Казан арты керәшеннәре сөйләшенең кама урынчылыгы
![]() Казан арты керәшеннәре сөйләшенең кама урынчылыгы — татар теленең урта диалектына караган казан арты керәшеннәре сөйләшенең Кама елгасы бассейнындагы керәшен-татар авылларында таралган урынчылыгы. ТаралышыКама буе сөйләме Мамадыш районы Чиябаш, Кече Берсут, Олы Әрнәш, Югары Әрнәш, Түбән Әрнәш, Албай, Урманчы, Кылыччы, Яңа, Әҗмәк, Тәкәрлек; Балык Бистәсе районы Зур, Кече Мəшлəклəр, Шомыртбаш, Үри, Алан-Полян, Тупылат, Бирдебәк, Казак Чаллысы, Керәшен Казысы; Теләче районы Субаш, Кылбагыш, Тəмте, Әбде, Олы Мирәтәк, Югары Мирәтәк, Карабаян, Питрау, Лаеш районы Мирәтәк авылларында таралган.[1] ҮзенчәлекләреФонетика. Ә авазының ике варианты бар: әдәби телдәге кебек киң һәм и, э (е) авазлары булган сүзләрдә ябыкрак, таррак э-гә охшатып кулланыла: шикә'р, чилә'к. Рус теленнән алынган сүзләрдә шулай ук тирән арткы телдә қ кулланыла, мәсәлән: Луқа — Лука, лақ — лак, қарауат — кровать, қапитан — капитан. Морфология. Төшем килешендәге 1-нче һәм 2-нче зат тартым аффиксыннан соң, аеруча өлкән буын вәкилләре сөйләмендә, угыз формасы кулланыла: әйберең — әйбереңне. Чыгыш килешендә еш кына айрақ (кадәр) бәйлеге кулланыла: Моннан айрақ тәңкәй, чәчүрем ийе. — Моннан кадәр тәңкә, чәч үреме иде.
ИскәрмәләрСылтамаларӘдәбият
|
Portal di Ensiklopedia Dunia