Перамір’е ў Віла-Джусці

Перамір’е ў Віла-Джусці скончыла вайну паміж Італіяй і Аўстра-Венгрыяй на Італьянскім фронце падчас Першай сусветнай вайны. Перамір’е было падпісана 3 лістапада 1918 года на віле «Джусці», недалёка ад Падуі ў Венеце, Паўночная Італія, і пачало дзейнічаць праз 24 гадзіны^[1].

Да канца кастрычніка 1918 года аўстра-венгерская армія была настолькі стомлена, што яе камандзіры былі вымушаны дамагацца спынення агню.

Заключны этап бітвы пры Віторыа-Венета прывёў бакі ў бязвыхаднае становішча, і войскі Аўстра-Венгрыі пачалі хаатычны адыход. 28 кастрычніка Аўстра-Венгрыя пачала перамовы аб перамір’і, але вагалася падпісаць тэкст перамір’я. Тым часам італьянцы дабраліся да Трэнта і Удзіны і высадзіліся ў Трыесце. Пасля пагрозы спыніць перамовы аўстра-венгры 3 лістапада прынялі перамір’е.

Спыненне агню пачнецца ў 15:00 4 лістапада, але аднабаковы загад Вярхоўнага камандавання Аўстра-Венгрыі прымусіў ягоныя войскі спыніць баявыя дзеянні 3 лістапада.

Перамір’е патрабавала ад войскаў Аўстра-Венгрыі вызваліць не толькі ўсю тэрыторыю, акупаваную са жніўня 1914 года, але і Паўднёвы Ціроль, Тарвізіа, даліну Ісонца, Гарыцыю, Трыест, Істрыю, Заходнюю Карніёлу і Далмацыю. Усе германскія сілы павінны быць высланы з Аўстра-Венгрыі на працягу 15 дзён альбо інтэрнаваны, а саюзнікі павінны былі бясплатна карыстацца ўнутранай сувяззю Аўстра-Венгрыі. Аўстра-Венгрыя павінна была таксама дазволіць транзіт армій Траістай Антанты ў напрамак Германіі з поўдня^[2]. У лістападзе 1918 года італьянская армія з 20 000 да 22 000 салдат пачала акупаваць Інсбрук і ўвесь Паўночны Ціроль^[3].

Пасля вайны Італія далучыла Паўднёвы Ціроль (цяпер Трэнціна-Альта-Аджыджэ / Зюдтыроль ), згодна з сакрэтным Лонданскім дагаворам, а таксама Трыест і Аўстрыйскае Прымор’е.

• Генерал-лейтэнант (Tenente Generale) П’етра Бадолья
• Генерал-маёр (Maggior Generale) Счыпіёне Счыпіёні
• Палкоўнік (Colonnello) Туліа Маркеці
• Палкоўнік П’етра Газэра
• Палкоўнік П’етра Маравінья
• Палкоўнік Альберта Парыяні
• Капітан (Capitano) ды Вашэла Франчэска Ацыні

• Генерал ад інфантэрыі (General der Infanterie) Віктар Вебер Эдлер фон Вебенаў
• Палкоўнік (Oberst) Карл Шнелер
• Фрэгатэн-капітан (Fregattenkapitaen) Ёганес Прынц фон унд цу Лехтэнштайн
• Оберстлейтнант (Oberstleutnant) Дж. В. Нехеджы
• Карветэн-капітан (Korvettenkapitaen) Георг Рытэр фон Звяркоўскі
• Оберстлейтнант Віктар Фрайхер фон Зайлер
• Капітан (Hauptmann) Камільё Ругера

• Bollettino della Vittoria, зварот генерала Арманда Дыяза да яго войскаў і нацыі пасля перамір’я
• Трыянонскі дагавор, які тлумачыць удзел Каралеўства Венгрыя ў мірным урэгуляванні

• Тэкст перамір’я