Лонданскае пагадненне (1915)Ло́нданскае пагадне́нне — сакрэтны дагавор паміж Італіяй і краінамі Антанты, падпісанае ў Лондане 26 красавіка 1915 года прадстаўнікамі Італіі, Вялікабрытаніі, Францыі і Расіі. Вызначала ўмовы ўступлення Італіі ў Першую сусветную вайну. Умовы пагадненняЗгодна з пагадненнем, Італія пакідала Траісты саюз і далучалася да Антанты, што ўжо было ўстаноўлена сакрэтным пагадненнем, падпісаным у Лондане 4—5 верасня 1914 года. Акрамя таго, на працягу месяца Італія павінна была абвясціць вайну Германіі і Аўстра-Венгрыі, што і было зроблена (дэкларацыя аб абвяшчэнні вайны была апублікавана 23 мая таго ж года). Наўзамен Італія прэтэндавала па заканчэнні вайны на частку зямель, якія належалі Аўстра-Венгрыі, а таксама на іншыя тэрыторыі. ![]() Італіі павінны былі адысці:
Сербскаму каралеўству былі абяцаны: Чарнагорскаму каралеўству прызначаліся:
Таксама (аднак менш вызначана) Сербіі былі абяцаны:
Італія прапанавала і саюзнікі пагадзіліся, што пытанне пра далейшы лёс узбярэжжа Харватыі паміж Істрыяй і Задарам павінен быць урэгуляваны пасля вайны. Італія таксама настойвала на тым, што Сербія не павінна быць паведамлена аб дамоўленасцях. Аднак 4 жніўня 1915 года саюзнікі накіравалі сербскім уладам афіцыйную ноту, якая пацвярджае пасляваенныя тэрытарыяльныя прэтэнзіі Сербіі і Чарнагорыі. Пагадненне трымалася ў таямніцы, аднак было апублікавана пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі ў Расіі (апублікавана ў газеце «Известия» ў лістападзе 1917 года). Лёс пагаднення пасля вайныНа Парыжскай мірнай канферэнцыі прадстаўнікі Італіі настойвалі на вядзенні перамоваў толькі са сваімі былымі саюзнікамі, прадстаўнікамі Сербіі і Чарнагорыі, але не з прадстаўнікамі пераможанага боку, уключанымі ў склад дэлегацыі новага дзяржаўнага ўтварэння, Каралеўства сербаў, харватаў і славенцаў. Канкрэтна, італьянская дэлегацыя выказвала пратэст супраць удзелу ў канферэнцыі двух харватаў і двух славенцаў, трое з якіх былі дэпутатамі, а адзін — міністрам у аўстрыйскім кабінеце ў час вайны. Пагадненне было анулявана ў 1919 годзе Версальскім мірным дагаворам, паколькі прэзідэнт ЗША Вудра Вільсан, падтрымліваючы патрабаванні славянскіх народаў і не прызнаючы дагавор, адхіліў прэтэнзіі Італіі на Далматыю. Раздзел Ціроля быў пацверджаны ў тым жа годзе Сен-Жэрменскім мірным дагаворам. Спасылкі |
Portal di Ensiklopedia Dunia