Васіль Іванавіч Казлоў

Васіль Іванавіч Казлоў
Васіль Іванавіч Казлоў
	17 сакавіка 1948 — 2 снежня 1967
Папярэднік	Нічыпар Якаўлевіч Наталевіч
Пераемнік	Сяргей Восіпавіч Прытыцкі
Нараджэнне	18 лютага 1903; вёска Заграддзе,; цяпер Жлобінскі раён Гомельскай вобласці
Смерць	2 снежня 1967 (64 гады); Мінск, Беларуская ССР, СССР;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Партыя	ВКП(б)-КПСС з 1927 года
Член у	ЦК КПСС;
Адукацыя	Вышэйшая камуністычная сельскагаспадарчая школа Беларусі імя У. І. Леніна;
Ваенная служба
Гады службы	1925—1927 ; 1941—1944
Прыналежнасць	СССР
Званне	Генерал-маёр Генерал-маёр
Камандаваў	камандзір Мінскага партызанскага злучэння
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна

Васі́ль Іва́навіч Казло́ў (18 лютага 1903, вёска Заграддзе, цяпер Жлобінскі раён, Гомельская вобласць — 2 снежня 1967, Мінск), савецкі і беларускі партыйны і дзяржаўны дзеяч, Герой Савецкага Саюза (1.9.1942)^[3], генерал-маёр (1943).

Біяграфія

Нарадзіўся 18 лютага 1903 года ў сялянскай сям’і. Член КПСС з 1927. У 1929—1933 вучыўся ў Камуністычным універсітэце імя Леніна ў Мінску.

З 1940 года — намеснік старшыні СНК БССР.

Напачатку Вялікай Айчыннай вайны 1941—1945 быў пакінуты ў тыле ворага ўпаўнаважаным ЦК КПБ па арганізацыі партызанскага руху. З красавіка 1941 2-гі, з ліпеня 1941 1-ы сакратар Мінскага падпольнага абкама КПБ і камандзір Мінскага партызанскага злучэння, адначасова з ліпеня 1944 1-й сакратар Мінскага гаркама КПБ.

З 1947 старшыня Вярхоўнага Савета БССР. З студзеня 1948 старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР і намеснік старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР. Член ЦК КПСС з 1966, кандыдат з 1956. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР 2—7-га скліканняў. З 1949 года — член Бюро ЦК КП Беларусі.

Памёр 2 снежня 1967 года ў Мінску. Пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.