Ігнацы Завіша

Ігнацы Завіша
Ігнацы Завіша
	; Лебедзь
мечнік вялікі літоўскі
	17 красавіка 1730 — ліпень 1734
Папярэднік	Юзаф Тадэвуш Агінскі
Пераемнік	Януш Аляксандр Сангушка
падкаморы вялікі літоўскі
	25 ліпеня 1734 — 1 студзеня 1736
Папярэднік	Багуслаў Эрнэст Дэнгаф
Пераемнік	Ежы Аўгуст Мнішак
28-ы маршалак надворны літоўскі
	1 студзеня 1736 — 16 жніўня 1738
Папярэднік	Міхал Казімір Радзівіл Рыбанька
Пераемнік	Фердынанд Фабіян Плятэр[d]
Нараджэнне	16 красавіка 1696
Смерць	16 жніўня 1738 (42 гады)
Род	Завішы
Бацька	Крыштаф Станіслаў Завіша
Маці	Тэрэза з Тышкевічаў[d]
Жонка	Марцыбела з Агінскіх[d]
Званне	генерал-маёр
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ігнацы Завіша (каля 1690 — 16 жніўня 1738) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Мечнік (з 1730) і вялікі падкаморы літоўскі (з 1734), маршалак надворны літоўскі (з 1736).

Граф «на Бакштах, Бярдычаве і Завішыне». Трымаў Менскае, Чачэрскае, Хіславіцкае, Самілішскае і Інтурскае староствы^[3].

Жыццяпіс

З шляхецкага роду Завішаў герба «Лебедзь», сын Крыштафа Станіслава.

У 1717 г. бацька паслаў яго ў рыцарскую школу ў Дрэздэне. У сваіх мемуарах пакінуў вельмі цікавыя звесткі пра тое, як праходзіла вучоба ў школе. Апрача тэорыі і практыкі фехтавання, коннай язды, замежных моў, гісторыі, механікі і геаметрыі, навучэнцы атрымлівалі веды па архітэктуры, маляванні і чарчэнні. Архітэктуру militaris выкладаў маёр Гер, архітэктуру civilis — капітан Лебенгольц; урокі перспектыўнага малюнку даваў прыдворны мастак Якаб Апельштаат^[4]. Пасля заканчэння гадавога курса навучання Ігнацы падараваў каменданту школы генералу Якубу Фрыдэрыку Флемінгу ўласнаручна выкананы малюнак Старога і Новага Дрэздана^[5].

Служыў у войску Вялікага княства Літоўскага, меў званне генерал-маёра кавалерыі. У 1727 ажаніўся з прадстаўніцай роду Агінскіх — Марцыбелай, дачкой ваяводы віленскага Казіміра Дамініка Агінскага.

У 1732 заснаваў базільянскі кляштар у Лядах^[6], апекваўся ім^[7]. Памёр без нашчадкаў^[8], а ягоныя маёнткі засталіся ў руках удавы^[9].

Зноскі

↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 182.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q123243396"></a>
↑ ^а ^б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 313.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562"></a>
↑ Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭВКЛ С. 639.
↑ Завіша памылкова падаў прозвішча мастака як Абфэльштэт. Без сумневу, меўся на ўвазе Хрысціян Якаб Апельштаат — Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Bd. 2: Antonio da Monza-Bassan / unter Mitw. von 300 Fachgelehrten hrsg. von U. Thieme und F. Becker. — Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1908. — [2], 600 s. — S. 38 — 39.
↑ Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy Wojewody Mińskiego (1666—1721) / wyd. z oryg. rękopismu i opatrzone przypiskami przez Juliana Bartoszewicza. — Warszawa: J. Zawisza, 1862. — [6], LXXIII, 438, [2] s., [2] k. tabl.: il. — S. 372—373.
↑ Аляксандр Ярашэвіч. Беззаганнае зачацце // «Наша Вера», № 4 (30), 2004.
↑ Марозава С. В. Уніяцкая царква Ў этнакультурным развіцці Беларусі (1596—1839 гады). — Гродна: ГрДУ, 2001.
↑ Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭГБ С. 394.
↑ Вячаслаў Насевіч. Тэрыторыя Чэрвеньскага раёна ў перыяд феадалізму // Памяць/Чэрвенскі раён

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — 527 с.: іл. ISBN 985-11-0041-2.

[_d2b4ad1bf3fc4423-1] Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 182.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q123243396"></a>

[_c303368c1e4a70e3-2] а ^б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 313.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562"></a>

[3] Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭВКЛ С. 639.

[4] Завіша памылкова падаў прозвішча мастака як Абфэльштэт. Без сумневу, меўся на ўвазе Хрысціян Якаб Апельштаат — Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Bd. 2: Antonio da Monza-Bassan / unter Mitw. von 300 Fachgelehrten hrsg. von U. Thieme und F. Becker. — Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1908. — [2], 600 s. — S. 38 — 39.

[5] Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy Wojewody Mińskiego (1666—1721) / wyd. z oryg. rękopismu i opatrzone przypiskami przez Juliana Bartoszewicza. — Warszawa: J. Zawisza, 1862. — [6], LXXIII, 438, [2] s., [2] k. tabl.: il. — S. 372—373.

[6] Аляксандр Ярашэвіч. Беззаганнае зачацце // «Наша Вера», № 4 (30), 2004.

[7] Марозава С. В. Уніяцкая царква Ў этнакультурным развіцці Беларусі (1596—1839 гады). — Гродна: ГрДУ, 2001.

[8] Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭГБ С. 394.

[9] Вячаслаў Насевіч. Тэрыторыя Чэрвеньскага раёна ў перыяд феадалізму // Памяць/Чэрвенскі раён

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Ігнацы Завіша

Жыццяпіс

Зноскі

Літаратура

Portal di Ensiklopedia Dunia