ஜப்பானியர்கள் கைப்பற்றிய போது, டச்சுக்காரர்கள் அந்த நாட்டை விட்டு வெளியேறினர். அதன் பின்னர் ஜப்பானியர்கள் இந்தோனேசியாவை மூன்று ஆண்டுகாலம் ஆட்சி செய்தனர். ஜப்பானியர்கள் இந்தோனேசியாவில் இருந்து வெளியேறிக் கொண்டிருக்கும் போது, இந்தோனேசியாவின் விடுதலை அறிவிக்கப்பட்டது.

இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின்னர், டச்சுக்காரர்கள் இந்தோனேசியாவை மீண்டும் ஆட்சி செய்யத் தொடங்கினால், அவர்களுக்கு பிரச்சினைகளை உருவாக்க வேண்டும் என்பதற்காக இந்தோனேசியாவிற்கு விடுதலை வழங்க ஜப்பானியர் முடிவு செய்தனர். ஆகத்து 6 மற்றும் 9-ஆம் தேதிகளில் ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாக்கி மீது அணுகுண்டுகள் வீசப்பட்டன.^[4][5]

அதன் பின்னர், இந்தோனேசியா ஜப்பான் நாட்டுத் தரப்பினர் இடையே நடைபெற்ற பேச்சுவார்த்தைகளின் மூலமாக இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிப்பு ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டது.^[6][7]

• Anderson, Benedict (1961). Some Aspects of Indonesian Politics under the Japanese occupation, 1944–1945. Cornell University. Dept. of Far Eastern Studies. Modern Indonesia Project. Interim reports series. Ithaca, N.Y.: Cornell University.
• Anderson, Benedict (1972). Java in a Time of Revolution: Occupation and Resistance, 1944–1946. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press. ISBN 0-8014-0687-0.
• Gouda, Frances (2002). American visions of the Netherlands East Indies/Indonesia: US foreign policy and Indonesian nationalism, 1920–1949. Amsterdam: Amsterdam University Press.

• இந்தோனேசிய அரசாங்கம்
• இந்தோனேசிய அரசியல்
• இந்தோனேசிய அரசமைப்புச் சட்டம்
• இந்தோனேசிய தேசிய சின்னம்
• இந்தோனேசிய நாடாளுமன்ற வளாகம்

• பொதுவகத்தில் இந்தோனேசிய விடுதலை நாள் அறிவிப்பு தொடர்பாக ஊடகக் கோப்புகள் உள்ளன.
• Post, Peter; Frederick, William H.; Heidebrink, Iris; Sato, Shigeru, eds. (2010). The Encyclopedia of Indonesia in the Pacific War. Brill. ISBN 978-90-04-16866 4.
• Prastiwi, Devira (2019). "Nani Wartabone dan Proklamasi Kemerdekaan 23 Januari 1942". Liputan6.com. Retrieved 16 March 2021.
• Raliby, Osman (1953). Documenta Historica: Sedjarah Dokumenter Dari Pertumbuhan dan Perdjuangan Negara Republik Indonesia (in இந்தோனேஷியன்). Jakarta: Bulain-Bintag.
• Reid, Anthony (1974). The Indonesian National Revolution 1945–1950. Melbourne: Longman. ISBN 0-582-71046-4.
• Ricklefs, M.C. (2008) [1981]. A History of Modern Indonesia Since c. 1300 (4th ed.). London: MacMillan. ISBN 978-0-230-54685-1.
• Vickers, Adrian (2013). A history of modern Indonesia. New York: Cambridge University Press. p. 84. ISBN 978-1139447614.